การรับรู้แนวปฏิบัติตามเป้าหมายความปลอดภัยผู้ป่วยของบุคลากรด้านสุขภาพ ในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยนี้เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวาง  มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดระดับการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วยของบุคลากรด้านสุขภาพและเพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคล ปัจจัยสนับสนุนด้านทรัพยากรในหน่วยงานและด้านข้อมูลข่าวสารกับการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยของบุคลากรด้านสุขภาพ ทำการศึกษาในบุคลากรด้านสุขภาพของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง จำนวน 112 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ คือ Pearson’s  Correlation efficient และ Chi-square test

            ผลการศึกษาวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วยการรับรู้แนวปฏิบัติโดยรวมทุกด้าน        ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลของบุคลากรโรงพยาบาลเอกชนกับการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วย พบว่า เมื่อใช้เกณฑ์คะแนนการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วยมากกว่า 80% พบว่า คุณลักษณะด้านอายุ อายุงาน  และประสบการณ์การอบรมนโยบายความปลอดภัย มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการสนับสนุนด้านทรัพยากรในหน่วยงานและด้านข้อมูลข่าวสารกับการรับรู้แนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วย พบว่า มีความสัมพันธ์กันโดยรวมในทิศทางบวก (r=0.356) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05)

            จากผลการวิจัยนี้มีข้อเสนอแนะให้ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ด้านศูนย์คุณภาพ จะต้องมีการนำนโยบายของความปลอดภัยสู่การปฏิบัติเพิ่มมากขึ้น โดยมีการสื่อสารนโยบายเรื่องความปลอดภัยให้บุคลากรด้านสุขภาพและผู้ที่เกี่ยวข้องให้รับทราบมากขึ้น รวมถึงมีการติดตามประเมินผลการปฏิบัติงานเป็นระยะ เพื่อปรับปรุงแก้ไขส่วนที่ยังไม่ได้มาตรฐาน ฝ่ายวิชาการหรือฝ่ายพัฒนาทางคลินิกจะต้องมีการจัดกิจกรรมรณรงค์การเรียนการสอน มีการการประชุมเชิงปฏิบัติการ เรื่องความปลอดภัยของผู้ป่วยอย่างน้อยปีละ 2 ครั้งให้กับบุคลากรด้านสุขภาพ และมีการทำแบบทดสอบ กำหนดเกณฑ์ที่ชัดเจน ตลอดจนบุคลากรด้านสุขภาพที่ปฏิบัติงานจะต้องมีการสื่อสารเรื่องความปลอดภัยในแผนกให้ทุกคนรับทราบ เพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาร่วมกัน เพื่อสามารถนำมาเป็นแนวทางในการปฏิบัติงานและสามารถสร้างการรับรู้ที่ดีเกี่ยวกับแนวปฏิบัติความปลอดภัยผู้ป่วยได้อย่างต่อเนื่อง