ข้อจำกัดทางกฎหมายเกี่ยวกับการตรวจสถานที่เกิดเหตุทางอาญา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อจำกัดทางกฎหมายที่ส่งผลต่อปัญหาและอุปสรรคของการ ปฏิบัติงานด้านการตรวจสถานที่เกิดเหตุทางอาญาของประเทศไทย งานวิจัยศึกษาการปฏิบัติงานด้านการตรวจ สถานที่เกิดเหตุทางอาญาของต่างประเทศ และศึกษาแนวทางในการพัฒนากฎหมายด้านการตรวจสถานที่เกิด เหตุทางอาญาอย่างเป็นมาตรฐานสากล งานวิจัยนี้อาศัยระเบียบวิธีวิจัยโดยศึกษาเอกสารทางกฎหมายที่เกี่ยวข้อง และสัมภาษณ์เชิงลึก

ผลการวิจัยพบว่า ตามกฎหมายและระเบียบการตำรวจเกี่ยวกับคดีได้กำหนดให้อำนาจหน้าที่ในการ สืบสวนสอบสวน เก็บรวบรวมพยานหลักฐานและการตรวจสถานที่เกิดเหตุแก่พนักงานสอบสวนเพียงผู้เดียว นอกจากนี้กรณีพบศพในที่เกิดเหตุ กฎหมายก็ได้ให้อำนาจแก่เจ้าพนักงานในการตรวจสถานที่เกิดเหตุแต่ เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานนั้น กฎหมายมิได้บัญญัติให้อำนาจหน้าที่ในการตรวจสถานที่เกิดเหตุแต่อย่างใด ทำให้ เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานไม่มีอำนาจหน้าที่ในการตรวจสถานที่เกิดเหตุได้เอง นอกจากพนักงานสอบสวนจะใช้ ดุลพินิจร้องขอโดยแจ้งให้เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานเข้ามาตรวจสถานที่เกิดเหตุร่วมกับพนักงานสอบสวนด้วย เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานจึงอยู่ในฐานะเป็นผู้สนับสนุนงานสอบสวน ในทางปฏิบัติพนักงานสอบสวนไม่ค่อยร้อง ขอให้เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานมาตรวจสถานที่เกิดเหตุ จึงทำให้การเก็บรวบรวมพยานหลักฐานไม่ถูกต้องสมบูรณ์ตามกฎหมาย เมื่อคดีขึ้นสู่ศาลก็จะถูกยกฟ้องจากการขาดพยานหลักฐานอันนำไปสู่ความไม่เป็นธรรมใน กระบวนการยุติธรรม

ดังนั้นจึงมีข้อเสนอแนะให้มีการพัฒนากฎหมายด้านการตรวจสถานที่เกิดเหตุ โดยควรบัญญัติให้อำนาจ หน้าที่แก่เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานในการตรวจสถานที่เกิดเหตุ เพื่อให้เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานซึ่งเป็นผู้มีความรู้ ความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ได้ทำการตรวจสถานที่เกิดเหตุได้อย่างเต็มที่ อันจะน่าไปสู่การคลี่คลายคดีได้ อย่างมีประสิทธิภาพเกิดความเป็นธรรมต่อลังคม