การแสวงหาความรู้เกษตรอินทรีย์ผ่านสื่อออนไลน์และการใช้ประโยชน์ ของอาจารย์และพนักงานในมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
มิ.ย. 30, 2020
คำสำคัญ:
การแสวงหาความรู้ สื่อออนไลน์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ เกษตรอินทรีย์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงสำรวจนี้มุ่งศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์ เพื่อการแสวงหาความรู้เรื่องเกษตรอินทรีย์ รวมทั้งปัญหาและข้อเสนอแนะ กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์และพนักงานในมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 121 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบชั้นภูมิอย่างเป็นสัดส่วน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า
1. อาจารย์และพนักงานส่วนใหญ่มีพฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์ คือ Google และ Facebook เพื่อติดตามข่าวสาร สัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ๆ ละ 1-2 ชั่วโมง และใช้ 1–2 สื่อ ณ ที่ทำงาน โดยใช้โทรศัพท์มือถือสืบค้นเรื่องการเพาะปลูกพืชผักอินทรีย์ ทำให้มีความรู้ ความเข้าใจเพิ่มขึ้น และนำไปใช้ในการสอน มีการแสดงความคิดเห็น การอภิปรายในกลุ่มออนไลน์ และกลับมาดูข้อมูลเดิม มีการดาวน์โหลดเก็บไว้เพื่อนำไปใช้ และแชร์ต่อเป็นบางครั้ง มีความพึงพอใจ 70–79% ไม่สมัครเป็นสมาชิกและไม่สร้างเนื้อหาเพื่อแชร์ต่อ
2. อาจารย์และพนักงานส่วนใหญ่ใช้สื่อออนไลน์เพื่อแสวงหาความรู้เรื่องเกษตรอินทรีย์ คือ ใช้ Google และ www.greennet.or.th เพราะง่าย หลากหลาย ทันสมัย ทำให้มีความรู้เพิ่มขึ้น นำไปใช้ในการตัดสินใจและการทำงาน และนำไปถ่ายทอดโดยใช้ Facebook
3. อาจารย์และพนักงานส่วนใหญ่มีปัญหาในการใช้สื่อออนไลน์เพื่อแสวงหาความรู้เรื่องเกษตรอินทรีย์ คือ ไม่พบข้อมูล ข้อมูลไม่น่าเชื่อถือ ขาดแหล่งที่มาของข้อมูล และการแบ่งปันไม่ถูกต้อง และเสนอแนะให้จัดอบรมเรื่องการค้นหา ให้อ้างอิงแหล่งที่มา วิเคราะห์และเปรียบเทียบข้อมูลก่อนการแบ่งปัน
Article Details
How to Cite
ภูริชพิสิฐกร พ., & สิริประเสริฐศิลป์ ป. (2020). การแสวงหาความรู้เกษตรอินทรีย์ผ่านสื่อออนไลน์และการใช้ประโยชน์ ของอาจารย์และพนักงานในมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 30(1), 54–69. https://doi.org/10.14456/pyuj.2020.5
บท
บทความวิจัย
References
กฤตยา พงษ์ศรัทธาสิน. (2558). ความผูกพันของผู้บริโภคการสื่อสารผ่านสื่อสังคมออนไลน์กับพฤติกรรมผู้บริโภคในเขตภาษีเจริญ. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยสยาม.
จารุชา เชาว์วรวิญญู. (2548). บทบาทหน้าที่ของผู้ซื้อสื่อโทรทัศน์ในยุคปัจจุบัน. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาการบริหารสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุฑารัตน์ ศราวณะวงค์, ขจร ฝ้ายเทศ, ดวงแก้ว เงินพูนทรัพย์, และวัลลภา จันทรดี. (2560). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนิสิตระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 10(2), 15-29.
ดลฤดี ศรีมันตะ. (2561). การแสวงหาความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการสื่อสารผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุในตำบลบางแก้ว อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 12(2), 177-219.
ดวงใจ วงษ์เศษ. (2556). พฤติกรรมการแสวงหาและการใช้สารสนเทศของอาจารย์และนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชีย – แปซิฟิก. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(82), 97-112.
ตฤณธวัช วงษ์ประเสริฐ และกุลทิพย์ ศาสตระรุจิ. (2559). ทัศนคติและพฤติกรรมการใช้งานเฟซบุ๊ก (Facebook) ของวัยทำงานใน กรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า,
3(2), 29-46.
ธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี. (2558). สังคมออนไลน์เพื่อการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4(2), 381-391.
