Guidelines for the Development of Creative Leadership of Basic School Administrators in Bangkok and its Vicinities
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were to study 1) the creative leadership of basic school administrators; and 2) the guidelines for the development of creative leadership of basic school administrators in Bangkok and its vicinities. The research process was divided into two stages. The first stage was a study of the creative leadership of basic school administrators, using the questionnaire for data collecting from the samples which were 317 basic school administrators. The data were statistically analyzed using the percentage, mean, standard deviation. The second stage was to develop the guidelines for the development of creative leadership, using the information from the first stage and the interviewing the 8 experts, using the interview form. The quality of the guidelines was improved by the standard evaluation using the questionnaire for data collecting from the 10 experts. The data were statistically analyzed using the percentage, mean, standard deviation. Research findings revealed that 1) both overall and individual aspects of the creative leadership of basic school administrators were rated at the high level; and 2) the guidelines for the development of creative leadership consisted of the principles, model, process, curriculum, and techniques for creative leadership development which meet the standard quality of utility, feasibility, propriety, and accuracy.
Article Details
References
กิตติ์กาญจน์ ปฏิพันธ์. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา อาชีวศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
จันทกานติ์ ตันเจริญพานิช และนิตยา เงินประเสริฐศรี. (2550). ทิศทางการพัฒนาภาวะผู้นำภาครัฐของไทยในคริสต์ศตวรรษที่ 21. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 33(1), 82-90.
นเรศ บุญช่วย, ภิเษก จันทร์เอี่ยม และบุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2555). แผนกลยุทธ์เพื่อพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ที่เหมาะสมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 6(3), 155-166.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2554). ผู้นำเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ: กระบวนทัศน์ใหม่และผู้นำใหม่ทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณฑาทิพย์ เสยยงคะ, จำเนียร พลหาร และอุรสา พรหมทา. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัย สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(1), 189-197.
วิจารณ์ พานิช. (2558). แนวโน้มการบริหารสถานศึกษา ในศตวรรษที่ 21. การบรรยายพิเศษของศาสตราจารย์ นพ.วิจารณ์ พานิช เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2558 ณ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. สืบค้นจาก http://ebook.hu.ac.th/ebook2/images/File_PDF/Ebook21.pdf.
วิทยากร เชียงกูล. (2559). สภาวะการศึกษาไทย ปี 2557/2558 “จะปฏิรูปการศึกษาไทย ให้ทันโลกในศตวรรษที่ 21 ได้อย่างไร” กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์.
สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์ และคณะ (2556). ปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สมชาย เทพแสง. (2559). ภาวะผู้นำสมดุล: รูปแบบของผู้นำในคริสต์ศตวรรษที่ 21. วารสารนักบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 13(24), 131-140.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2549). ภาวะผู้นำแบบสร้างสรรค์ The Formative Leadership. สืบค้นจาก http://suthep.crru.ac.th/leader26.doc.
สุภาพ ฤทธิ์บำรุง. (2556). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). แผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบเอ็ด พุทธศักราช 2555-2559. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
____________. (2559). แผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง พุทธศักราช 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 – 2564). สืบค้นจาก http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=46495&Key=news20.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). รายงานการวิจัย แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
Ash, R. L. & Persall, M. (2000). The principal as chief learning officer: Developing teacher leaders, NASSP Bulletin, May, 15–22.
Antes, A. L. & Schuelke, M. J. (2011). Leveraging technology to develop creative leadership capacity. Advances in developing human resources, 13(3), 318-365.
Bosiok, D. (2013). Leadership styles and creativity. Online Journal of Applied Knowledge Management, 1(2), 64-77. Chin, J. L. & Trimble, J. E. (2015). Diversity and leadership. California: Sage.
Darling-Hammond, L., LaPointe, M., Meyerson, D., Orr, M.T. & Cohen, C. (2007). Preparing school leaders for a changing world: Lessons from exemplary leadership development programs. Stanford: Stanford University.
Davar, R. S. (1994). Creative leadership: The people-oriented task approach. USB Publ.
Delich, V. (2010). The impact of Mercosur’s sanitary and phitosanitary regime on its members’ institutional dynamics. Journal of CMA Management, 79(2), 3-3.
DuBrin, A. J. (2010). Principles of leadership. (6thed.). Mason, OH: South-Western.
