การพัฒนามโนมติ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอน ของฮิวสันและฮิวสันและการจัดการเรียนรู้จากประสบการณ์ของคอล์บ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

Main Article Content

ณัฐพงศ์ สกุลกิจโภคานนท์
สมเกียรติ พรพิสุทธิมาศ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบมโนมติ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอนของฮิวสันและฮิวสันร่วมกับรูปแบบการจัดการเรียนรู้จากประสบการณ์ของคอล์บของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย กลุ่มศึกษาที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์–คณิตศาสตร์ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 32 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้จำนวน 7 แผน และ 2) แบบทดสอบวัดมโนมติ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบวิลคอกซันสำหรับกลุ่มที่ศึกษาที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน ผลการวิจัยพบว่า คะแนนความเข้าใจมโนมติหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณาระดับความเข้าใจมโนมติก่อนและหลังเรียนพบว่า นักเรียนมีความเข้าใจมโนมติในระดับความไม่เข้าใจหรือไม่มีมโนมติ (NU/NC) ระดับที่คลาดเคลื่อน (AC) และระดับที่คลาดเคลื่อนบางส่วน (PS) ลดลง แต่มีระดับที่ถูกต้องแต่ไม่สมบูรณ์ (PU) และระดับที่สมบูรณ์ (CU) เพิ่มขึ้นทั้ง 7 มโนมติหลัก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สกุลกิจโภคานนท์ ณ. ., & พรพิสุทธิมาศ ส. (2025). การพัฒนามโนมติ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอน ของฮิวสันและฮิวสันและการจัดการเรียนรู้จากประสบการณ์ของคอล์บ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ., 18(1), 59–80. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/edjour_stou/article/view/275736
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤตธรรม แพนลิ้นฟ้า, เชษฐ์ ศิริสวัสดิ์, และ ศรัญย์ ภิบาลชนม์. (2561). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบการสอน มโนทัศน์ร่วมกับกลยุทธ์การเปลี่ยนมโนทัศน์ที่มีต่อมโนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชา ฟิสิกส์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง การเคลื่อนที่แบบหมุน. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี, 4(2), 29–37.

ทรัพสิริ เสนีวงศ์ ณ อยุธยา, สรัฐ ฤทธิ์รณศักดิ์, ณิศรา ระวียัน, และ วาสนา จักร์แก้ว. (2564). การจัดการเรียนการสอนจากประสบการณ์ตามสภาพจริงตามรูปแบบกิจกรรมประสบการณ์. วารสารธรรมศาสตร์, 40(2), 116–129.

นงนุช เสือพูมี, วัลทณี นาคศรีสังข์, และ ประไพพิศ สิงหเสม. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบประสบการณ์ทางการพยาบาล. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 12–21.

ปวีนา งามชัด. (2557). การเปลี่ยนแปลงมโนมติทางวิทยาศาสตร์และความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองกับ การเปลี่ยนแปลงมโนมติ เรื่อง การสืบพันธุ์ของพืชดอก ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เมื่อใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติ. วารสารศึกษาศาสตร์, 8(1), 164–171.

ปิตุพงษ์ ท่าค้อ. (2558). การพัฒนามโนมติเรื่องการสังเคราะห์ด้วยแสงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับยุทธศาสตร์สแคฟโฟลดิง. วารสารศึกษาศาสตร์, 38(3), 94–104.

พงศ์ประพันธ์ พงษ์โสภณ, พัฒนี จันทร, กันทิมาณี พันธุ์วิเชียร, และ วรรณทิพา รอดแรงค้า. (2546). การสำรวจแนวคิดเนื้อหาชีววิทยาของนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ สาขาสังคมศาสตร์, 24(2), 133–144.

พรประสิทธิ์ ศรีสุพรรณ. (2553). การปรับเปลี่ยนมโนมติ เรื่อง เซลล์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติตามแนวคิดของ Hewson and Hewson (2003). วารสารศึกษาศาสตร์, 4(3), 68–77.

พิชา ชัยจันดี และ วรรณจรีย์ มังสิงห์. (2552). ความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เมื่อใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติและความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อเกี่ยวกับแรงจูงใจกับการเปลี่ยนแปลงมโนมติ. วารสารศึกษาศาสตร์, 32(3), 38–47.

วรพจน์ โพธิ์พันธ์ไม้. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีเปลี่ยนแปลงมโนมติร่วมกับการใช้ผังมโนมติที่มีต่อมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่องการสังเคราะห์ด้วยแสง ของนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางด้านวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดนครราชสีมา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). หลักการสร้างและวิเคราะห์เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย. ไทยวัฒนาพานิช.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา และ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สิริมา มิ่งเมือง. (2560). ผลการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเองโดยใช้เทคนิคแผนผังความคิดเพื่อพัฒนาแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 7(13), 139–153.

