แนวทางการบริหารแบบมีส่วนร่วมในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมของนักเรียน โรงเรียนบ้านป่ายาง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3

ผู้แต่ง

  • นายเสนีย์ราช บุญยอด นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา
  • ดร.สมเกียรติ ตุ่นแก้ว อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ดร.สุวดี อุปปินใจ อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

-

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการมีส่วนร่วม ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการมีส่วนร่วม และแนวทางการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง และคณะกรรมการสถานศึกษาในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม ของนักเรียนโรงเรียนบ้านป่ายาง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้บริหาร ครูผู้สอน คณะกรรมการสถานศึกษา และผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียนบ้านป่ายาง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 จำนวน 64 คน และใช้วิธีเลือกแบบเจาะจง(Purposive Sampling) จากประธานผู้ปกครองของชั้นเรียน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้น พื้นฐาน และคณะครู รวม 14 คนเพื่อใช้ในการสนทนากลุ่ม เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามแล้วนำมาวิเคราะห์ ข้อมูลทางสถิติด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปหาค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน นำเสนอผลในรูปตาราง ประกอบคำบรรยาย แล้วนำข้อมูลที่ได้จากแบบสอบถาม มาดำเนินการสนทนากลุ่ม ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ 1. สภาพการมีส่วนร่วม ของผู้ปกครองในการวางแผน ส่งเสริคุณธรรม จริยธรรม ค่าเฉลี่ยรวมอยู่ในระดับ มาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า การมีส่วนร่วมที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การประชุมพบปะกับครู และ ผู้บริหาร เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการ และรูปแบบในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม การเตรียมงบประมาณ และทรัพยากรในการดำเนินการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม รองลงมา คือ การกำหนดเป้าหมายใน การพัฒนาและวางแผนการดำเนินการ ส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม 2. เหตุและปัจจัยใดที่ส่งผลกระทบ ต่อการมีส่วนร่วมในการส่งเสริม คุณธรรม จริยธรรม คือ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพของผู้ปกครอง เพราะอายุ ระดับการศึกษา และอาชีพที่ต่างกัน จึงทำให้มีหลากหลายอาชีพ ผู้ปกครองไม่มีเวลาดูแลเอาใจใส่ ดูแลลูกหลานเท่าที่ควร 3. แนวทางการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง และคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน คือ การวางแผนงาน ในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม ควรเน้นนักเรียนเป็นสำคัญ ควรจัดให้ เหมาะสมทั้งเวลา และสถานที่ ควรมีการอบรมค่ายคุณธรรมนักเรียนทุกช่วงชั้น ควรเชิญวิทยากรจากภายนอก มาช่วยในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน ควรให้เด็กมีเวลาเรียนรู้เรื่องคุณธรรม จริยธรรม อย่างน้อย 1 ชั่วโมง ต่อสัปดาห์

ประวัติผู้แต่ง

นายเสนีย์ราช บุญยอด, นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา

นักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา

ดร.สมเกียรติ ตุ่นแก้ว, อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ดร.สุวดี อุปปินใจ, อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

เอกสารอ้างอิง

ชาติชาย ฤทธิ์น้ำ. (2546). การมีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาระหว่างชุมชนและโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเชียงราย.วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การบริหารการศึกษา) เชียงราย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ธีระ รุญเจริญ. (2547). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ม.ป.พ.

ประภาศิริ สุรพันธุ์. (2550). การบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่ส่งผลต่อมาตรฐานด้านการบริหารและการบริหารและการจัดการศึกษาของสถานศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์ มหาบัณฑิตสาขาวิชาบริหารกาศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศิลปากร

ศรีทูล มณีรัตน์. (2548). การส่งเสริมจริยธรรมของโรงเรียนบ้านดู่ (สหราษฎร์พัฒนาคาร)

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงราย เขต 1. การศึกษาอิสระ ค.ม. (การบริหารการศึกษา) เชียงราย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

สุรพงษ์ คงสัตย์ และ ธีรชาติ ธรรมวงค์. (2551). การหาค่าความเที่ยงตรงของแบบสอบถาม(IOC). สืบค้นเมื่อ วันที่ 31 กรกฎาคม 2558, จาก http://www.mcu.ac.th/site/articlecontent_desc.php?article_id=656

อุดมชัย สวนทวี. (2546). การศึกษารูปแบบการวางแผนกลยุทธ์ในการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานสามัญศึกษาจังหวัดสระบุรี. วิทยานิพนธ์ คม. (การบริหารการศึกษา) พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-07-06

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย