กระบวนทัศน์ รูปแบบและกลไกการพัฒนาครูตามแนวคิดเครือข่ายเชิงพื้นที่ : กรณีศึกษาพื้นที่ภาคเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพพึงประสงค์ของการพัฒนาครู 2) พัฒนากระบวนทัศน์ รูปแบบและกลไกการพัฒนาครู และ 3) จัดทำข้อเสนอเชิงนโยบายกระบวนทัศน์ รูปแบบและกลไกการพัฒนาครูตามแนวคิดเครือข่ายเชิงพื้นที่ โดยเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Method) รูปแบบขั้นตอนเชิงสำรวจ (The Exploratory Sequential Design) โดยช่วงแรกเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 227 คน ได้แก่ มหาวิทยาลัยพะเยา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ความถี่และร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหาผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันและสภาพพึงประสงค์ของกระบวนทัศน์ คือ การพัฒนาครูที่มุ่งสมรรถะตามแรงผลักดันและคุณภาพจากภายในของครูรายบุคคลจากการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เทคโนโลยีการสื่อสาร และดิจิทัลแพลตฟอร์ม รูปแบบผลพัฒนากระบวนทัศน์ รูปแบบและกลไก คือ การพัฒนาครูจากการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพแบบออนไลน์ ด้วยการโค้ชและชี้แนะที่เน้นการลงมือปฏิบัติจริง กลไกและข้อเสนอเชิงนโยบาย คือ เครือข่ายสถานศึกษา การพัฒนาครูโดยเครือข่ายสถานศึกษาในระดับอำเภอ 3) ข้อเสนอเชิงนโยบาย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Abdal-Haqq, I. (1998). Professional Development Schools: What Do We Know? What Do We Need to Know? How Do We Find Out? Who Do We Tell?. Towson University. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED425142.pdf
Cheng, Y. C. (2004). Three Waves of Teacher Education and Development: Paradigm Shift in Applying ICT. In Keynote Speech Presented at The Scandinavian / Asian Pacific Conference on "The Challenge of Integrating ICT in Teacher Education” (pp.1-34), Organized by School of Education and Communication, Jönköping University June 2-4, 2004, Jönköping Sweden. http://home.eduhk.hk/~yccheng/doc/speeches/2-4jun04.pdf
Colburn, A. (1993). Creating Professional Development Schools. Phi Delta Kappa Educational Foundation.
Dyson, A., Kerr, K., & Raffo, C. (2012). Area-Based Initiatives in England: Do They Have a Future?. Revue Francaise de Pedagogie, 178(178), 27-38. DOI:10.4000/rfp.3518
Fielding, A. J., Cavanagh, D. M., & Widdowson, R. E. (1978). Diploma in Education? Rethinking the Curriculum. Australian journal of teacher education, 3(2). http://dx.doi.org/10.14221/ajte.1978v3n2.1
Fielding, T. (1983a). The Theme of Teacher Development. Australian Journal of Teacher Education, 8(2). http://dx.doi.org/10.14221/ajte.1983v8n2.1
Fielding, T. (1983b). Personal Construct Theory as a Basis for a Non-deterministic Model of Teacher Development. Australian Journal of Teacher Education, 8(2). http://dx.doi.org/10.14221/ajte.1983v8n2.2
McNamara, D. (1983). Less Idealism and More Realism: The Programme for Teacher Education. Australian Journal of Teacher Education, 8(2). http://dx.doi.org/10.14221/ajte.1983v8n2.5
Office of the Education Council. (2015). Report on the Results of a Study on the Status of Teacher Production and Development in Thailand. Prikwarn Graphic.
Office of the Education Council. (2018). Mechanisms for the Production and Development of High-performance Teachers for Thailand 4.0. Office of the Education Council, Ministry of Education.
Van Velzen, C., Bezzina, C., & Lorist, P. (2009). Partnerships Between Schools and Teacher Education Institutes. In Becoming a Teacher Educator (pp.59-73). Springer, Dordrecht.
Yamkasikorn, M. (2017). Essential Paradigms for Teacher Development. In The System and Model of Teacher Development Suitable for Thai Society and Internationalization. (pp.139-143). Office of the Education Council. http://www.onec.go.th/th.php/book/BookView/1558
