ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ

บทคัดย่อ

          วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาความเป็นมา สภาพปัญหา แนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ2. เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายที่บังคับใช้เกี่ยวกับปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ3. เพื่อศึกษาวิเคราะห์ปัญหาการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ4. เพื่อศึกษาแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ
           จากการศึกษาพบว่าปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นของผู้ประสบภัยจากรถ โดยการผู้ประสบภัยจากรถต้องสำรองจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นให้แก่สถานพยาบาลไปก่อนแล้วให้ผู้ประสบภัยจากรถไปเบิกคืนจากบริษัทผู้รับประกันภัย จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้ประสบภัยกรณีที่ถ้าหากผู้ประสบภัยไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาล จะทำให้ผู้ประสบภัยปฏิเสธการเข้ารับการรักษาพยาบาล และการขอรับค่าเสียหายเบื้องต้น ผู้ประสบภัยต้องร้องขอภายในหนึ่งร้อย แปดสิบวันนับแต่วันที่มีความเสียหายเกิดขึ้น ซึ่งผู้ประสบภัยจากรถบางรายอาจจะไม่มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับระยะเรียกร้องค่าเสียหายเบื้องต้น
จึงต้องมีการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 มาตรา 25 วรรคแรก “กรณีผู้ประสบภัยจากรถเข้าทำการรักษาพยาบาลในสถานพยาบาลของรัฐหรือเอกชนให้บริษัทหรือสำนักงานกองทุนทดแทนผู้ประสบภัยจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นตามมาตรา 20 มาตรา 23 หรือมาตรา 24 แทนผู้ประสบภัยจากรถ ทั้งนี้ โดยไม่ต้องรอการพิสูจน์ความรับผิด...” และมาตรา 27 “การขอรับค่าเสียหายเบื้องต้นตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้ประสบภัยต้องร้องขอภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่รู้ความเสียหายเกิดขึ้น หรือ สิบปีนับแต่วันที่ความเสียหายเกิดขึ้น