การจัดเก็บภาษีจากผู้รับมรดก

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์จะศึกษาเกี่ยวกับมูลค่าของมรดกที่ได้รับยกเว้นและทรัพย์มรดกที่ต้องนำมาเสียภาษี เดิมทายาทได้รับมรดกจากเจ้ามรดกไม่ต้องนำมาเสียภาษีเพราะได้รับยกเว้นตามประมวลรัษฎากร ต่อมารัฐมีความประสงค์ที่จะเก็บภาษีจากทายาทผู้ได้รับมรดก รัฐจึงได้ออกพระราชบัญญัติภาษีการรับมรดก พ.ศ. 2558 เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2558 ให้มีผลใช้บังคับในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2559 พระราชบัญญัติฉบับนี้ได้บัญญัติให้มรดกที่ได้รับหักด้วยภาระหนี้สินแล้ว ยกเว้นให้อีกหนึ่งร้อยล้านบาทตามมาตรา 12 มรดกส่วนที่เกินหนึ่งร้อยล้านบาทจึงนำมาเสียภาษีซึ่งมรดกที่ได้รับยกเว้นมีจำนวนสูงมากเกินไปทำให้รัฐเก็บภาษีได้น้อยมากหรืออาจเก็บไม่ได้เลย นอกจากนี้ทรัพย์มรดกที่ต้องนำมาเสียภาษีมีเฉพาะมรดกที่มีหลักฐานทางทะเบียนหรือหลักฐานจากสถาบันการเงินเท่านั้นตามมาตรา 14 แต่ไม่รวมถึงทรัพย์มรดกที่มีค่าและมีราคาสูงอื่น ๆ จึงอาจก่อให้เกิดการหลีกเลี่ยงภาษีได้ จึงขอเสนอแนะให้ลดจำนวนมรดกที่ยกเว้นจากจำนวนหนึ่งร้อยล้านบาทให้เหลือห้าสิบล้านบาท และขอให้เพิ่มทรัพย์มรดกอย่างอื่นซึ่งอาจคิดคำนวณเป็นเงินได้ซึ่งจะได้รวมถึงมรดกทุกชนิดที่ทายาทได้รับให้นำมารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีซึ่งจะทำให้รัฐจัดเก็บภาษีจากผู้รับมรดกได้เพิ่มมากขึ้น