บทประพันธ์เพลงดุษฎีนิพนธ์ “คีตนิพนธ์ชลมารค”สําหรับวงซินธิไซเซอร์เชมเบอร์ออร์เคสตรา

Main Article Content

อรวดี ธนะจันทร์
พิมพ์ชนก สุวรรรณธาดา

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้เป็นการสร้างสรรค์บทประพันธ์เพลงดุษฎีนิพนธ์ “คีตนิพนธ์ชลมารค” สำหรับบรรเลงด้วยเครื่องซินธิไซเซอร์ร่วมกับเครื่องดนตรีอะคูสติก ใช้ผู้บรรเลง 4 - 10 คน มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างสรรค์บทประพันธ์เพลงสำหรับวงซินธิไซเซอร์เชมเบอร์ออร์เคสตรา สร้างองค์ความรู้ใหม่ในการประพันธ์เพลงโดยการผสมผสานแนวคิดทางมานุษยดนตรีวิทยา แนวคิดหลักที่ใช้คือแนวคิดดนตรีบรรยายเรื่องราว เนื้อหาของบทประพันธ์ได้รับแรงบันดาลใจจากขบวนพยุหยาตราทางชลมารค  
ในกระบวนการสร้างสรรค์ได้ศึกษาข้อมูลสำคัญด้านองค์ประกอบของดนตรีประกอบการเห่เรือ ผู้วิจัยได้ถอดเสียงทำนองเห่เรือ และเสียงดนตรีที่ใช้เป็นสัญญาณในขบวนเรือพระราชพิธีมาบันทึกด้วยโน้ตสากลนำมาสังเคราะห์เป็นวัตถุดิบที่ใช้ในการประพันธ์เพลงด้วยหลักการประพันธ์ดนตรีตะวันตก
บทเพลงประกอบด้วย 4 ท่อน แต่ละท่อนใช้เครื่องดนตรีอะคูสติกต่างประเภทท่อนละ 2 ชิ้น บรรเลงร่วมกับซินธิไซเซอร์เพื่อสื่อความหมายของเรื่องราวแต่ละท่อน  จากการประพันธ์เพลงพบว่าซินธิไซเซอร์มีบทบาทสำคัญในการสร้างเนื้อดนตรีเพื่อสนับสนุนแนวทำนองหลัก  สามารถทำหน้าที่เป็นวง ดนตรีขนาดใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ  สิ่งสำคัญคือสามารถสร้างบรรยากาศที่มีสีสันหลากหลายด้วยการใช้เสียงจากกลไกทางเทคโนโลยีของเครื่อง ทำให้เสริมมิติทางเสียงและเรื่องราวของบทเพลงได้อย่างมีเอกลักษณ์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ธนะจันทร์ อ., & สุวรรรณธาดา พ. (2022). บทประพันธ์เพลงดุษฎีนิพนธ์ “คีตนิพนธ์ชลมารค”สําหรับวงซินธิไซเซอร์เชมเบอร์ออร์เคสตรา. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 9(2), 29–40. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hssnsru/article/view/261760
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมศิลปากร. (2558). เรือพระราชพิธี. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: รุ่งศิลป์การพิมพ์.

เจตชรินทร์ จิรสันติธรรม. (2555). เพลงเห่ : กระบวนการในวัฒนธรรมไทย. [วิทยานิพนธ์

ปริญญาดุษฎีบัณฑิต (ดนตรี) ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. (2552). การประพันธ์เพลงร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์

มหาวิทยาลัย.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2564). พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ:

ธนาเพรส.

ณัฐวัฏ อร่ามเกลื้อ. (2563, 18 มีนาคม). สัมภาษณ์โดยอรวดี ธนะจันทร์[การบันทึกเสียง].

ผู้อำนวยการกองเรือเล็ก กรมขนส่งทหารเรือ กองทัพเรือ, กรุงเทพฯ.

ปี๊บ คงลายทอง. (2538). เพลงปี่ฉุยฉาย : การวิเคราะห์ทางดนตรีวิทยาและภาพสะท้อน

แห่งความงาม [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (วัฒนธรรมศึกษา) ไม่ได้

ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ยุทธนา ชิดท้วม. (2565, 1 เมษายน). สัมภาษณ์โดยอรวดี ธนะจันทร์[การบันทึกเสียง].

ดุริยางคศิลปินอาวุโส สำนักการสังคีต กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม,

กรุงเทพฯ.

ศานติ ภักดีคํา. (2562). พระเสด็จโดยแดนชล เรือพระราชพิธีและขบวนพยุหยาตราทาง

ชลมารค. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.

สหวัฒน์ ปลื้มปรีชา. (2544). วงกลองแขก: วงปี่กลองในพระราชพิธีไทย. [ปริญญา

ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหิดล.