การพัฒนาแบบฝึกทักษะการร้องร่าย สำหรับขับร้อง ประกอบการแสดงโขน-ละคร รายวิชาทักษะดนตรีไทย 1 ของนักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์

-

บทคัดย่อ

               งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแบบฝึกทักษะการร้องร่ายสำหรับขับร้องประกอบการแสดงโขน-ละคร 2) หาดัชนีประสิทธิผลของแบบฝึกทักษะการร้องร่าย สำหรับ ขับร้องประกอบการแสดง โขน-ละคร 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียน และหลังเรียน 4) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนรู้ด้วยแบบฝึกทักษะการร้องร่ายสำหรับขับร้องประกอบการแสดงโขน-ละคร ประชากร คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1-4 วิชาเอกคีตศิลป์ไทย ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 วิทยาลัยนาฏศิลป ทั้ง 12 แห่ง จำนวน 32 คน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีศึกษา วิชาเอกคีตศิลป์ไทย ชั้นปีที่ 2 ของวิทยาลัยนาฏศิลป ทั้ง 12 แห่ง จำนวน 16 คน โดยใช้การสุ่มแบบง่ายเครื่องมือที่ใช้ คือ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยแบบฝึกทักษะ การร้องร่าย สำหรับขับร้องประกอบการแสดงโขน-ละคร และแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบวัดความพึงพอใจของนักศึกษา ผลการวิจัยพบว่า 1) แบบฝึกทักษะการร้องร่าย สำหรับขับร้องประกอบการแสดงโขน-ละคร มีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.00/85.56 2) ดัชนีประสิทธิผลของแบบฝึกทักษะการร้องร่าย มีค่าเท่ากับ 0.72, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนแตกต่างจากก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 4) ความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ด้วยแบบฝึกทักษะ อยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.39, S.D. = 0.99)