Gandz, J. (2002). A commitment to leadership development. Ivey business Journal, Retrieved from https://iveybusinessjournal.com/publication/train-dogs-develop-leaders/
Ghosh, K. (2016). Creative leadership for workplace innovation: An applied SAP-LAP framework. Development and Learning in Organizations: An International Journal, 30(1), 10-14.
Gliddon, D. G. (2006). Forecasting a competency model for innovation leaders using a modified Delphi technique. The Pennsylvania State University, ProQuest. Hansson, B. 2001.
Guntern, G. (2004). The Challenge of Creative Leadership. Vienna: World Public Forum Dialogue of Civilizations.
Harvard Business Publishing Corporate Learning. (2018). Building a best-in-class leadership development program. Retrieved from https://www.clomedia.com/sponsored-content/?prx_t=2BQEAaOIqA_94PA.
Hernez-Broom, G. & Hughes, R. L. (2004). Leadership development: Past, present, and future. Human Resource Planning, 27(1), 24-32.
Jarvis, T. L. (2015). Mixed methods analysis on creative leadership and Missouri school administrators. Dissertation, Lindenwood University.
Joshi, S. (2013). Leadership. Retrieved from https://yoursmusingly.wordpress.com/tag/leadership/
Katja, T., Milenea, G., Roland, M. M., Petra, B. & Pietera, D. (2017). Inspiration space: Towards a theory of creativity-supporting learning environments. Retrieved from https://www.conftool.net/dma2017/index.php/Track_6.d-Inspiration_Space-19Thoring_a.pdf.
Kirkpatrick, D. L. (1994). Evaluating training programs: The four levels. San Francisco: Barrett-Koehler.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Leskiw, S. & Singh, P. (2007). Leadership development: Learning from best practices. Leadership & Organization Development Journal, 28(5), 444-464.
Mathisen, G. E., Einarsen, S., & Mykletun, R. (2012). Creative leaders promote creative organizations. International Journal of Manpower, 33(4), 367-382.
Manz, C. C. (1986). Self-leadership toward an expanded theory of self-influence processes in organizations. Academy of Management Review, 11, 585-600.
Mumford, M. D. (2003). Where have we been, where are we going? Taking stock in creativity research. Creativity Research Journal, 15(2-3), 107-120.
Mumford, M. D., Zaccaro, S. J., Harding, F. D., Jacobs, T. O., & Fleishman, E. A. (2000). Leadership skills for a changing world: Solving complex social problems. The Leadership Quarterly, 11(1), 11-35.
Nannyonjo, H. (2017). Building capacity of school leaders: Strategies that work—Jamaica’s experience. Washington, DC: World Bank.
OECD. (2012). Preparing teachers and developing school leaders for the 21st century: Lessons from around the world. Paris: OECD Publishing.
Oliva, P. F. (2001). Developing the curriculum. (5thed.). New York: Longman.
Oliver , M. & Trigwell, K. (2005). “Can blended learning be redeemed?. E-Learning, 2(1), 17–26.
Parker, J. P. & Begnaud, L. G. (2004). Developing creative leadership. Portsmouth, NH.: Teacher Ideas.
Puccio, G. J., Murdock, M. C., & Mance, M. (2007). Creative leadership: Skills that drive change. Thousand Oaks, CA: Sage.
Robinson, V. (2011). Student-centered leadership. San Francisco: Jossey Bass.
Scharmer, C. O. (2007). Theory U: Leading from the future as it emerges: The social technology of presenting. Cambridge, MA: SOL.
Sternberg, R. J. (2004). Culture and intelligence. American Psychologist, 59, 325-338.
_______. (2005). WICS: A model of positive educational leadership comprising wisdom, intelligence, and creativity synthesized. Educational Psychology Review, 17(3), 191-262.
Sternberg, R. J. (2006). The nature of creativity. Creativity Research Journal, 18, 87-98.
The Department of Defense Education Activity. (2014). Self-assessment and reflection continuum: 21st Century teaching, learning, and leading. Virginia: The Department of Defense Education Activity.
The Joint Committee on Standards for Educational Evaluations. (1994). The program evaluation standards: How to assess evaluations of educational programs. Newbury Park, CA: Sage.
Tung, F. C. & Yu, T. W. (2016). Does innovation leadership enhance creativity in high-tech industries? Leadership and Organization Development Journal, 37(5), 579-592.