ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางจริยธรรมกับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความฉลาดทางจริยธรรมของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ (2) ศึกษาระดับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ (3) เปรียบเทียบระดับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ (4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางจริยธรรมกับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรีในคณะบริหารธุรกิจ คณะรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ และคณะวิศวกรรมศาสตร์ สุ่มกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified random sampling) ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 333 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.947 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบความแตกต่างค่าเฉลี่ยด้วย t – test การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว One – way ANOVA และการทดสอบความสัมพันธ์ด้วยสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson product moment correlation) ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับความฉลาดทางจริยธรรมของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ระดับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3. ระดับความคิดเห็นจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ จำแนกตามเพศ รายได้ของครอบครัว และภูมิลำเนา แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนระดับความคิดเห็นจริยธรรมนักธุรกิจจำแนกตามคณะวิชาที่ศึกษาอยู่ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้น ด้านจริยธรรมต่อลูกค้า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 4. ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางจริยธรรมกับจริยธรรมนักธุรกิจของนักศึกษาสถาบันรัชต์ภาคย์ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับน้อย (r = .169) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Aemlaor, S., & Yodwistsak, K. (2016). Psychological Characteristics, Ethical Leadership and Organizational Climate in Relation to Core-Value-Based Work Behaviors of the Metropolitan Police. Journal of Business, Economics and Communications, 11(Special), 87-100.
Beheshtifar, M., Esmaeli, Z., & Moghadam, M. N. (2011). Effect of Moral Intelligence on Leadership. European Journal of Economics, Finance and Administrative Sciences, 43, 6-11.
Bhisalbutra, S., Yaisawarng, S., & Asavadachanukorn, P. (2009). Creating and Processing Data from Questionnaires. Bangkok: Wittayaphat.
Boonbongkarn, J. (2018). Business Ethics Management. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Chattarapisuit, P. (2017). Buddhist Ethics for Application the Real Estate Business. Journal of MCU Social Development, 2(1), 86-96.
Coles, R. (1997). The Moral Intelligence of Children: How to Raise a Moral Child. New York: NAL/Dutton.
Ebitu, E. T., & Beredugo, S. B. (2015). Business Ethics and the Performance of Service Firms in Calabar, Cross River State, Nigeria. European Journal of Hospitality and Tourism Research, 3(2), 28-38.
General Education, Walailak University. (2017). Smart Life Management. Retrieved from https://ces.wu.ac.th/news/09/n23558.pdf
Hazizadeh, M., & Ebrahimpour, H. (2015). Effect of Moral Intelligence on Employee Performance: Evidence from Ardebil Gas Company. Singaporean Journal of Business Economics, and Management Studies, 3(7), 129-133.
Homhuan, P. (2017). Factors Affecting Good Citizenship Characteristics of Undergraduate of Silpakorn University Sanam Chandra Palace Campus(Master of Arts, Public and Private Management). Silpakorn University.
Hongkhao, A. (2013). Attitudes of Students on the Ethics of Tourism Business in Phuket Province (Master of Education, Business Education). Srinakarinwiroj University.
Iamworarat, S. (2015). Effects of 3Q on Performance Efficiency of Municipal Employee of Subdistrict Municipalities in Pathumthani(Master of Business Administration, General Management). Rajamangala University of Technology Thanyaburi.
Institute for Management Education for Thailand Foundation [IMET]. (2013). Business Ethics. Bangkok: Setsquare.
Khamchan, S., & Vongsaengjun, S. (2019). A Software Prototype Development of Course Specification System According to the Thai Qualifications Framework for Higher Education: a Case Study of Bachelor of Science in Information Technology, Eastern Asia University. EAU Heritage Journal: Science and Technology, 13(2), 115-131.
Khamta, J., & Warintornnuwat, S. (2016). A Study of Virtue and Morality of Students Faculty of Business Administration at Thai-Nichi Institute of Technology. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(2), 1962-1978.
Khamwirat, S., Kongpetch, T., & Khamwirat, D. (2009). Knowledge and Perspective of Students in Faculty of Business Administration of Rajamangala University of Technology in Bangkok towards Business Ethics. In The 6th KU-KPS Conference (1369-1374). Nakhon Pathom.
Kongmanee, N. (2006). Developing a Tool to Measure the Business Ethics for students of Bachelor Degree in Business Administration of Rajabhat University in the Southern Region(Master of Education, Educational Measurement). Thaksin University.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Lennick, D., & Kiel, F. (2005). Moral Intelligence: Enhancing Business Performance a Leadership Success. New Jersey: Pearson Education.
Lennick, D., & Kiel, F. (2011). Moral Intelligence 2.0: Enhancing Business Performance and Leadership success in turbulent times. Upper Saddle River NJ: Prentice Hall.
Mathuros, S., & Chienwattanasook, K. (2018). The Ethics of Corporate Leaders toward Creating a Competitive Advantage. Nakhon Lampang Buddhist’s Journal, 7(2), 393-406.
Manamainoi, P., Boonyaprapun, B., & Boontima, R. (2015). Moral Quotient and Four Basis of Accomplishment to Predict Employee Work Success. In RSU National Research Conference 2015 (936-943). Pathumthani.
Mepradit, K. (2006). Business Ethics: Development of Mental Qualities Influencing Human Behavior in Society. Industrial Technology Review. 11(151), 154-160.
Mienrak, W., & Chairueang, N. (2014). Morals and Ethics of Promkiri Industrial and Community Education College Students under Nakhon Si Thammarat Vocational Institute. Journal of Graduate School, Pitchayatat, 9(2), 53-61.
Mottaghi, M., Janani, H., Rohani, Z., & Mottaghi, S. (2014). The Relationship Between the Leadership Styles and Moral Intelligence. Bulletin of Environment, Pharmacology and Life Sciences, 3(Special Issue II), 429-433.
Ngamwaen, W. (2016). Attitudes towards Business Ethics Undergraduate Students of Faculty of Business Administration, Chiang Mai University(Master of Business Administration). Chiang Mai University.
Ocharos, S., Nakaju, P., Wattanasin, K., & Techasuwanna, W. (2017). The study for Strengthening Professional Ethics for Police Students. College of Asian Scholars Journal, 7(Special), 287-301.
Pahlavania, F., & Azizmalayerib, K. (2017). The Relationship between Moral Intelligence with Organizational Development. International Academic Journal of Organizational Behavior and Human Resource Management, 4(1), 32-39.
Pommapun, B. (2018). Techniques for Data Interpreting for Using Correlation and Regression in Research. STOU Education Journal, 11(1), 32-45.
Ratchatawetchakul, W. (2017). Community Business Ethics for Product Quality Certification in Khon Kaen Province. Loei: Loei Rajabhat University.
Saengdararat, C., Naiyapatana, O., & Charoensuk, O. (2017). Factor Analysis of Moral Intelligence of Undergraduate Students in Private Higher Education Institutions of Central Region. Suthiparithat, 31(98), 60-72.
Sirichote, C. (2011). The Human Morality Development. Journal of Liberal Arts Prince of Songkla University, 3(2), 103-116.
Srijunpetch, S. (2009). Business Ethics and Corporate Governance. Journal of Business Administration, 32(123), 1-6.
Supachanyaruk, P. (2001). Business Ethics Teaching Process: Transferring and Cultivating Students to be Aware of the Values of Ethics. University of Thai Chamber of Commerce Journal, 21(1), 6-14.
