การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทยที่เรียนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ

บทคัดย่อ

การเขียนภาษาอังกฤษเป็นหนึ่งในทักษะภาษาอังกฤษจากสี่ทักษะที่นักศึกษาไทยมีศักยภาพระดับค่อนข้างต�่ำเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศเพื่อนบ้าน เช่น มาเลเซีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และสิงคโปร์ ดังนั้น งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อผิดพลาดที่ เกิดขึ้นจากการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทย และพิจารณาอนุกรมวิธานของข้อผิดพลาดเหล่านั้นกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาไทยระดับชั้นปริญญาตรีที่ ก�ำลังศึกษาในภาคใต้จ�ำนวน 15 คน ซึ่งใช้ภาษาอาหรับ เป็นภาษาแม่ (L1) ภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง (L2) และ สุ่มตัวอย่างตามความสะดวก (Convenience Sampling) โดยรวบรวมเรียงความภาษาอังกฤษของกลุ่มตัวอย่าง จ�ำนวน 45 ชิ้นงาน (กลุ่มตัวอย่างละ 3 ชิ้นงาน) ตลอดระยะเวลา 1 ภาคการศึกษา นักวิจัยได้ท�ำการตรวจสอบโครงสร้างที่ไม่ถูกต้องในการเขียนเรียงความภาษา อังกฤษของนักศึกษา และเพื่อที่จะระบุผลกระทบ ของการใช้ข้ามภาษา (Cross Linguistic Influences) ข้อผิดพลาดเหล่านั้นถูกน�ำมาเปรียบเทียบกับคุณลักษณะของภาษาแม่ (L1) ของกลุ่มตัวอย่างโดยผ่านการวิเคราะห์ในระดับสัณฐานวิทยา ค�ำศัพท์ การสร้างประโยค และวาทกรรม ผลการศึกษาพบว่า นักศึกษามีข้อผิดพลาดในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษทั้งหมด 33 ประเภทในระดับที่แตกต่างกัน โดยระดับที่พบข้อผิดพลาด มากที่สุดคือระดับการสร้างประโยค โดยพบข้อผิดพลาดทั้งหมด 25 ประเภท รองลงมาได้แก่ ระดับค�ำศัพท์ (4 ประเภท) ระดับสัณฐานวิทยา (2 ประเภท) และระดับ วาทกรรม (2 ประเภท) ผลการศึกษาดังกล่าวมีประโยชน์ ต่อผู้สอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยในการน�ำไปเป็น แนวทางในการพัฒนาการสอนด้านการเขียนภาษา อังกฤษให้กับนักศึกษาไทยที่เรียนภาษาอังกฤษใน ฐานะภาษาต่างประเทศค�ำส�ำคัญ: 

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ งานวิจัยนี้ใช้การ