อำนาจดุลพินิจหรืออำนาจเด็ดขาดในการออกคำสั่ง ตามมาตรา 22 , 23/1 และมาตรา 71 แห่ง พ.ร.บ.สหกรณ์ พ.ศ.2542 ตามหลักกฎหมายปกครอง
คำสำคัญ:
อำนาจดุลพินิจ, อำนาจเด็ดขาด, หลักกฎหมายปกครองบทคัดย่อ
สหกรณ์ หากไม่ได้รับการส่งเสริมสนับสนุนในการเข้าถึงความรู้ของระบบบัญชี และระบบบริหารจัดการ นายทะเบียนอาจออกคำสั่งเลิกสหกรณ์ตามมาตรา 71 (2) ที่บัญญัติสอดรับกับมาตรา 22 สหกรณ์ก็จะได้รับผลกระทบจากการออกคำสั่งดังกล่าว โดยหากไม่พิจารณาให้เป็นไปตามลำดับขั้นตอนก่อนหลังของการออกคำสั่งดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 22 ก่อน ก็ย่อมจะเกิดความเสียหายต่อระบบสหกรณ์ ซึ่งเป็นประโยชน์สาธารณะที่สมาชิกสหกรณ์ได้รับผลกระทบหากมีการออกคำสั่งดังกล่าวจึงต้องตีความว่าถ้อยคำในตัวบทว่าเป็น “อำนาจดุลพินิจ” ไม่ใช่ “อำนาจผูกพัน” ฉะนั้นการกระทำของรัฐต้องอยู่ภายใต้กรอบที่กฎหมายให้อำนาจเสมอ เมื่อไม่มีกฎหมายให้อำนาจไว้จะกระทำไม่ได้ ดังนั้น ก่อนที่นายทะเบียนจะออกคำสั่งเลิกสหกรณ์ตามมาตรา 71 (2) นายทะเบียนจะต้องออกคำสั่งตามลำดับขั้นตอนของมาตรา 22 (1) – (4) ประกอบมาตรา 23/1 ก่อน จึงเสนอแนะให้แก้ไขมาตราหลักที่เกี่ยวข้อง ดังนี้
“มาตรา 22 ในกรณีที่คณะกรรมการดำเนินการสหกรณ์กระทำการหรืองดเว้นกระทำการในการปฏิบัติหน้าที่ของตนที่อาจทำให้เสื่อมเสียผลประโยชน์ของสหกรณ์หรือสมาชิก หรือสหกรณ์มีข้อบกพร่องเกี่ยวกับการเงินการบัญชีหรือกิจการ หรือฐานะการเงินตามรายงานการสอบบัญชี หรือตามรายงานการตรวจสอบ ให้นายทะเบียนสหกรณ์มีอำนาจออกคำสั่งเป็นหนังสือให้ปฏิบัติการตามลำดับขั้นตอนดังต่อไปนี้
“มาตรา 71 เมื่อได้มีการปฏิบัติตามลำดับขั้นตอนของมาตรา 22 และ มาตรา 23/1 แล้ว แต่ไม่อาจแก้ไขข้อบกพร่องดังกล่าวได้ ให้นายทะเบียนสหกรณ์มีอำนาจสั่งเลิกสหกรณ์ได้เมื่อปรากฏว่า
เอกสารอ้างอิง
ชาญชัย แสวงศักดิ์ (2556). คำอธิบายกฎหมายว่าด้วยวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พิมพ์ครั้งที่ 9 กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
ชุมนุมสหกรณ์เครดิตยุเนียนแห่งประเทศไทย. (2561). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสหกรณ์เครดิตยูนียน. คู่มือประกอบการศึกษาด้วยตนเอง ชุดความรู้พื้นฐานด้านสหกรณ์เครดิตยุเนียน พิมพ์ครั้งที่ 4 (ปรับปรุงครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ.
อนันต์ คงเครือพันธ์ (2561). ประโยชน์สาธารณะ แง่มุมคดีปกครอง. วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 47 (3) : 711-730.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
