การศึกษาเปรียบเทียบสำนวนเกี่ยวกับการห้ามระหว่างประเทศไทยกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเจตนาการใช้สำนวนเกี่ยวกับการห้ามระหว่างประเทศไทยกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยใช้ข้อมูลสำนวนเกี่ยวกับการห้ามของประเทศไทยที่ปรากฏในโบราณอุบาย การวิเคราะห์ภูมิปัญญาไทยในความเชื่อของ สนม ครุฑเมือง จำนวน 100 สำนวน สำนวนเกี่ยวกับการห้ามของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จำนวน 100 สำนวน จากผู้เชี่ยวชาญชาวลาว จากนั้นนำมาเปรียบเทียบเจตนาการใช้สำนวน ผลการวิจัยพบเจตนาการใช้สำนวน 3 ลักษณะ ได้แก่ 1. ลักษณะเหมือนกันด้านเจตนาการใช้สำนวนพบ 87 คู่ 2. ลักษณะต่างกันด้านเจตนาการใช้สำนวน พบ 5 คู่ 3. ลักษณะเหมือนหรือต่างกันบางประการด้านเจตนาการใช้สำนวน พบ 8 คู่
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ทองคำ อ่อนมะนีสอน. (2548). วัดจะนานุกมพาสาลาว. เวียงจันทน์: กะซวงสึกสาทิกานสะถาบัน.
ทิพารัตน์ สถิตสุข. (2558). โบราณอุบาย: การวิเคราะห์บทบาทสตรี. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร
มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พรนิภา บัวพิมพ์. (2548). การศึกษาโบราณอุบายจากคอลัมน์ภูมิปัญญาชาวบ้านในนิตยสารแม่บ้าน.
สารนิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
สำนักงานวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2537). พจนานุกรมภาษาถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
(พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.
สนม ครุฑเมือง. (2545). โบราณอุบาย: การวิเคราะห์ภูมิปัญญาไทยในความเชื่อ. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
กรุงเทพฯ: ธารอักษร.
อรทัย สุทธิ. (2553). ขะลำและขึดที่เกี่ยวกับสุขภาพ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เอกฉัท จารุเมธีชน. (2537). ภาษาไทยสำหรับครู. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
