การพัฒนาคุณลักษณะของนักเรียนผ่านการฝึกหัดโขน โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร: การวิจัยแบบสร้างทฤษฎีจากข้อมูล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคุณลักษณะของนักเรียน ผ่านการฝึกหัดโขน และอธิบายคุณลักษณะของนักเรียนฝึกหัดโขน ของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร โดยดำเนินการตามระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพแบบสร้างทฤษฎีจากข้อมูล ศึกษากับกลุ่มผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 4 กลุ่ม ได้แก่ 1) นักเรียน 2) คุณครู 3) ผู้ปกครอง และ 4) กลุ่มอื่น ๆ โดยใช้กระบวนการสัมภาษณ์เชิงลึก ร่วมกับการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม ผลการวิจัยพบว่า 1.กระบวนการหลักของการพัฒนาคุณลักษณะของนักเรียนฝึกหัดโขนมีทั้งสิ้น 3 ระยะหลัก ได้แก่ ระยะก่อนการแสดง มีกระบวนการย่อย 7 กระบวนการ ระยะระหว่างการแสดง มีกระบวนการย่อย 2 กระบวนการ และระยะหลังการแสดง มีกระบวนการย่อย 2 กระบวนการ รวมทั้งสิ้น 11 กระบวนการ และ 2.เกิดคุณลักษณะอันพึงประสงค์ 3 ด้านหลัก ได้แก่ 1) คุณลักษณะภายใน ดังเช่น ความสามารถด้านการจัดการตนเองและการกำกับตนเอง มีความรับผิดชอบต่อตนเอง มีความกตัญญูรู้คุณ เป็นต้น 2) คุณลักษณะภายนอก ดังเช่น การมีบุคลิกภาพที่สง่าผ่าเผย มีความรับผิดชอบต่อส่วนรวม การมีสัมพันธภาพที่ดีต่อผู้อื่น การแสดงออกถึงพฤติกรรมความอดทนพยายาม เป็นต้น 3) ทักษะ คือ ความเชี่ยวชาญและชำนาญมากขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Berns, R. M. (2010). Child, Family, School, Community: Socialization and Support (8th ed.). Wadsworth.
Chansuwan, S. (2005). Thai Traditional Choreography: Differences Between the Male Character of Khon and Lakhon Dance. SPAFA Journal, 15(2), 45-55. https://www.spafajournal.org/index.php/spafa1991journal/article/view/126
Charmaz, K. (2000). Grounded Theory: Objectivist and Constructivist Methods. In the Handbook of Qualitative Research. edited by N. K. Denzin and Y. Lincoln. Sage Publications. http://qualquant.org/wp-content/uploads/text/Charmaz%202000.pdf
Henslin, J. M. (2010). Sociology: A down-to-Earth Approach Core Concept (4th ed.). Pearson.
Phiphatphokphon, T. (2013). Character Value of Khon’s (2nd ed.). Advance Graphy.
Robinson, M. R. (2003). The Effects of Socialization Through the Arts: Teaching Life Skills Strategies to Youth in West Las Vegas[Doctoral Dissertation, University of Nevada].
Sirvisalsuwan, T. K. (2016). The High Art of Khon: The Case Study of Khon Student at Mahaphabkrajadthong U-Pathum School, Samutpakan Province. Institute of Culture and Arts Journal, Srinakharinwirot University, 17(2), 104-112. https://so02.tci-thaijo.org/ index.php/jica/article/view/99318/77186
Srinakharinwirot University Prasarnmit Demonstration School (Secondary). (2014). The Royal Khon Performances under the Patronage of Her Royal Majesty Queen Sirikit: Phar Lakshmi Seeda Show. Srinakharinwirot University Prasarnmit Demonstration School.
Vanindananda, N. (2002). Teaching Material WP-581: Socialization and Human Development. Behavioral Science Research Institute, Srinakharinwirot University.
Vygotsky, L. V. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. by Cole, M., John-Steiner, V., Scribner, S., & Souberman, E. (eds.). Harvard University.
