กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กในเขตพื้นที่ชนบทเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาตามจุดเน้นของนักเรียน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการบริหารเชิงกลยุทธ์ตามจุดเน้นของนักเรียน เพื่อวิเคราะห์จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และภาวะคุกคามของการบริหารโรงเรียนขนาดเล็ก และเพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริหารโรงเรียน ตามจุดเน้นของนักเรียน โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ โรงเรียนขนาดเล็กในเขตพื้นที่ชนบท สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ จำนวน 50 โรงเรียน ประกอบด้วย ผู้ให้ข้อมูลทั้งหมด 124 คน เครื่องมือเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็น และแบบประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ของกลยุทธ์ ได้นำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนี กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงคุณภาพได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กที่ได้รับรางวัลพระราชทานสองโรงเรียน โรงเรียนขนาดเล็กที่ผ่านการประเมิน สมศ. ระดับคุณภาพ ดีมาก จำนวนสองโรงเรียน ผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวนเก้าคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า ประสิทธิภาพการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กในเขตพื้นที่ชนบท โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (=4.02 จาก 5.00) กลยุทธ์ในการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กในเขตพื้นที่ชนบท เพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาตามจุดเน้นของนักเรียนประกอบด้วย 4 กลยุทธ์ 36 วิธีดำเนินการ ดังนี้ กลยุทธ์ที่ 1 คือ สร้างภาคีเครือข่ายการเรียนรู้ กลยุทธ์ที่ 2 คือ พัฒนาการบริหารงานงบประมาณให้มีประสิทธิภาพ กลยุทธ์ที่ 3 คือ เสริมสร้างสมรรถภาพครูและบุคลากร และกลยุทธ์ที่ 4 คือ พัฒนาแหล่งเรียนรู้สู่ความยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Angkanawin, K. (2014). Strategic model for the development of private vocational institutions, Ministry of Education. Doctor of Education, Burapha University.
Certo, Samuel C., & Peter, J. Paul. (1991). Strategic Management: Concept and Applications. New York: McGraw-Hill.
Charoenphao, P. (2014). School Administration Strategy for Thai Children Development in the ASEAN Community. Doctor of Education, Chulalongkorn University.
Chaiheng, S. (2013). The development of school resource management strategy small elementary education in urban and rural areas. Doctor of Education, Chulalongkorn University.
Inthalang S. (2004). Improving the quality of small schools. Chiang Mai Teacher Journal, 11, 17–18.
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2001). Education administration (6th ed.). New York: McGraw-Hill Companies.
Monkhanta, P. (2010). Community Participation in Educational Management of Ban Laem Pho School under the Office of Krabi Educational Service Area. Master of Education, Bansomdejchaopraya Rajabhat University.
Navykarn, S. (1997). Administration and Organizational Behavior. Bangkok: Bannakij.
Office of the Education Council. (2008). Management of a Small School. Bangkok: Organization for the Transport of Goods and Supplies.
Office of the Education Council. (2011). Development plan of the Ministry of Education, 11 (2012-2016). Bangkok: Office of the Prime Minister.
Office of the Education Council. (2014). Quality of students in small schools. Bangkok: Agricultural Cooperative Assembly of Thailand.
Pakaphasiwiwat, S. (2000). Strategic Management. Bangkok: Amarin Printing.
Research Department of Basic Education Council. (2014). Management of a Small School. Bangkok: Organization for the Transport of Goods and Supplies.
Sirirangsri, P. (2013). Cooperative education management of community organizations, foundation education, and alternatives to Thailand. Bangkok: Printed picture.
Suwan, S. (2015). Multilateral Cooperation Network for Educational Quality Development of a small school in Nakhon Pathom province. Report. Kasetsart University.
Tangkananurak, W. (1992). Forgotten children in Thai society. Bangkok: Chulalongkorn University.
