Predictive Factors of Young Girls’ Appropriate Behaviors toward the Opposite Sex at Private Foster Homes, Chiang Mai Province
Article Sidebar
Published:
Jun 30, 2021
Keywords:
Appropriate Behaviors Toward the Opposite Sex Young Girls Private Foster Homes
Main Article Content
Abstract
This study aimed to study the predictive factors of young girls’ appropriate behavior toward the opposite sex at private foster homes, Chiang Mai province. The participants of this study were 300 young girls, aged 12-20 years living under the care of 25 private foster homes in Chiang Mai province. The stratified random sampling method was employed. The data were collected from the questionnaires and analyzed using means, standard deviation, and multiple regression analysis. The result of this research showed that self-esteem, intellectual media consumption, the role of caregivers, and the influence of the peer group could predict appropriate behavior toward the opposite sex at 16.9 percent. The intellectual media consumption behavior may indicate the statistical significance at the .05 level of the appropriate behavior toward the opposite sex.
Article Details
How to Cite
Laklaem , N. ., & Wongpinpech, V. . (2021). Predictive Factors of Young Girls’ Appropriate Behaviors toward the Opposite Sex at Private Foster Homes, Chiang Mai Province. PAYAP UNIVERSITY JOURNAL, 31(1), 90–102. https://doi.org/10.14456/pyuj.2021.7
Section
Research Articles
References
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2562). เอกสารเผยแพร่, แผ่นพับสถิติข้อมูลและสถานการณ์ด้านเด็กและเยาวชนปี 2560, สืบค้น 17 มกราคม 2563. http://dcy.go.th/webnew/upload/download/file_th_20181303064125_1.pdf
จิราพร สุวะมาตย์. (2558). ผลของโปรแกรมป้องกันการสูบบุหรี่สำหรับวัยรุ่นชายตอนต้นในสถาน สงเคราะห์ชาย. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
จินตนา ตันสุวรรณนนท์. (2550). ผลการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาการรู้เท่าทันสื่อของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชมรมสถานสงเคราะห์เอกชนจังหวัดเชียงใหม่. (2561). การประชุมแลกเปลี่ยนเสวนาประจำปี 2561. เชียงใหม่: สถานสงเคราะห์บ้านอิ่มใจ.
ณฐาภพ ระวะใจ. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมป้องกันการเสี่ยงทางเพศของนักศึกษาใน สถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทวีพร พาณิชย์พงษ์. (2550). ผลของการจัดกิจกรรมกลุ่มส่งเสริมความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของวัยรุ่นในสถานสงเคราะห์เด็กหญิงบ้านราชวิถี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปริมา อภิโชติการ. (2551). อิทธิพลของสื่อลามกต่อพฤติกรรมทางเพศของนักศึกษากลุ่มอาชีวศึกษา จังหวัดเชียงใหม่. ปัญหาพิเศษศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
พิมญาดา จรัสศรี. (2555). ผลของการใช้กระต่ายช่วยบำบัดต่อการเห็นคุณค่าในตนเองภาวะซึมเศร้า และความสุขของเด็กกำพร้าสถานสงเคราะห์เด็กหญิงบ้านวิถี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2538). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักงานทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ร่มเกล้า ช้างน้อย. (2558). ผลของการใช้แนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ในกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความเชื่อมั่นในตนเองของเยาวชนในสถานสงเคราะห์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ระวิวรรณ แก้วคง. (2539). ผลของการฝึกพฤติกรรมที่เหมาะสมในการแสดงออกที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมก้าวร้าวของเยาวชนในสถานสงเคราะห์เด็กชายบ้านปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ลลิตภัทร เจริญรัฐ. (2555). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคด้วยปัญญาของนักเรียนมัธยมตอนปลาย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2 ด้วยวิธีวิเคราะห์กลุ่มพหุ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุชา จันทน์เอม. (2542). จิตวิทยาพัฒนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุพัตรา พรหมเรนทร์. (2550). พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุพัตรา อักษรรัตน์. (2549). โครงสร้างและหน้าที่ครอบครัวกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุมาลี สวยสอาด. (2550). ปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับความพร้อมในการมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานพินธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุมาลี สุขพัฒน์. (2544). ทัศนคติของเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับการพัฒนาความสามารถทางอารมณ์ของเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กสังกัดกองสงเคราะห์เด็กและบุคคลวัยรุ่นกรมประชาสงเคราะห์. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดเชียงใหม่. (2561). แบบสำรวจสถานสงเคราะห์เอกชนที่จดทะเบียนปี 2561. เชียงใหม่: ผู้แต่ง.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน ปี 2560. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง. http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/%e0%b8%94%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%99ICT/%e0%b9%80%e0%b8%97%e0%b8%84%e0%b9%82%e0%b8%99%e0%b9%82%e0%b8%a5%e0%b8%a2%e0%b8%b5%e0%b9%83%e0%b8%99%e0%b8%84%e0%b8%a3%e0%b8%b1%e0%b8%a7%e0%b9%80%e0%b8%a3%e0%b8%b7%e0%b8%ad%e0%b8%99/2560/FullReportICT_60.pdf.
