The Use of Information Technology for the Administration of Educational Institutions in the Digital Transformation Era
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Today, the world was driven by technology in the era known as digital transformation. Activities were carried out under digital technology. Digital technology played a role in managing all sectors. Especially in education, there was a need for technology to reform the educational administration model to be ready to deal with ever-changing situations. Enhance the ability to manage education and support learners to learn continuously which in order to make the change come to fruition. It consisted of 4 factors as follows: 1.) School administrator 2.) People 3.) Corporate culture and 4.) Information technology. When these 4 components work together, they act as a shield for educational institutions to work smoothly.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมายเป็
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2548). รายงานการปฏิรูปการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
กำธรณ์ ศราวรรณ. (2563). Digital Mindset สำคัญอย่างไรในยุค Digital Transformation. เข้าถึงได้จาก dc.ksu.ac.th/home/digital-mindset-สำคัญอย่างไรในยุค- digital-transformation/ (สืบค้นเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 2564).
จิตรกร จันทร์สุข และจีรนันท์ วัชรกุล. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหาร โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 15 (2), (พฤษภาคม – สิงหาคม): 41- 42.
ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรทาง การศึกษา. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 7 (1), 217-225.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 116 ตอนที่ 74. หน้า 1-23.
พัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2551). บทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศกับการปฏิรูปการศึกษา.วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา, 13 (4), 39-41.
ยุทธศักดิ์ ไชยสีหา และวัลลภา อารีรัตน์. (2556). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7 (1), 140-149.
ยืน ภู่สุวรรณ. (2564). ดิจิทัลกับชีวิตวิถีใหม่. เข้าถึงได้จาก https://learningdq- dc.ku.ac.th/course/?c=5&l=1. (สืบค้นเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2564).
สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ. (2563). แนวทางการบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. Journal of Modern Learning Development, 15 (2), 245-259.
สุริพงษ์ ตันติยานนท์. (2558). มองเห็นโอกาสที่คนอื่นมองข้าม มองข้ามอุปสรรคที่คนอื่นมองเห็น. อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). เทคโนโลยีการเรียนรู้ของไทยในปี 2553. กรุงเทพฯ: คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2560). แผนปฏิบัติราชการ 4 ปี พ.ศ. 2561-2564. เข้าถึงได้จาก https://www.depa.or.th/ th/master-plan-digital- economy/1st-master-plan-for-digital-economy. (สืบค้นเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2564).
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). เข้าถึงได้จาก https://www.trueplookpanya.com/ knowledge/content/52232. (สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2564).
Creative talk Le and Something New Everyday. (2021). Digital Transformation ต้องเริ่มที่คนไม่ใช่ที่เครื่องมือ. เข้าถึงได้จาก https://creativetalklive.com/digital-transformation-starts-with-people/. (สืบค้นเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2564).
STEPS ACADEMY. (2021). วัฒนธรรมองค์กรกับบุคลากรในยุคดิจิตอล. เข้าถึงได้จาก https://stepstraining.co/foundation/team-culture-and-human-resource-in-digital-era. (สืบค้นเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2564).