รูปแบบการจัดการผู้ป่วยทางจิตเวชเร่ร่อนในพื้นที่เทศบาลนครขอนแก่น

บทคัดย่อ

         งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการจัดการผู้ป่วยทางจิตเวชเร่ร่อนอันเกิดจากผลพวงของพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ.2551 ของหน่วยงานรับผิดชอบในพื้นที่เทศบาลนครขอนแก่น ผู้วิจัยเก็บข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกึ่งโครงสร้างจากบุคคลในหน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคประชาสังคมที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยทางจิตเวชเร่ร่อนจำนวน 8 คน

         ผลการศึกษาพบว่า การปฏิบัติงานของผู้เกี่ยวข้องในหน่วยงานที่รับผิดชอบนั้นได้ดำเนินการสอดคล้องกับการจัดการผู้ป่วยทางจิตเวชเร่ร่อนตามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ.2551 นอกจากนั้นยังพบว่า ผู้เกี่ยวข้องเหล่านั้นสร้างความร่วมมือกันขับเคลื่อนตามแนวนโยบายของจังหวัดขอนแก่นในเรื่องของคนไร้บ้านให้ไปในทิศทางเดียวกันซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดการบริหารงานภาครัฐแนวใหม่ในรูปแบบเครือข่าย แต่อย่างไรก็ตามการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวก็ยังพบประเด็นสำคัญ เช่น 1) เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องยังขาดความรู้และความเข้าใจในการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ.2551 2) บุคลากรภาคประชาสังคมที่ปฏิบัติงานในกลุ่มเพื่อนฅนไร้บ้านขาดความเชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านจิตเวช และ 3) ถึงแม้จะมีการร่วมมือกันขับเคลื่อนแผนนโยบายจังหวัดตามแนวคิดการบริหารงานภาครัฐในรูปแบเครือข่ายเครือข่ายแต่ยังพบประเด็นความไม่ต่อเนื่องและยั่งยืน