กลองไชยมงคล: การเปรียบเทียบหลักการเรียนรู้ของพ่อครูมานพ ยาระณะ ปราชญ์พื้นบ้านล้านนา และทฤษฎีทางการศึกษาของ Benjamin Bloom

-

บทคัดย่อ

               บทความวิชาการฉบับนี้ นำเสนอการเปรียบเทียบ หลักการเรียนรู้ทักษะการตีกลองไชยมงคล ของปราชญ์พื้นบ้านล้านนา คือ พ่อครูมานพ ยาระณะ ผู้ได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ช่างฟ้อน) ประจำปี พ.ศ. 2548 และหลักการเรียนรู้ของ เบนจามิน บลูม นักทฤษฎีการศึกษา ซึ่งแนวความคิดในการสอนทั้งสองแนวคิดพบว่า หลักการเรียนรู้ของพ่อครูมานพ ยาระณะ มี 3 ขั้น ได้แก่ ขั้นที่ 1 การรับเป็นศิษย์ สอดคล้องกับทฤษฎีการศึกษาของบลูม ด้านจิตพิสัย ขั้นที่ 2 การฝึกปฏิบัติเบื้องต้นหรือขั้นสอนของพ่อครูมานพ ยาระณะ สอดคล้องกับด้านพุทธพิสัยของบลูม และหลักการเรียนรู้ ขั้นที่ 3 การนำไปใช้หรือการพัฒนาทักษะไปสู่การปฏิบัติขั้นสูง สอดคล้องกับทฤษฎีการเรียนรู้ของบลูมในด้านทักษะพิสัย ความแตกต่างระหว่างหลักการเรียนรู้ของพ่อครูมานพ ยาระณะ กับทฤษฎีทางการศึกษาของเบนจามิน บลูม พบว่า มิติของการถ่ายทอดทางวัฒนธรรมของพ่อครูมานพ ยาระณะ นั้น เมื่อผู้เรียนเกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีการนำไปต่อยอด ขยายผล สร้างสรรค์ สืบทอดองค์ความรู้ส่งต่อกันไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ส่วนด้านหลักการศึกษาของเบนจามิน บลูม สิ้นสุดลงหลังการประเมินผลหรือการรับวุฒิบัตรทางการศึกษา