นฤมล บุญส่ง. (2561). สื่อสังคมกับการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. Veridian E-Journal Silpakorn University, 1(11), 2873-2885. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2562. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/124218/94218
บริษัท กสท โทรคมนาคม จำกัด (มหาชน). (2560). เกษตรยุคดิจิตอล, สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2562. http://www.catcsr.com/?p=4346.
ปณิชา นิติพรมงคล. (2554). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรธิดา วิเชียรปัญญา. (2547). การจัดการความรู้: พื้นฐานและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
พรรณิการ์ พุ่มจันทร์, นุชจรีย์ หงส์เหลี่ยม, และพัชดาพรรณ อุดมเพ็ชร. (2558). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาแพทย์ระดับปรีคลินิกของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. เวชบันทึกศิริราช, 8(1), 27-35.
พัชรกุล เพ็ชร์ประยูร. (2558). พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารและการใช้ประโยชน์จากหนังสือพิมพ์ออนไลน์และนิตยสารออนไลน์ ของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิชญะภาคย์ พิพิธพัฒน์ไพสิฐ และกุลธิดา ท้วมสุข. (2559). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์และแลกเปลี่ยนแบ่งปันความรู้ในการประกันคุณภาพการศึกษาของบุคลากรในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. วารสารวิจัยสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย, 9(1), 1-22.
ภาณุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลนของวัยรุ่นในประเทศไทย: กรณีศึกษา Facebook. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เมษิยา ญาณจินดา. (2558). การรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการเลือกตั้งผ่านสังคมออนไลน์กับพฤติกรรมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
รสสุคนธ์ อุดมศรี, ชุมภู เมืองคลี่, ศิริรัตน์ น้ำจันทร์, และชไมพร ตะเภาทอง. (2559). การใช้ฐานข้อมูลออนไลน์ของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. วารสารสารสนเทศ. 15(2), 82-91.
รัตติยาพร ปราชญาวงศ์ และประภัสสร เกียรติสุรนนท์. (2560). ความต้องการความรู้และการสนับสนุนในการใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อการเกษตรของผู้นำชุมชนในอำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู. แก่นเกษตร, 45(ฉบับพิเศษ 1), 1509-1514.
ลงทุนแมน. (2018). เว็บไซต์ไหน คนไทยเข้าบ่อยสุด?, สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. http://longtunman.com/4086.
ศุภชานันท์ วนภู, ธีระศักดิ์ สังข์ศรี, และนริศ มิ่งโมรา. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเป็นสมาชิกแฟนเพจบ้านมะขามเทศดอนสระจันทร์ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่. 9(6), 430-444.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศภูมิศาสตร์กรุงเทพมหานคร. (2558). 10 อันดับการประยุกต์ใช้ Internet of Things, สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. http://www.bangkokgis.com/bangkokgis_2008//system_file/-t1439539799.pdf.
สิริชัย ดีเลิศ และเยาวลักษณ์ รวมอยู่. (2560). การใช้สื่อสังคมออนไลน์อินสตาแกรมเพื่อสร้างความสำเร็จในการรับรู้ภาพลักษณ์ตราสินค้าของธุรกิจ. Veridian E-Jounal Silpakon University ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1), 1422-1438. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article /view/89246/70224.
สิริวันทน์ ชัยญาณะ. (2532). สถิติและการวิจัยเบื้องต้น. เชียงใหม่: วิทยาลัยครูเชียงใหม่.
อรุณรัตน์ เชื้อบาง และประภาส พาวินันท์. (2559). พฤติกรรมสารสนเทศของนักข่าวหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 5(2), 109-117.
Marketing Oops. (2552). พฤติกรรมการใช้ Internet ของคนไทย ปี 2008. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม2562. https://www.marketingoops.com/reports/research/internet-behavior/
Van Zolingen, S.J., Streumer, J.N., & Stooker, M. (2006). Changing Organization: Knowledge Management and Human Resource Management. In Work-Related Learning. London: Springer.
จารุชา เชาว์วรวิญญู. (2548). บทบาทหน้าที่ของผู้ซื้อสื่อโทรทัศน์ในยุคปัจจุบัน. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาการบริหารสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุฑารัตน์ ศราวณะวงค์, ขจร ฝ้ายเทศ, ดวงแก้ว เงินพูนทรัพย์, และวัลลภา จันทรดี. (2560). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนิสิตระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 10(2), 15-29.
ดลฤดี ศรีมันตะ. (2561). การแสวงหาความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการสื่อสารผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุในตำบลบางแก้ว อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 12(2), 177-219.
