การจัดการประมงพาณิชย์ในจังหวัดระนอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากระบวนการจัดการประมงพาณิชย์ในจังหวัดระนอง และ 2) ศึกษาผลจากการนำกระบวนการจัดการประมงพาณิชย์ไปปฏิบัติในจังหวัดระนอง ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 27 คน การสังเกตแบบมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการที่ใช้ในการจัดการประมงพาณิชย์ในจังหวัดระนอง ได้แก่ การรวบรวมข้อมูลเรือประมง การวิเคราะห์ วางแผนและตัดสินใจ การจัดสรรทรัพยากรสำหรับการทำประมงพื้นบ้านและการทำประมงพาณิชย์ การกำหนดและบังคับใช้กฎระเบียบเพื่อฟื้นฟูและควบคุมการทำประมงพาณิชย์ และการมีหน่วยงานควบคุมพฤติกรรมการใช้ทรัพยากรของชาวประมง ส่วนผลที่เกิดจากการใช้กระบวนการต่าง ๆ เพื่อจัดการประมงพาณิชย์ คือการแก้ไขปัญหาการประมงของจังหวัดระนองที่เกิดขึ้นตั้งแต่อดีตได้สำเร็จ ผู้ประกอบอาชีพประมงต้องการมีส่วนร่วมกับรัฐในการจัดการประมง ขณะเดียวกันก็เกิดปัญหาใหม่ที่จะต้องแก้ไขต่อไป ได้แก่ ปัญหาการจัดทำเอกสารเรือและแรงงานประมงจำนวนมาก เรือประมงพาณิชย์ขนาดเล็กลักลอบเข้าไปทำประมงในเขตทะเลชายฝั่ง เรือประมงพื้นบ้านออกไปทำการประมงในเขตของเรือประมงพาณิชย์ คุณภาพและค่าใช้จ่ายรายเดือนของอุปกรณ์ติดตามเรือ รัฐบาลอนุมัติเงินซื้อเรือคืนล่าช้า และผู้ประกอบการมีต้นทุนในการทำประมงสูงขึ้น
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
Ali, J., & Abdullah, H. (2010). Impact of Enforcement and Co-Management on Compliance Behavior of Fishermen. International Journal of Economics and Finance, 2(4), 113-121.
Chantavanich, S., Jarayabhand, P., Tingsabadh, C., Sittitrai, W., Yothinneeranath, P., Kuikaew, P., Makcharoen, P., & Neelapaichit, K. (2017). The Report of Policy Development on the Problems of Illegal, Unreported and Unregulated Fishing, Forced Labour and Human Trafficking in Sea Fisheries in 2016. Bangkok: Asian Research Center for Migration-Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Da Rocha, J. M., Cerviño, S., & Villasante, S. (2012). The Common Fisheries Policy: An enforcement problem. Marine Policy, 36(6), 1309-1314. DOI: 10.1016/j.marpol.2012.02.025
Department of Marine and Coastal Resources, Ministry of Natural Resources and Environment. (2013). Central Database System and Data Standard for Marine and Coastal Resources. Retrieved July 1, 2019, from https://km.dmcr.go.th/th/c_56/s_77/d_2766
Fisheries Development Policy and Strategy. (2019). Thai Fishing Vessels Strategy 2018. Retrieved July 21, 2020, from https://www4.fisheries.go.th/index.php/doffile/fkey/ref59679
Fish Marketing Organization. (2018). Fisheries Record 2018. Retrieved July 21, 2020, from http://www.fishmarket.co.th/index.php?option=com_content&view=category&id=44&Itemid=356
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2011). Fisheries management. Rome: FAO, United Nations.
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2012). The state of world fisheries and aquaculture 2012. Rome: FAO, United Nations.
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2016). In brief: The state of world fisheries and aquaculture: Contributing to food security and nutrition for all. Rome: FAO, United Nations.
Hoimuk, S., Keereerut, P., Jaiyen, T., Krajangdara, T., & Singtongyam, W. (2016). Marine Resources from Research Vessel in the Andaman Sea Coast of Thailand in 2006. Phuket: Andaman Sea Fisheries Research and evelopment Center (Phuket).
Nation Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). (2014). Definition term: Co-management. Retrieved July 21, 2020, from https://definedterm.com/co_management
Njaya, F. J. (2018). Ecosystem approach to fisheries in southern Lake Malawi: Status of the fisheries co-management. Aquatic Ecosystem Health & Management, 21(2), 159-167.
Njock, J. C., Allison, E. H., Westlund, L., & Konan, A. (2007). Innovations in fisheries co-management, and the challenge of mobility. In Wramner, P. Cullberg, M., & Ackefors, H. (Eds.), Fisheries, sustainability and development (pp. 267-279). Stockholm: Royal Swedish Academy of Agriculture and Forestry.
Phothisai, A. (2017). Measures and preventive measures against illegal fishing in Thailand and the key principles of IUU Fishing. Junniti Journal, 14(4), 149-161.
Ranong Fisheries Provincial Office. (2010). Ranong fisheries provincial office of work report 2010. Retrieved July 22, 2020, from https://www4.fisheries.go.th/local/index.php/main/site/fpo-ranong
Rodwell, L. D., Lowther, J., Hunter, C., & Mangi, S. C. (2014). Fisheries co-management in a new era of marine policy in the UK: A preliminary assessment of stakeholder perceptions. Marine Policy, 45, 279-286. ttps://doi.org/10.1016/j.marpol.2013.09.008
THAIPUBLICA. (2017, January 7). One year eight months: IUU fishery problems – Marine department has reduced the number of ships in one years. Through section 44 including withdraw 1.7 thousand ships into overfishing. Retrieved July 1, 2019, from https://thaipublica.org/2017/01/iuu2560-1/
Thairath Online. (2019, January 8). Urgent! Thai fisheries, the European Union has announced the withdrawal of the IUU yellow card for Thailand. Retrieved July 1, 2019, from https://www.thairath.co.th/news/foreign/1464816
Tokrisna, R. (2015). Coastal and Marine Resource Management: Marine Fishery Resources. Bangkok: National Research Council of Thailand (NRCT).