อรชุฎา ณะวิชัย. (2553). การศึกษาเปรียบเทียบอิทธิพลของกลุ่มเพื่อน เชาวน์ปัญญากับภาวะสุขภาพจิตของเยาวชนในสถานสงเคราะห์ของรัฐจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Coopersmith, S. (1981). SEI: self-esteem inventories manual. Redwood city, CA.: Mind Garden.
Friedman, M. M. (1998). Family nursing: Theory and practice (3rd ed.). Connecticut: Appleton and Lange.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975) Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to theory and research. New York: Addison Wesley.
Lukacs, G. (2015). The Labor of cute: Net idols, cute culture, and the digital economy in contemporary Japan. Positions, 23(3), 487–513. https://doi.org/10.1215/10679847-3125863.
จิราพร สุวะมาตย์. (2558). ผลของโปรแกรมป้องกันการสูบบุหรี่สำหรับวัยรุ่นชายตอนต้นในสถาน สงเคราะห์ชาย. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
จินตนา ตันสุวรรณนนท์. (2550). ผลการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาการรู้เท่าทันสื่อของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชมรมสถานสงเคราะห์เอกชนจังหวัดเชียงใหม่. (2561). การประชุมแลกเปลี่ยนเสวนาประจำปี 2561. เชียงใหม่: สถานสงเคราะห์บ้านอิ่มใจ.
ณฐาภพ ระวะใจ. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมป้องกันการเสี่ยงทางเพศของนักศึกษาใน สถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทวีพร พาณิชย์พงษ์. (2550). ผลของการจัดกิจกรรมกลุ่มส่งเสริมความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของวัยรุ่นในสถานสงเคราะห์เด็กหญิงบ้านราชวิถี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปริมา อภิโชติการ. (2551). อิทธิพลของสื่อลามกต่อพฤติกรรมทางเพศของนักศึกษากลุ่มอาชีวศึกษา จังหวัดเชียงใหม่. ปัญหาพิเศษศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
พิมญาดา จรัสศรี. (2555). ผลของการใช้กระต่ายช่วยบำบัดต่อการเห็นคุณค่าในตนเองภาวะซึมเศร้า และความสุขของเด็กกำพร้าสถานสงเคราะห์เด็กหญิงบ้านวิถี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2538). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักงานทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ร่มเกล้า ช้างน้อย. (2558). ผลของการใช้แนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ในกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความเชื่อมั่นในตนเองของเยาวชนในสถานสงเคราะห์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ระวิวรรณ แก้วคง. (2539). ผลของการฝึกพฤติกรรมที่เหมาะสมในการแสดงออกที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมก้าวร้าวของเยาวชนในสถานสงเคราะห์เด็กชายบ้านปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ลลิตภัทร เจริญรัฐ. (2555). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคด้วยปัญญาของนักเรียนมัธยมตอนปลาย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2 ด้วยวิธีวิเคราะห์กลุ่มพหุ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุชา จันทน์เอม. (2542). จิตวิทยาพัฒนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุพัตรา พรหมเรนทร์. (2550). พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุพัตรา อักษรรัตน์. (2549). โครงสร้างและหน้าที่ครอบครัวกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุมาลี สวยสอาด. (2550). ปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับความพร้อมในการมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานพินธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุมาลี สุขพัฒน์. (2544). ทัศนคติของเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับการพัฒนาความสามารถทางอารมณ์ของเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กสังกัดกองสงเคราะห์เด็กและบุคคลวัยรุ่นกรมประชาสงเคราะห์. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดเชียงใหม่. (2561). แบบสำรวจสถานสงเคราะห์เอกชนที่จดทะเบียนปี 2561. เชียงใหม่: ผู้แต่ง.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน ปี 2560. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง. http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/%e0%b8%94%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%99ICT/%e0%b9%80%e0%b8%97%e0%b8%84%e0%b9%82%e0%b8%99%e0%b9%82%e0%b8%a5%e0%b8%a2%e0%b8%b5%e0%b9%83%e0%b8%99%e0%b8%84%e0%b8%a3%e0%b8%b1%e0%b8%a7%e0%b9%80%e0%b8%a3%e0%b8%b7%e0%b8%ad%e0%b8%99/2560/FullReportICT_60.pdf.
อรชุฎา ณะวิชัย. (2553). การศึกษาเปรียบเทียบอิทธิพลของกลุ่มเพื่อน เชาวน์ปัญญากับภาวะสุขภาพจิตของเยาวชนในสถานสงเคราะห์ของรัฐจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Coopersmith, S. (1981). SEI: self-esteem inventories manual. Redwood city, CA.: Mind Garden.
Friedman, M. M. (1998). Family nursing: Theory and practice (3rd ed.). Connecticut: Appleton and Lange.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975) Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to theory and research. New York: Addison Wesley.
Lukacs, G. (2015). The Labor of cute: Net idols, cute culture, and the digital economy in contemporary Japan. Positions, 23(3), 487–513. https://doi.org/10.1215/10679847-3125863.