แนวทางการพัฒนาสโมสรฟุตบอลอาชีพด้วยระบบใบอนุญาตสโมสร
คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนา, สโมสรฟุตบอล, ใบอนุญาตสโมสรบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหา 1) ข้อมูลเกี่ยวกับระบบใบอนุญาตสโมสร ว่าสามารถพัฒนาสโมสรฟุตบอลให้เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพได้อย่างไร และ 2) แนวทางการพัฒนาสโมสรฟุตบอล เพื่อความเป็นเลิศในฟุตบอลอาชีพของประเทศไทย โดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 11 คน ซึ่งมีประสบการณ์ด้านการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพ การวิจัยนี้เน้นการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำคัญของระบบใบอนุญาตสโมสรทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ ด้านกีฬา ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการบริหารและทรัพยากรบุคคล ด้านกฎหมาย และด้านการเงิน รวมถึงวิธีการที่สโมสรสามารถดำเนินงานเพื่อให้ผ่านเกณฑ์ของระบบใบอนุญาตสโมสร ความพึงพอใจและประโยชน์จากการปฏิบัติตามระบบ และข้อเสนอแนะในการพัฒนาระบบใบอนุญาตสโมสรในอนาคต
ผลการวิจัยพบว่า ระบบใบอนุญาตสโมสรมีบทบาทสำคัญในการยกระดับมาตรฐานของสโมสรฟุตบอล โดยช่วยให้สโมสรมีการพัฒนาที่ครอบคลุมทั้งด้านกีฬา โครงสร้างพื้นฐาน การบริหารจัดการ กฎหมาย และการเงิน ผู้เชี่ยวชาญเห็นว่าการปฏิบัติตามระบบนี้สามารถช่วยเพิ่มความเป็นมืออาชีพให้กับสโมสร และเสนอแนะให้มีการตรวจสอบความเป็นจริงในการปฏิบัติตามเกณฑ์เพิ่มเติมในอนาคต เพื่อให้การพัฒนาสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยมีความยั่งยืนและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นข้อเสนอแนะในการนำผลการวิจัยไปใช้งานสโมสรฟุตบอลควรให้ความสำคัญกับการสร้างระบบพัฒนาเยาวชนอย่างเป็นรูปธรรม โดยจัดตั้งศูนย์ฝึกสอนนักกีฬาฟุตบอลที่มีมาตรฐานและมีแผนการพัฒนาต่อเนื่อง เพื่อสร้างฐานนักเตะที่มีคุณภาพสำหรับทีมชุดใหญ่ ซึ่งจะช่วยให้สโมสรสามารถเติบโตได้อย่างยั่งยืนและมีความสามารถในการแข่งขันในระดับอาชีพ
เอกสารอ้างอิง
ทรัพย์ วิเศษรัมย์, และ สาลี่ สมาเอม. (2559). รูปแบบการพัฒนากีฬากรีฑาสู่ความเป็นเลิศในสถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตสุโขทัย. มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ
วิทยาเขตสุโขทัย.
เนตร ยิ่งเจริญ, & ณัฐวีณ์ บุนนาค. (2562). สโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยกับใบอนุญาต ให้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลอาชีพในระดับเอเอฟซีแชมเปี้ยนส์ลีก. วารสารสุขศึกษาพลศึกษา และสันทนาการ, 45(1), 45-56.
บงกช จันทร์สุขวงค์. (2562). รูปแบบการจัดการกีฬาเพื่อความเป็นเลิศในโรงเรียนกีฬาสังกัดมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา(วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บริษัท สตาร์ส ไมโครอิเล็กทรอนิกส์ (ประเทศไทย) จํากัด (มหาชน). (2562).การบริหารความเสี่ยงขององค์กร (Enterprise Risk Management) [PDF]. https://investor.starsmicro.com/wp- content/uploads/2021/05/cg-risk- 2019-th.pdf.
ไพรวรรณ ชำนาญจันทร์. (2565). รูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศใน มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วัลลภ ทองย้อย. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจในการเข้าชมการแข่งขันฟุตบอลของ สโมสรเกษตรศาสตร์ เอฟซี (การค้นคว้าอิสระหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการฟุตบอลอาชีพ). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Faucheux, C., Amado, G., & Laurent, A. (1982). Organizational development and change. Annual review of psychology, 33(1), 343-370.
Govan, A. Y. (2008). Ranking Theory with Application to Popular Sports.
Lawrence, I. (2018). Football Club Management: insights from the field. Routledge.
Marshall, M. N. (1996). Sampling for qualitative research. Family practice, 13(6), 522-526.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
