การศึกษาศักยภาพของมัคคุเทศก์ในจังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาศักยภาพของมัคคุเทศก์ 2) เพื่อศึกษาถึงปัญหาและผลกระทบต่อการปฏิบัติงานของมัคคุเทศก์ โดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นมัคคุเทศก์ไทยจำนวน 360 คน ที่ทำงานในแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของเชียงใหม่โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติเชิงอนุมาน คือสถิติ T-test และ  F-test  ผลการวิจัยพบว่า  มัคคุเทศก์ให้ความสำคัญของศักยภาพด้านคุณลักษณะในการปฏิบัติงานอยู่ในระดับมากที่สุด กล่าวคือการมีความตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ของตนตามที่ได้รับมอบหมายด้วยความรับผิดชอบและคำนึงถึงประโยชน์ของนักท่องเที่ยวเป็นสำคัญ มีทัศนคติที่ดีต่อนักท่องเที่ยว พัฒนาตนเองให้มีคุณธรรม จริยธรรม  ส่วนด้านปัญหาและผลกระทบต่อการปฏิบัติงานพบว่าอยู่ในระดับมาก กล่าวคือ ปัญหาเกี่ยวกับพาหนะในการเดินทาง ปัญหานักท่องเที่ยวไม่พอใจการบริการและสถานที่พัก รวมถึงปัญหาไกด์เถื่อน  และมัคคุเทศก์ให้ความสำคัญของศักยภาพด้านความรู้อยู่ในระดับมาก กล่าวคือ ต้องมีความรู้เกี่ยวกับขนบธรรมเนียม ประเพณี ศิลป์วัฒนธรรม สถาปัตยกรรม และวิถีชีวิตของท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี  มัคคุเทศก์ให้ความสำคัญของศักยภาพด้านทักษะอยู่ในระดับมาก กล่าวคือ ทักษะด้านการพูด และปฏิบัติงานที่มีมาตรฐานเป็นมืออาชีพ ทักษะด้านการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าให้กับนักท่องเที่ยว ทักษะที่มีความสำคัญในระดับปานกลางได้แก่ ทักษะด้านภาษาในการเขียนสื่อสารเพราะเห็นว่าไม่มีความจำเป็นต้องเขียนเพื่อการสื่อสารกับนักท่องเที่ยวมากเท่ากับการพูด