การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษา ในยุคดิจิทัล ทรานฟอร์เมชั่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันโลกถูกขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยีในยุคที่เรียกว่า ดิจิทัล ทรานฟอร์เมชั่น กิจกรรมต่าง ๆ ถูกดำเนินไปภายใต้เทคโนโลยีดิจิทัล มีบทบาทในการบริหารจัดการทุกภาคส่วน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ด้านการศึกษาที่มีความจำเป็นต้องใช้เทคโนโลยีในการปฏิรูปรูปแบบการบริหารสถานศึกษา ให้พร้อมรับมือกับสถานการณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เพื่อยกระดับความสามารถในการจัดการศึกษาและส่งเสริมผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่อง การจะทำให้การเปลี่ยนแปลงบรรลุผล ประกอบด้วยปัจจัย 4 ส่วน คือ 1) ผู้บริหารสถานศึกษา 2) บุคลากร 3) วัฒนธรรมองค์กร และ 4) เทคโนโลยีสารสนเทศ เมื่อองค์ประกอบ ทั้ง 4 ส่วนทำงานประสานกันจะเป็นเสมือนเกราะป้องกันให้สถานศึกษาทำงานได้อย่างราบรื่น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมายเป็
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2548). รายงานการปฏิรูปการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
กำธรณ์ ศราวรรณ. (2563). Digital Mindset สำคัญอย่างไรในยุค Digital Transformation. เข้าถึงได้จาก dc.ksu.ac.th/home/digital-mindset-สำคัญอย่างไรในยุค- digital-transformation/ (สืบค้นเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 2564).
จิตรกร จันทร์สุข และจีรนันท์ วัชรกุล. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหาร โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 15 (2), (พฤษภาคม – สิงหาคม): 41- 42.
ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรทาง การศึกษา. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 7 (1), 217-225.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 116 ตอนที่ 74. หน้า 1-23.
พัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2551). บทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศกับการปฏิรูปการศึกษา.วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา, 13 (4), 39-41.
ยุทธศักดิ์ ไชยสีหา และวัลลภา อารีรัตน์. (2556). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7 (1), 140-149.
ยืน ภู่สุวรรณ. (2564). ดิจิทัลกับชีวิตวิถีใหม่. เข้าถึงได้จาก https://learningdq- dc.ku.ac.th/course/?c=5&l=1. (สืบค้นเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2564).
สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ. (2563). แนวทางการบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. Journal of Modern Learning Development, 15 (2), 245-259.
สุริพงษ์ ตันติยานนท์. (2558). มองเห็นโอกาสที่คนอื่นมองข้าม มองข้ามอุปสรรคที่คนอื่นมองเห็น. อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). เทคโนโลยีการเรียนรู้ของไทยในปี 2553. กรุงเทพฯ: คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2560). แผนปฏิบัติราชการ 4 ปี พ.ศ. 2561-2564. เข้าถึงได้จาก https://www.depa.or.th/ th/master-plan-digital- economy/1st-master-plan-for-digital-economy. (สืบค้นเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2564).
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). เข้าถึงได้จาก https://www.trueplookpanya.com/ knowledge/content/52232. (สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2564).
Creative talk Le and Something New Everyday. (2021). Digital Transformation ต้องเริ่มที่คนไม่ใช่ที่เครื่องมือ. เข้าถึงได้จาก https://creativetalklive.com/digital-transformation-starts-with-people/. (สืบค้นเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2564).
STEPS ACADEMY. (2021). วัฒนธรรมองค์กรกับบุคลากรในยุคดิจิตอล. เข้าถึงได้จาก https://stepstraining.co/foundation/team-culture-and-human-resource-in-digital-era. (สืบค้นเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2564).