ดวงใจ วงษ์เศษ. (2556). พฤติกรรมการแสวงหาและการใช้สารสนเทศของอาจารย์และนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์มิชชั่น มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชีย – แปซิฟิก. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(82), 97-112.
ตฤณธวัช วงษ์ประเสริฐ และกุลทิพย์ ศาสตระรุจิ. (2559). ทัศนคติและพฤติกรรมการใช้งานเฟซบุ๊ก (Facebook) ของวัยทำงานใน กรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า,
3(2), 29-46.
ธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี. (2558). สังคมออนไลน์เพื่อการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4(2), 381-391.
นฤมล บุญส่ง. (2561). สื่อสังคมกับการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. Veridian E-Journal Silpakorn University, 1(11), 2873-2885. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2562. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/124218/94218
บริษัท กสท โทรคมนาคม จำกัด (มหาชน). (2560). เกษตรยุคดิจิตอล, สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2562. http://www.catcsr.com/?p=4346.
ปณิชา นิติพรมงคล. (2554). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรธิดา วิเชียรปัญญา. (2547). การจัดการความรู้: พื้นฐานและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
พรรณิการ์ พุ่มจันทร์, นุชจรีย์ หงส์เหลี่ยม, และพัชดาพรรณ อุดมเพ็ชร. (2558). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาแพทย์ระดับปรีคลินิกของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. เวชบันทึกศิริราช, 8(1), 27-35.
พัชรกุล เพ็ชร์ประยูร. (2558). พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารและการใช้ประโยชน์จากหนังสือพิมพ์ออนไลน์และนิตยสารออนไลน์ ของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิชญะภาคย์ พิพิธพัฒน์ไพสิฐ และกุลธิดา ท้วมสุข. (2559). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์และแลกเปลี่ยนแบ่งปันความรู้ในการประกันคุณภาพการศึกษาของบุคลากรในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. วารสารวิจัยสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย, 9(1), 1-22.
ภาณุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลนของวัยรุ่นในประเทศไทย: กรณีศึกษา Facebook. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เมษิยา ญาณจินดา. (2558). การรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการเลือกตั้งผ่านสังคมออนไลน์กับพฤติกรรมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
รสสุคนธ์ อุดมศรี, ชุมภู เมืองคลี่, ศิริรัตน์ น้ำจันทร์, และชไมพร ตะเภาทอง. (2559). การใช้ฐานข้อมูลออนไลน์ของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. วารสารสารสนเทศ. 15(2), 82-91.
รัตติยาพร ปราชญาวงศ์ และประภัสสร เกียรติสุรนนท์. (2560). ความต้องการความรู้และการสนับสนุนในการใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อการเกษตรของผู้นำชุมชนในอำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู. แก่นเกษตร, 45(ฉบับพิเศษ 1), 1509-1514.
ลงทุนแมน. (2018). เว็บไซต์ไหน คนไทยเข้าบ่อยสุด?, สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. http://longtunman.com/4086.
ศุภชานันท์ วนภู, ธีระศักดิ์ สังข์ศรี, และนริศ มิ่งโมรา. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเป็นสมาชิกแฟนเพจบ้านมะขามเทศดอนสระจันทร์ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่. 9(6), 430-444.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศภูมิศาสตร์กรุงเทพมหานคร. (2558). 10 อันดับการประยุกต์ใช้ Internet of Things, สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. http://www.bangkokgis.com/bangkokgis_2008//system_file/-t1439539799.pdf.
สิริชัย ดีเลิศ และเยาวลักษณ์ รวมอยู่. (2560). การใช้สื่อสังคมออนไลน์อินสตาแกรมเพื่อสร้างความสำเร็จในการรับรู้ภาพลักษณ์ตราสินค้าของธุรกิจ. Veridian E-Jounal Silpakon University ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1), 1422-1438. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2562. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article /view/89246/70224.
สิริวันทน์ ชัยญาณะ. (2532). สถิติและการวิจัยเบื้องต้น. เชียงใหม่: วิทยาลัยครูเชียงใหม่.
อรุณรัตน์ เชื้อบาง และประภาส พาวินันท์. (2559). พฤติกรรมสารสนเทศของนักข่าวหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 5(2), 109-117.
Marketing Oops. (2552). พฤติกรรมการใช้ Internet ของคนไทย ปี 2008. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม2562. https://www.marketingoops.com/reports/research/internet-behavior/
Van Zolingen, S.J., Streumer, J.N., & Stooker, M. (2006). Changing Organization: Knowledge Management and Human Resource Management. In Work-Related Learning. London: Springer.