แนวทางการบริหารเพื่อส่งเสริมการศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาของนักเรียน โรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย
คำสำคัญ:
-บทคัดย่อ
การศึกษาแนวทางการบริหารเพื่อส่งเสริมการศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาของนักเรียนโรงเรียน บ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาความต้องการของนักเรียนในการศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษาของนักเรียนโรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการบริหารเพื่อส่งเสริมการศึกษาต่อ ในระดับมัธยมศึกษาของนักเรียน โรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย แหล่งข้อมูลได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูประจาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ครูประจาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และผู้ปกครองนักเรียน จำนวน 213 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ประกอบไปด้วย การวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเนื้อหาสำคัญ นำเสนอในรูปแบบตารางและความเรียง ผลการศึกษาพบว่า 1. ความต้องการของนักเรียนในการศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย มีค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานโดยรวมอยู่ในระดับมาก ภาพรวมเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านครูผู้สอนอยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านจัดการเรียนการสอน ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่าสุด คือด้านการบริหารจัดการโรงเรียน 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการศึกษาต่อของนักเรียนในการศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนบ้านดอยช้าง จังหวัดเชียงราย มีค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านเป้าหมายในอนาคต อยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านโอกาส/ความคาดหวัง อยู่ในระดับมาก ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือด้านค่านิยม อยู่ในระดับน้อย 3. แนวทางการบริหารเพื่อส่งเสริมการศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาของนักเรียนโรงเรียนบ้าน ดอยช้าง จังหวัดเชียงราย นำเสนอ 4 ด้าน คือ 1) ด้านการบริหารจัดการโรงเรียน ควรมีการกำหนดกลยุทธ์ แนวทาง และวิธีการสร้างพลังขับเคลื่อนให้โรงเรียนมีระบบการบริหารจัดการที่ดีและชัดเจน โรงเรียนควรจัดบุคลากรในการให้คำปรึกษา และประสานความร่วมมือในการจัดการศึกษาร่วมกับชุมชน และหน่วยงานอื่น 2) ด้านการส่งเสริมและแนะแนวการศึกษาต่อ ควรมีการส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตามธรรมชาติ และเต็มตามศักยภาพ โรงเรียนควรมีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้านการแนะแนวการศึกษาต่อกับสถานศึกษาอื่นๆ ควรมีการจัดกิจกรรมแนะแนวที่ทำให้นักเรียนมีความรู้และประสบการณ์ด้านการศึกษาต่อ อาชีพ และบุคลิกภาพ 3) ด้านครูผู้สอน ควรสร้างเจตคติที่ดีต่อการเรียนและการมาโรงเรียน ครูควรมีบุคลิกภาพที่ดีและวางตัวเหมาะสมต่อการเป็นครูผู้สอนและควรมีการจัดสภาพแวดล้อมทั้งภายในและภายนอกห้องเรียน เพื่อสนับสนุนให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้อย่างมีความสุข และ4) ด้านการจัดการเรียนการสอน ควรจัดเนื้อหาสาระและกิจกรรมให้สอดคล้องกับความสนใจและความถนัดของผู้เรียน ควรจัดกิจกรรมให้ผู้เรียน ได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง ฝึกการปฏิบัติให้คิดเป็นและควรช่วยให้นักเรียนพัฒนาในการควบคุมตนเองเพื่อให้มีชีวิตและทางานร่วมกับผู้อื่นในสังคมอย่างมีความสุข
เอกสารอ้างอิง
กรมอาชีวศึกษา. (2542). พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: กรมฯ.
ไกรสิงห์ สุดสงวน. (2560). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร. กรุงเทพมหานคร: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นิรุทธ์ วัฒโนภาส และวัลลภา วงศ์ศักดิรินทร์. (2561). การศึกษาความต้องการการจัดบริการแนะแนวในโรงเรียนของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร. กรุงเทพมหานคร.
ปภาวี ตั้งดวงดี. (2559). คุณลักษณะของครูกับประสิทธิภาพการเรียนรู้ของนักเรียนกรณีศึกษา โรงเรียนประถมส่วนขยายแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรสาคร. (การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.
วริศรา อรุณกิตติพร ธนวิน ทองแพง และพงศ์เทพ จิระโร. (2561). ปัจจัยการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.
สลิตา รินสิริ. (2558). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของโรงเรียนในอาเภอเกาะจันทร์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.
สุจินต์ ใจกระจ่าง. (2553). สภาพการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสาคัญของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