สุนิษา คำสะอาด. (2558). การเปลี่ยนแปลงมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง การสืบพันธุ์ของสัตว์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติตามแนวคิดของ Hewson & Hewson (2003): การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น]. 34th The National Graduate Research Conference. https:// gsbook.gs.kku.ac.th/58/the34th/pdf/HMO37.pdf

เสาวนีย์ สังฆะขี และ วรรณจรีย์ มังสิงห์. (2555). ความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง บรรยากาศ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภายหลังการใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติของ Hewson & Hewson (2003). วารสารศึกษาศาสตร์, 6(2), 186–195.

อรรถพล พลอยมีค่า. (2562). ผลของการใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติของฮิวสันและฮิวสันผ่านวัฎจักรการเรียนรู้แบบ 7 ขั้น ที่มีต่อความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง สมดุลเคมี ของผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย [ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. DSpace at Srinakharinwirot University. http:// ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/958/1/gs601130055.pdf

อังคณา ปัทมพงศา. (2555). การพัฒนาแนวคิดเรื่องการสังเคราะห์ด้วยแสงและมุมมองธรรมชาติของวิทยาศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ ร่วมกับการสอนธรรมชาติของวิทยาศาสตร์แบบชัดแจ้งของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์]. Digital Research Information Center. http:// dric.nrct.go.th/index.php?/Search/SearchDetail/265974

อิสราพร เภรินทวงค์. (2557). การเปลี่ยนแปลงมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง แรงและการเคลื่อนที่ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติของ Hewson & Hewson (2003) ร่วมกับการวัดและประเมินผลเพื่อพัฒนา. วารสารศึกษาศาสตร์, 37(2), 172–179.

Abraham, M. R., Williamson, V. A., & Westbrook, S. L. (1994). A cross-age study of the understanding of five chemistry concepts. Journal of Research in Science Teaching, 29(2), 147–165.

Baser, M. (2013). The effect of active learning strategies on students' conceptual understanding in science education. International Journal of Science Education, 35(8), 1363–1381.

Chae, S. (2020). Application of experiential learning theory to medical education. Korean Medical Education Review, 22(2), 93-98.

Eisenkraft, A. (2003). Exploring the role of conceptual change in science education: a study on the photosynthesis concept. Journal of Biological Education, 37(4), 181–186.

Gai, T. (2017). Applying experiential learning Kolb’s model into disigning “Experiential Learning Cycle” in teaching Biology in general school. VNU Journal of Science: Education Research, 33(3), 1–6.

Gerdol, R., Bragazza, L., & Brancaleoni, L. (2008). Heatwave 2003: high summer temperature, rather than experimental fertilization, affects vegetation and CO2 exchange in an alpine bog. New Phytologist, 179(1), 142–154.

Güneş, M. H. (2017). An experimental study about the applicatıon of Kolb’s learning cycle on Biology Lesson 1. Kastamonu Education Journal, 25(5), 1835–1850.

Harrison, A. G., & Treagust, D. F. (2000). Conceptual change in science through instructional technology: an application of the processes of conceptual change. International Journal of Science Education, 22(4), 1–23.

Hewson, M. G., & Hewson, P. W. (2003). Effect of instruction using students' prior knowledge and conceptual change strategies on science learning. Journal of Research in Science Teaching, 25(8), 35–43.

Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice–Hall.

Kolb, D. A. (2014). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. FT press.

Lee, C. J. (2016). The effect of early childhood mathematics education using KOLB empirical learning theory on math beliefs, mathematics knowledge, and math attitudes of pre–service early childhood teachers. Journal of Parenting Support, 11(4), 35–58.

Lim, H. L., & Poo, Y. P. (2021). Diagnostic test to assess misconceptions on photosynthesis and plant respiration: Is it valid and reliable?. Indonesian Journal of Science Education, 10(2), 241–252.

Oliver, M., & Troemel, V. (2022). Self-explaining photosynthesis to achieve conceptual change: An analysis of explanation content. International Journal of Learning, Teaching and Educational Research, 21(7), 410–448.

Posner, G. J., Strike, K. A., Hewson, P. W., & Gertzog, W. A. (1982). Accommodation of a scientific conception: Toward a theory of conceptual change. Science Education, 66(2), 211–227.

Schenck, J., & Cruickshank, J. (2015). Evolving Kolb: Experiential education in the age of neuroscience. Journal of Experiential Education, 38(1), 73–95.

Susanti, R. (2018). Misconception of biology education student of teacher training and education of Sriwijaya University to the concept of photosynthesis and respiration. Journal of Physics: conference series, 1022(1), 012056.

Svandova, K. (2014). Secondary school students' misconceptions about photosynthesis and plant respiration: preliminary results. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 10(1), 59–67.

Tekkaya, C., Ozkan, O., & Sungur, S. (2001). Biology concepts perceived as difficult by Turkish high school students. Journal of Hacettepe University Faculty of Education, 21, 145–150.

Treagust, D. F., & Haslam, F. (1986). Evaluating secondary students' misconceptions of photosynthesis and respiration in plants using a two–tier diagnostic instrument. (n.p.).

Wahyono, P., & Susetyarini, E. (2021). Misconceptions of biology education students in biochemistry course during the COVID–19 pandemic. JPBI (Jurnal Pendidikan Biologi Indonesia), 7(2), 104–110.