การศึกษาแนวทางการปรับตัวของผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยว และบริการในจังหวัดภูเก็ตต่อการจ้างแรงงานอาเซียนกลุ่มวิชาชีพการท่องเที่ยวและบริการในจังหวัดภูเก็ต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาแนวทางการปรับตัวของผู้ประกอบการ ด้านการท่องเที่ยวและบริการในจังหวัดภูเก็ตต่อการจ้างแรงงานอาเซียน กลุ่มวิชาชีพการท่องเที่ยวและบริการในจังหวัดภูเก็ต เป็นงานวิจัยแบบผสม ใช้เครื่องมือในการศึกษา ดังนี้ 1) แบบสอบถามสำหรับกลุ่มตัวอย่างโรงแรมประเภท 3 และประเภท 4 ในจังหวัดภูเก็ต จำนวน 118 แห่ง 2) แบบสัมภาษณ์เชิงลึกสำหรับตัวแทนภาครัฐที่ทำงานเกี่ยวข้องกับแรงงานต่างด้าวในจังหวัดภูเก็ต 3) การสนทนากลุ่มย่อยสำหรับตัวแทนภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องกับการจ้างแรงงานต่างด้าวในธุรกิจโรงแรม ใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและการวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัยมีดังนี้ 1) ความต้องการแรงงานอาเซียนกลุ่มวิชาชีพการท่องเที่ยวและบริการในจังหวัดภูเก็ต พบว่า สถานประกอบการธุรกิจโรงแรมภูเก็ต มีความต้องการแรงงานอาเซียนทุกแห่ง ไม่มีเงื่อนไขหรือจำกัดด้านเพศของแรงงาน วุฒิการศึกษา และช่วยอายุที่ต้องการมากที่สุดระหว่าง 26-40 ปี ประสบการณ์การทำงานในประเทศไทย มีความจำเป็นต่อการจ้างแรงงานร้อยละ 80.5 2) สัญชาติของแรงงานอาเซียนที่ต้องการมากที่สุด คือแรงงานจากประเทศฟิลิปปินส์ แผนกที่ต้องการแรงงานต่างด้าวมากที่สุด คือแผนกบริการอาหารและเครื่องดื่ม สถานการณ์การจ้างแรงงานอาเซียนของธุรกิจโรงแรมในจังหวัดคิดเป็นสัดส่วนการจ้างแรงงานไทย 11 คน ต่อ การจ้างแรงงานอาเซียน 1 คน และ 3) ผลกระทบจากการจ้างแรงงานอาเซียนกลุ่มวิชาชีพการท่องเที่ยวและบริการ พบว่าการจ้างแรงงานต่างด้าวกลุ่มประเทศอาเซียน มีผลกระทบในระดับปานกลางที่ค่าเฉลี่ย 2.94 ทั้ง 4 ด้าน อีกทั้งยังพบว่ามีผลกระทบต่อด้านอาชีพและตำแหน่งงานของคนไทยในอนาคต ด้านการดำรงชีวิตของคนในท้องถิ่นในประเด็นการใช้พื้นที่สาธารณะ การไม่ปฏิบัติตามกฎจราจร และประเด็นด้านการเข้าถึงและการใช้สวัสดิการต่าง ๆ ของภาครัฐ ซึ่งแนวทางการปรับตัวของผู้ประกอบโรงแรมคือการบรรจุแรงงานต่างด้าวไว้ในแผนกำลังคนที่ชัดเจน เป็นแผนระยะ 1-2 ปี ในรูปแบบพนักงานประจำและนักศึกษาฝึกงาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Chalamwong, Y. (2014). Thai Workers in a New Context when Opening the ASEAN Community. https://tdri.or.th/2014/10/thai-labour-in-aec-context/.
Chanthapong, S., & Agmapisarn, C. (2022). Impact and Resilience of Hotel and Restaurant Business Operators During COVID-19 Analysis from the Outside-In principle. https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_26Oct2021.aspx.
Chula Unisearch, Chulalongkorn University. (2012). Preparation for Flow of Labor in the ASEAN Community, Final report. http://nlrc.mol.go.th/research/NGDK0N4/00NGDK0N4.pdf
Foreign Workers Administration Office. (2017). Statistic 2017. https://www.doe.go.th/prd/alien/statistic/param/site/152/cat/82/sub/0/pull/category/view/list-label
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Kunnu, W., & Pasunon, P. (2015). The affecting of migrant labour in Surat Thani Municipality, Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences, Thaksin University, 10(1), 75-94.
Likert, R. (1932). A technique for measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-55.
Ministry of Tourism and Sports. (2012). ASEAN Mutual Recognition Arrangement on Tourism Professional. https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=2426
Thailand Development Research Institute (TDRI). (2011). A Study of an Effective Demand for and Management of Alien Workers in Agriculture, Fisheries and Related Sectors and Construction Sectors. https://tdri.or.th/2012/09/a-study-of-an-effective-demand-for-and-management-of-alien-workers-in-agriculture-fisheries-and-related-sectors-and-constructionsectors/.
