การวิจัยสร้างสรรค์ตับเพลงชุดอัปสรสราญบนเส้นเสียงแจ๊สผสานลีลาเสนาะ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยสร้างสรรค์นี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพโดยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสังคมและวัฒนธรรมอีสานใต้ในบริบทอัปสรสราญ 2) เพื่อสร้างสรรค์ “ตับเพลงชุดอัปสรสราญบนเส้นเสียงแจ๊สผสานลีลาเสนาะ” ในรูปแบบดนตรีแจ๊สร่วมสมัย ประชากรที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ศิลปินพื้นบ้านอีสานใต้ 2 คน และผู้เชี่ยวชาญดนตรีพื้นบ้านอีสานใต้ 2 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง นำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนาและผลงานสร้างสรรค์
ผลการวิจัยพบว่า สังคมและวัฒนธรรมอีสานใต้ในบริบทอัปสรสราญ ปรากฏเป็นเรื่องราวที่แสดงให้เห็นถึงคุณค่า ความหมาย และวิถีชีวิต ของกลุ่มชนอีสานใต้ ผ่านบทเพลงประกอบการแสดงระบำอัปสรสราญทั้ง 5 บทเพลง ที่แสดงถึงความสง่างาม ความอ่อนหวาน และความสนุกสนาน ได้แก่ 1) เพลงแห่หอม 2) เพลงอายัยลำแบ 3) เพลงแกวนอ 4)เพลงมงก็วลจองได 5) เพลงกัจปกา
ผลการสร้างสรรค์ตับเพลงชุดอัปสรสราญฯ พบว่า 1) บทเพลงปรากฏโน้ตทำนองบนบันไดเสียงแบบเพนทาทอนิคทั้งเมเจอร์และไมเนอร์ 2) กุญแจเสียงและบันไดเสียงมีการเปลี่ยนแปลงโดยใช้เคเดนซ์เป็นเครื่องมือ 3) การบรรเลงกลองสก็วลมีความสัมพันธ์กับกระสวนจังหวะทำนองเพลงอย่างเด่นชัด 4) ปรากฏพื้นผิวดนตรีแบบมอโนฟอนี พอลิฟอนี ฮอโมฟอนี 5) คีตลักษณ์และทำนองดนตรีกันตรึมเข้ากันกับดนตรีแจ๊สได้อย่างกลมกลืนและไพเราะ 6) นักดนตรีพื้นบ้านอีสานใต้สามารถปรับตัวบรรเลงบทเพลงสร้างสรรค์ร่วมกับนักดนตรีแจ๊สได้อย่างกลมกลืนภายใต้ข้อตกลงด้านการเทียบเสียงระบบดนตรีตะวันตกที่ผู้วิจัยกำหนดไว้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
วิทยาลัยนาฏศิลปสุโขทัย. (2562). ระบำศรีสวายะ. วิทยาลัยนาฏศิลปสุโขทัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
เพชร ตุมกระวิล. (2548). ระบำขแมร์. บุรีรัมย์ : โรงพิมพ์วินัย, 2548
สุรพล สุวรรณ. (2560). มรดกทางวัฒนธรรม : สำนักดนตรีไทยบ้านพาทยโกศล. กองส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2558). โสวัฒนธรรมอีสานในงานวิจัย. ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร : เรือนแก้วการพิมพ์.
ยศ สันตสมบัติ. (2544). มนุษย์กับวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รัตติยา มีเจริญ. (2557). วงกันตรึม คณะน้ำผึ้งสุรินทร์ : การปรับปรนและบทบาทหน้าที่. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
ภูมิจิตร เรืองเดช และคณะ. (2550). การละเล่นกันตรึม เพลงพื้นบ้านชาวไทยเขมรในจังหวัดบุรีรัมย์และจังหวัดสุรินทร์. สำนักงาน คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม.
อุไร นาลิวันรัตน์. (2522). นางอัปสรในวรรณคดีสันสกฤต. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อร่าม มุลาลินทร์ และคณะ. (2560). การศึกษาเพลงกันตรึมประยุกต์ของกลุ่มชาติพันธุ์ไทยเขมร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่ 19 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม) ประจำปี 2560.
ณรงค์ชัย ปิฎกรัช. (2563). ทฤษฎีเพื่อการวิจัยและสารัตถบทดนตรี. ลพบุรี : โรงพิม์นาฎดุริยางค์.
ณัชชา โสคติยานุรักษ์. (2543). ทฤษฎีดนตรี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Pearce, M., Wiggins, A. (2002). Aspects of a Cognitive Theory of Creativity in Musical Composition. Proceedings of the ECAI'02 Workshop on Creative Systems. IUFM.
กวี ครองแก้ว. (2547). การเรียบเรียงเสียงประสานสำหรับดนตรีแจ๊สและป๊อบปูลาร์. กำแพงเพชร: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
สมบัติ เวชกามา. (2549). ทฤษฎีดนตรีแจ๊ส. อุตรดิตถ์: โครงการตำราเฉลิมพระเกียรติเนื่องในวโรกาส ฉลองสิริราชสมบัติ 60 ปี. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
เด่น อยู่ประเสริฐ. (2554). การประพันธ์ดนตรีแจ๊ส. วิทยาลัยดนตรี มหาวิทยาลัยรังสิต.
วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. (2561). ทฤษฎีดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. (2564). การประสานเสียงไดอะทอนิก. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์อนันตนาค.
พระครูปลัดวิสันต์ สิริปัญฺโญ สัมภาษณ์เมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2564 ณ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์.
นางสำรวม ดีสม สัมภาษณ์เมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2564 ณ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์.
นายโฆษิต ดีสม สัมภาษณ์เมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2564 ณ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์.
นายอดิศักดิ์ ชมดี สัมภาษณ์เมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2564 ณ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์