A school-based study on harm to others due to alcohol consumption among youth in Nong Khai Province.

Main Article Content

สิริกร นามลาบุตร
วรานิษฐ์ ลำใย

Abstract

          This research aims to (1) study the characteristics of alcohol harm to others caused by youth drinking in a specific school in Nong Khai and (2) examine the impact of youth drinking on communities living in and around the school area. The study utilized qualitative data collected through in-depth interviews with 60 informants. This included some 14-year-old to 18-year-old non-drinking students that were selected by teachers. Other informants were their families, teachers, teens outside the educational system, police officers (the chief investigator and his team), the deputy director of the peacekeeping force, representatives from the Nong Khai Provincial Social Development and Human Security Office, retailers, tricycle drivers, and locals in the area who were affected by youth alcohol consumption.


          The study results showed the following: (1) A school-based study on harm to others due to alcohol consumption among youth in Nong Khai Province. Alcohol abuse by teens resulted in negative acts such as brawling, bystanders being unintentionally hit during a brawl, drunk driving accidents, vulgarity, verbal/physical harassment, violating traffic rules, and fear of assaults in public by youth binge drinkers. (2) Communities located in and around the school were disturbed by unbearable and dangerous behaviours of teenage binge drinking such as loud music, rowdy talking, and unlawful motorcycle gangs. The degree of violence could range from not severe to moderate, such as nuisances, quarrels, mild injuries, and alcohol-related crashes. Evidently, daily and occasional drinking at festivities of the youth causes damage to their families. Financially, even though these families have insufficient income for regular household expenditure.


          The research recommend the following: (1) Any relevant agencies should define specific prevention strategies on alcohol control and accessibility by youth. The guidelines must be clear-cut for who and where they were able to inquire when advice was needed. (2) Arrange Youth prevention activities are related to alcohol., such as school rules, Watch out and check to deter, There are measures to prevent alcohol in schools.

Article Details

Section
Research Article

References

กนกวรรณ จังอินทร์ และสมเดช พินิจสุนทร . (2560). พฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และผลกระทบต่อครอบครัวของผู้ดื่มแอลกอฮอล์ที่เข้าบำบัดในโรงพยาบาล
ธัญญารักษ์อุดรธานี นเรศวร ครั้งที่ 13 วิจัยและนวัตกรรมขับเคลื่อนเศรษฐกิจและสังคม. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม, 2560, จาก
conference.nu.ac.th/nrC13/downloadPro.php?pID=103&file=103.pdf

ข่าวสด.นิวส์มอนิเตอร์. (2560). WHO หนุนทั่วโลกจัดการปัญหาภัยเหล้ามือสอง คนไม่ดื่มกระทบพบคนไทย80% โดนคุกคาม. สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม, 2560, จาก
https://www.khaosod.co.th/monitor- news/news_236406

พีรธร บุณยรัตพันธุ์ และคณะ. (2555).โครงการจัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบายการลดผลกระทบทางสังคม จากสถานการณ์สุรากับเยาวชนไทยในอนาคต กรณีศึกษา
จังหวัดพิษณุโลก. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม, 2560,จาก.http://cas.or.th/publication

รัฐบาลไทย. (2559). การประชุมวิชาการสุราระดับชาติ ครั้งที่ 9. สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม, 2560, จาก http://www.thaigov. go.th/news/contents/details/881

สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (2555) จริยธรรมการวิจัยในคน. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน, 2561, จากhttps://nrms.go.
.th/FileUpload/.../256010121923328671661.p.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). การสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการดื่มสุราของประชากร พ.ศ. 2557 สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม ,2560, จาก
http://service.nso.go.th/nso/web/survey/surpop2-4-7.html

_________. (2559). การสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน พ.ศ. 2559 สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม, 2560, จาก
http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/ด้านสังคม/สาขารายได้/เศรษฐกิจสังคมครัวเรือน/59/Sociosum59.pdf

สำนักสารนิเทศ สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2559). กรมควบคุมโรค เผยผลสำรวจพบเยาวชนไทยดื่มแอลกอฮอล์เพิ่มขึ้นร้อยละ 4.96 ต่อปี.สืบค้นเมื่อ 18
มีนาคม, 2560, จาก http://pr.moph.go.th/iprg/include/admin_hotnew/show_hotnew.php?idHot_new=84079

สุพัฒน์ ธีรเวชเจริญชัย.(2549). ยาและสิ่งเสพติดให้โทษ. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

อรทัย วลีวงศ์ และคณะ.(2558). การศึกษาผลกระทบของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่อบุคคลรอบข้างผู้อื่น ในประเทศไทย (ระยะที่ 1).กรุงเทพฯ สำนักวิจัย
นโยบายสร้างเสริมสุขภาพสำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน, 2560, จาก http://goo.gl/ufDaoB

อรทัย วลีวงศ์. (2559). แอลกอฮอล์ กับปัญหาอาชญากรรม ความรุนแรง ความสงบเรียบร้อย และความปลอดภัยของสังคม (ร่าง 9 พฤษภาคม 2559) สืบค้นเมื่อ 22
ธันวาคม, 2560, จาก cas.or.th/wp- content/uploads/2016/05/alh_social_safety_20160512.pdf

อรทัย วลีวงศ์ ทักษพล ธรรมรังสีและจินตนา จันทร์โคตรแก้ว.(2557).ผลกระทบของการดื่มแอลกอฮอล์ ต่อผู้อื่น: แนวคิด สถานการณ์ และช่องว่างของความรู้ของ
ประเทศไทย.สถาบันวิจัยระบบ สาธารณสุข วารสาร วิจัยระบบสาธารณสุข 8,2 (เม.ย.-มิ.ย. 2557) : 111-119 สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน, 2560, จาก
http://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/4067

เอกชัย กันธะวงศ์ สุมาลี เลิศมัลลิกาพร และอะเคื้อ อุณหเลขกะ .(2558). การพัฒนาการป้องกันการ ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นโดยการมี
ส่วนร่วมของโรงเรียน. สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม, 2560, จาก:https://www.tci-thaijo.org/index.php/cmunursing/article/.../36009

อรรถพล เตจาคำ. (2550). ผลกระทบจากการดื่มสุราต่อการใช้ความรุนแรงในครอบครัวเขตพื้นที่บริการศูนย์สุขภาพชุมชนโป่งแพร่ อำเภอแม่ลาว จังหวัดเชียงราย.
การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง สาธารณสุขศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Jennie Connor, Sally Casswell. (2012). Alcohol-related harm to others in New Zealand: evidence of the burden and gaps in knowledge. The New
Zealand Medical Journal. Volume 125(1360).