บทบาทการฟ้อนผู้ไทกาฬสินธุ์ในพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร (เจ้าโสมพะมิตร)
-
คำสำคัญ:
บทบาท, ฟ้อนผู้ไทกาฬสินธุ์, พิธีบวงสรวง, พระยาชัยสุนทรบทคัดย่อ
งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาของพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร และบทบาทการฟ้อนในพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร (เจ้าโสมพะมิตร)
จากการศึกษาพบว่า 1) พระยาชัยสุนทรแต่เดิมรับราชการในราชสำนักเวียงจันทน์ ต่อมาได้อพยพไพร่พลมาตั้งบ้านเรือนอยู่บ้านแก่งสำโรง ริมน้ำปาว เมืองกาฬสินธุ์ และได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองกาฬสินธุ์คนแรก ในฐานะเมืองประเทศราช ความเป็นมาของพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทรเกิดขึ้นด้วยสำนึกในพระคุณที่พระยาชัยสุนทร ซึ่งเป็นเจ้าเมืองกาฬสินธุ์คนแรกที่ได้สร้างบ้านแปลงเมืองไว้ ชาวจังหวัดกาฬสินธุ์จึงได้สร้างอนุสาวรีย์พระยาชัยสุนทรขึ้น เพื่อแสดงกตเวทิตาต่อผู้ก่อตั้งเมืองกาฬสินธุ์ และเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวกาฬสินธุ์ เมื่อถึงวันครบรอบก็จะจัดพิธีบวงสรวงอนุสาวรีย์ขึ้น ซึ่งตรงกับวันที่ 13 กันยายน ของทุกปี นอกจากนี้ยังพบว่า เมื่อทางจังหวัดกาฬสินธุ์จะจัดกิจกรรมสำคัญต่าง ๆ มักจะมีพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทรอยู่เสมอ 2) บทบาทการฟ้อนผู้ไทกาฬสินธุ์ในพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร พบว่า ในพิธีบวงสรวงจะมีการรำฟ้อนผู้ไทกาฬสินธุ์ เพื่อถวายตัวเป็นลูกหลานพระยาชัยสุนทร เพื่อความเป็นสิริมงคล ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดกาฬสินธุ์ อันมีบทบาทที่สำคัญ คือ (1) ฟ้อนบวงสรวงเพื่อแสดงความเชื่อความศรัทธา (2) ฟ้อนบวงสรวงเพื่อการบนบาน (3) ฟ้อนบวงสรวงเพื่อให้เกิดความรักความสามัคคี (4) ฟ้อนบวงสรวงเพื่อเป็นการเผยแพร่และสืบทอด และ(5) ฟ้อนบวงสรวงเพื่อเป็นการเพิ่มมูลค่าทางวัฒนธรรม
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). อนุสาวรีย์พระยาชัยสุนทร. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2566. เข้าถึงจาก https://thai.tourismthailand.org/Attraction
ชัยณรงค์ ต้นสุข. (2549). นาฏยประดิษฐ์การแสดงพื้นบ้านของวิทยาลัยนาฏศิลปร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชานาฏยศิลป์ไทย คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดารณี จันทมิไซย. (2563). ฟ้อนผู้ไทในจังหวัดกาฬสินธุ์. ลพบุรี: โรงพิมพ์นาฏดุริยางค์.
ทัตพล ชูเชิด และคณะ. (2565). บทบาทและความสำคัญของวงปี่พาทย์ในพิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร (เจ้าโสมพะมิตร). ใน ล้านนาร่วมประสาน วิชาการงานวิจัย บัณฑิตพัฒนศิลป์ให้ยิ่งใหญ่ ก้าวไกลสู่สากล. การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ ครั้งที่ 6 (น. 49-62). วิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่ สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
เทศบาลเมืองกาฬสินธุ์. (2566). ภาพการรำบวงสรวง พระยาชัยสุนทร (เจ้าโสมพะมิตร). [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2566. เข้าถึงจาก https://www.facebook.com/media/set/?set=a.518211187130957&type=3&locale=th_TH
นฤทร์บดินทร์ สาลีพันธ์, สิริยาพร สาลีพันธ์ และพรสวรรค์ พรดอนก่อ. (2565). “บทบาทนาฏกรรมฟ้อนภูไทต่อการนำเสนอภาพลักษณ์ของผ้าแพรวาในสังคมวัฒนธรรมรัฐชาติไทย : กรณีศึกษาสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง”. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7, 8: 508-520.
ปฐม หงส์สุวรรณ. (2560). ประเพณีประดิษฐ์ในชุมชนอีสานลุ่มน้ำโขง. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
พระกฤษฎา สุเมโธ และศิริโรจน์ นามเสนา. (2566). “พิธีกรรมและความเชื่อท้องถิ่น”. วารสารวิจัยวิชาการ, 6, 1: 327-340.
วีรพงษ์ ตามกลาง. (2561). สัญญะในการรำบวงสรวงท้าวสุรนารี. ใน Graduate School Conference 2018. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 1 (น. 1013-1020). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ศราวดี ภูชมศรี. (2562). “ถวยแถน แอ่นฟ้อน : สักการะธรรมเนียมการฟ้อนบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในความเชื่อชาวอีสาน”. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11, 1: 187-206.
ศูนย์สาธิตการตลาดบ้านโนนหอม. (2566). ชุดภูไท. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2566. เข้าถึงจาก http://rach.bcsnru.com/product-category
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตโต). (2565). พิธีกรรมใครว่าไม่สำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
สุเทพ ไชยขันธุ์. (2556). ผู้ไท ลูกแถน. กรุงเทพฯ: ตถาตา.
สุพัตรา วิวัฒน์เกษมชัย. (2555). พิธีบวงสรวงพระยาชัยสุนทร จังหวัดกาฬสินธุ์. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2566. เข้าถึงจาก http://www.m-culture.in.th/album/125204
______. (2559). ประวัติเมืองกาฬสินธุ์. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2566. เข้าถึงจาก https://kalasin.m-culture.go.th/th/db_4_kalasin_67/113486
สุภาพร คำยุธา. (2546). การฟ้อนของชาวผู้ไทย : กรณีศึกษาหมู่บ้านโพน อ.คำม่วง จ.กาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชานาฏยศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 วารสารพัฒนศิลป์วิชาการ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สบศ.