การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมทักษะชีวิตโดยใช้การเรียนรู้แบบประสบการณ์สำหรับเยาวชนชาติพันธุ์ จังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษาทักษะชีวิตโดยใช้การเรียนรู้แบบประสบการณ์สำหรับเยาวชนชาติพันธุ์ ในจังหวัดเชียงราย ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ เยาวชนชาติพันธุ์ สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน ในจังหวัดเชียงราย จำนวน 1,808 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ เยาวชนชาติพันธุ์ สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน ในจังหวัดเชียงราย จำนวน 328 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) กำหนดสัดส่วนตัวอย่างตามเขตโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐานแบบ t-test, F- test และ One-Way ANOVA วิธีการตรวจสอบเครื่องมือ โดยการหาค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) ได้ค่า IOC ทั้งฉบับ เท่ากับ 0.95 และหาค่าความเชื่อมั่น (Reliability) ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 ผลการวิจัย พบว่า ทักษะชีวิตโดยใช้การเรียนรู้แบบประสบการณ์สำหรับเยาวชนชาติพันธุ์ ในจังหวัดเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และทุกด้าน ได้แก่ ด้านความสามารถในการคิด ด้านความสามารถในการตัดสินใจแก้ปัญหา ด้านความสามารถในการสื่อสารและทักษะทางสังคม ด้านความสามารถในการควบคุมอารมณ์และการจัดการกับความเครียด และด้านความสามารถในการเข้าใจตนเอง อยู่ในระดับมาก ผลการทดสอบสมมติฐานการวิจัย พบว่า เยาวชนชาติพันธุ์ที่มี เพศ ระดับชั้นการศึกษา แผนการศึกษาที่เรียน และระดับผลการเรียนเฉลี่ยสะสมถึงปัจจุบันที่ต่างกัน มีทักษะชีวิตโดยใช้การเรียนรู้แบบประสบการณ์ที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05