การสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันของภาคธุรกิจบริการ :กรณีศึกษา สถานบันเทิงในเขตกรุงเทพมหานคร

Main Article Content

สมหมาย โง้วสกุล
อุษณีษ์ เสวกวัชรี
ชาญชัย บัญชาพัฒนศักดา

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาแนวทางในการบริหารธุรกิจร้านสถานบันเทิงที่มีความได้เปรียบทางการแข่งขัน 2) เพื่อศึกษาแนวทางการบริหารร้านสถานบันเทิงที่ประสบผลสำเสร็จให้ดำรงอยู่ได้และมีผลกำไร 3) เพื่อศึกษาสาเหตุ ทำไมลูกค้าจึงเข้ามาใช้บริการที่ร้านสถานบันเทิง กลุ่มตัวอย่างและประชากรคือ ผู้บริหารร้านที่ประสบผลสำเร็จ จำนวน 5 คน ผู้บริหารร้านที่ไม่ประสบผลสำเร็จอีกจำนวน 5 คน จาก10 ร้านสถานบันเทิง พนักงานที่ปฏิบัติหน้าที่ในร้านจำนวน20 คน และลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการกับทางร้าน 60 คน ทำการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง รวมผู้ให้สัมภาษณ์ทั้งสิ้น 90 คน ทำการสัมภาษณ์แบบโครงสร้างและกึ่งโครงสร้าง


ผลการวิจัยพบว่า ในมุมมองของผู้บริหารกล่าวว่า แนวทางในการบริหารธุรกิจร้านสถานบันเทิงที่ทำให้มีความได้เปรียบในเชิงการแข่งขันคือ การบริหารความสัมพันธ์ที่ดีกับเจ้าหน้าที่ของรัฐที่รับผิดชอบในแต่เขตพื้นที่ ส่วนในมุมมองของพนักงานกล่าวว่า ความไฟเราะของเสียงเพลงและแนวเพลงที่หลากหลายที่ทางร้านเตรียมไว้คอยบริการลูกค้าคือปัจจัยที่สำคัญของความได้เปรียบทางการแข่งขัน วัตถุประสงค์ข้อที่สอง การบริหารร้านสถานบันเทิงให้ประสบผลสำเร็จและกำไร จากมุมมองของผู้บริหาร พบว่า การควบคุมต้นทุนในการดำเนินงานและการจูงใจพนักงานคือองค์ประกอบที่สำคัญในการทำให้ร้านมีผลกำไร ส่วนในมุมมองของพนักงานส่วนมากได้ความเห็นว่า การบริหารร้านอาหารให้ประสบผลสำเร็จและมีกำไรนั้น มาจากที่ทางร้านมุ่งเน้นเรื่องการบริการที่ดี การตกแต่งบรรยากาศภายในร้าน และเสียงเพลงที่ไพเราะ และวัตถุประสงค์ข้อที่สาม เหตุผลที่ลูกค้าเข้ามาใช้บริการกับทางร้านลูกค้าส่วนใหญ่ให้เหตุผลว่า เพราะบรรยากาศดี เพลงเพราะ และอาหารอร่อย

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิจติมา ลุมภักดีและไกรชิต สุตะเมือง. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารการเงิน การลงทุนการตลาด และการบริหารธุรกิจ, 2(4), 19-34.

วรเดช จัทรศร. (2558). การกำหนดนโยบายสาธารณ. กรุงเทพ : มหาวิทยาลัยชินวัตร

ศิริพงศ์ รักใหม่. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของผู้ประกอบการร้านอาหารและภัตรคาร: กรณีศึกษาผู้ประกอบการในเขตประเวศ และพระขโขนง กรุงเทพมหานคร. วิทยาลัยดุสิตธานี.

เสรีรัตน์ และ บุญเรือง. ( 2538). การตลาดการบริการ. กรุงเทพ : พัฒนศึกษา.

อัจฉรา รณกิตติ. (2555). รูปแบบความร่วมมือที่ส่งผลสำเร็จระหว่างบริษัทขายและผู้ซื้อของธุรกิจสินค้าห้องสะอาดในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

Helleriegel, D., Slocum, J., & Woodman, R. (1995). Organizational behaviour. (8th Ed.). Ohio: South-Western College Publishing.

Gordon, J. R. (1999). Organization behavior: A diagnostic approach. (6th Ed.). Upper Saddle River: Prentice-Hall.

Kotler, P. (1995). Marketing Management: Analysis, planning, implementation and control (8 th Ed).Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.

Luthans, F. (1998). Organizational behavior. (8th Ed.). India: McGraw Hill.

Porter .M. E, (1980). Completive Strategy: Technic for analysis industry and competitors. New York Free Press.

Schermerhorn, J. R. (1999). Management. (6th Ed.). New York: John Wiley and Son.

Stoner, J. A. F., & Freeman, R. E. (1992). Management. (5th Ed.). Englewood Cliffs: Prentice-Hall.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd Ed). New York: Harper & Row.