แนวทางการใช้ประโยชน์จากน้ำกากส่าจากการผลิตสุราสำหรับโรงงานอุตสาหกรรม

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาการใช้ประโยชน์จากน้ำกากส่าในเชิงพลังงานและเชิงเกษตรกรรม  เปรียบเทียบผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) และผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อมจากปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (CO₂ equivalent) ตลอดวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ โดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญในการจัดการน้ำกากส่าและเกษตรกรที่เพาะปลูกอ้อยโดยใช้น้ำกากส่าในการเกษตร วิเคราะห์ข้อมูลออกเป็น 2 ลักษณะ คือการวิเคราะห์เชิงพรรณนา สภาพทั่วไปทางด้านการใช้ประโยชน์จากน้ำกากส่า และการวิเคราะห์เชิงปริมาณ ผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุนและวิเคราะห์ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (CO₂ equivalent) ตลอดวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์

 ผลการศึกษาพบว่า การใช้ประโยชน์คือใช้ในเชิงพลังงานและเชิงเกษตรกรรม โดยมีผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุนมีค่าเท่ากับ 2.96 และ 22.28 ตามลำดับ เนื่องจากการใช้ประโยชน์น้ำกากส่าเชิงพลังงานมีต้นทุนการลงทุนด้วยเทคโนโลยีแต่การใช้ประโยชน์น้ำกากส่าเชิงเกษตรกรรมมีต้นทุนการลงทุนในการปรับสภาพน้ำกากส่าน้อยและผลตอบแทนที่ได้จะเกิดขึ้นกับเกษตรกรที่ใช้ประโยชน์จากน้ำกากส่า และยังเป็นการสร้างคุณค่าให้กับโรงงานสุราซึ่งเป็นกิจกรรมแสดงความรับผิดชอบต่อสังคม นอกจากนี้การเพาะปลูกอ้อยมีการปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงที่สุด 0.3349 Ton CO₂e /  ไร่การเพาะปลูกอ้อย  รองลงมาคือการใช้ประโยชน์ในเชิงพลังงานเท่ากับ 0.2960 Ton CO₂e /ไอน้ำ 1 ตัน และการใช้ประโยชน์เชิงเกษตรกรรมปลดปล่อยน้อยที่สุดคือ 0.0224 Ton CO₂e / 1 รอบการขนส่ง