ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับการใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ของพนักงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
การยอมรับเทคโนโลยี, คุณลักษณะของเทคโนโลยี, ระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ระดับการยอมรับการใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ 2) เปรียบเทียบระดับการยอมรับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) ปัจจัยคุณลักษณะของเทคโนโลยีที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับการใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นพนักงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร ได้มาโดยกำหนดขนาดจากสูตรของ W.G.Cochrran การกําหนดขนาดการสุ่มตัวอย่างโดยไม่ใช้ความน่าจะเป็น เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถาม จากนั้นทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่, ร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ประมวลผลทางสถิติโดยใช้ค่าสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ค่า t-test, ค่า F-test (One-Way ANOVA) และ Multiple Regression analysis
ผลการวิจัยพบว่า 1) การยอมรับการใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ของพนักงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร อยู่ในระดับมากที่สุด 2) พนักงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร ที่มีอายุ และระยะเวลาในการทำงานที่ต่างกันมีการยอมรับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 3) ปัจจัยคุณลักษณะของเทคโนโลยี สามารถร่วมกันพยากรณ์ได้เท่ากับร้อยละ 50.50 (R2 = 0.505) โดยด้านความเข้ากันได้ดีกับสิ่งที่มีอยู่เดิม มีอิทธิพลมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านสามารถทดลองใช้ ด้านการสังเกตเห็นได้ ด้านความซับซ้อน และ ด้านประโยชน์เชิงเปรียบเทียบ
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ เหมือนประเสริฐ. (2548) ทัศนคติของพนักงานที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของพนักงานในองค์กรบริษัท คูเวต ปิโตรเลียม (ประเทศไทย) จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). สาขาการจัดการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กัญญาภัทร ไสวอมร. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับนวัตกรรมบริการธนาคารออนไลน์ในการทำธุรกรรมทางการเงินของลูกค้าธนาคารกรุงไทย จำกัด (มหาชน) ในจังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. อยุธยา.
ชฎาภรณ์ สะหาย. (2564). การศึกษาการยอมรับและการนำเทคโนโลยีไปใช้ในผ้ประกอบการสตรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต). วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฐิตาภรณ์ ปานวัชราคม. (2561). การยอมรับนวัตกรรม รูปแบบการดำเนินชีวิต และพฤติกรรมการใช้บริการวิดีโอสตรีมมิ่งเน็ตฟลิกซ์ของผู้ใช้บริการในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต) สาขาวิชาการตลาด บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิรโรฒ. กรุงเทพมหานคร
ณัฐปภัสร์ กุลางกูร. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีของเจ้าหน้าที่ตรวจสอบ
สังกัดสำนักตรวจเงินแผ่นดินจังหวัดในเขตพื้นที่ภาคใต้. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต). สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, หาดใหญ่.
ทรงพจน์ พูลสิน. (2563). ความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งเสริมการยอมรับเทคโนโลยีดิจิทัลในการปฏิบัติงานของบุคลากร สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต) วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธนพร พวงทอง. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการใช้ระบบสารสนเทศทรัพยากรมนุษย์ (HRIS) ของบุคลากรในฝ่ายบริหารทุนมนุษย์ขององค์กรรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต). วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปราโมทย์ ลือนาม. (2554). แนวคิดและวิวัฒนาการของแบบจำลองการยอมรับการใช้เทคโนโลยี.วารสารการจัดการสมัยใหม่, 9(1), 9 – 17.
ภาวิณี กาญจนาภา. (2559). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เรวัต ตันตยานนท์. (2560). การยอมรับเทคโนโลยี ในบริบทของสังคม Knowledge Community SMEs 2560.
วศิน สันหกรณ์. (2557). ลักษณะทางประชากร พฤติกรรมการเปิดรับสื่อ และปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการซื้ออะไหล่ประดับยนต์ในสินค้าประเภทหลอดไฟหน้ารถยนต์. (การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วันรวี จันทร์แต่งผล. (2561). การสำรวจการยอมรับของพนักงานในการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในงานบริหารทรัพยากรบุคคล กรณีศึกษา ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน). (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วาสนา ทองเสี่ยน. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีสารสนเทศ กลุ่มบริษัทพานาชโซนิคในประเทศไทย. (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). สาขาการจัดการบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วิไลพรรณ อุทัยวัฒน์, วิรัสพัชร วงษ์วัฒน์เกษม, และ สุวัฒนพงษ์ ร่มศรี. (2565). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารการศึกษาของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 9(2), 605-617.
ศศิจันทร์ ปัญจทวี. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับการใช้ระบบสารสนเทศ กรณีศึกษา สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตเชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่, เชียงใหม่.
สุดารัตน์ เสงี่ยมชื่น. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีการฝึกอบรมผ่านเว็บของพนักงาน ธนาคารแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
เสาวลักษณ์ พูลทรัพย์. (2562). การยอมรับเทคโนโลยีที่มีผลต่อความตั้งใจใช้บริการชำระเงินสมทบกองทุนประกันสังคมผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ (e-Payment) ของสำนักงานประกันสังคม. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการบัญชี คณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
Bayraktaroğlu, S., & Atay, E. (2016). Stratejik Insan Kaynaklari Yonetimi. [Strategic HRM]. Istanbul, Turkey: Beta.
Beadles II, N. A., Lowery, C. M., & Johns, K. (2005). The impact of human resource information systems: An exploratory study in the public sector. Communications of the IIMA, 5(4), 6.
Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and end user acceptance of information technology. MIS Quarterly, 13(13), 319-340.
Hsiao, Chun Hua & Yang, Chyan. (2011). The intellectual development of the technology acceptance model: A co-citation analysis. International Journal of Information Management, Elsevier, 31(2), 128-136.
Laudon, K.C. and Laudon, J.P. (2007) Management information systems: Managing the digital firm (9th ed). Pearson/Prentice Hall, Upper Saddle River, 145-278.
Rogers. (1983). Diffusion of Innovations (3rd ed). New York: The Free Press
Tansley, C. & Watson, T. (2000). Strategic exchange in the development of Human Resource Information Systems (HRIS). New technology, Work and employment, 15, 108-122.
เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/641132
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
