ความแตกต่างการเขียนคำยืมภาษาจีนในภาษาไทยที่ภาษาจีนเป็นคำเดียวกัน

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอให้เห็นความแตกต่างด้านการเขียนคำยืมภาษาจีนในภาษาไทยที่ภาษาจีนเป็นคำเดียวกันในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 (2556) และพจนานุกรมคำใหม่เล่ม 1-2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (2557) ซึ่งพบว่า คำยืมภาษาจีนในภาษาไทยที่เขียนแตกต่างกันมีทั้งหมด 17 หมวด โดยหมวด菜 (cài) ปรากฏมากที่สุด 11 คำ หรือร้อยละ 17.18 จากคำยืมทั้งหมด 64 คำ ทั้งยังปรากฏการเขียนเป็นพยางค์ได้มากที่สุด 4 แบบ ได้แก่ พยางค์ “ฉ่าย” “ช่าย” “ไช”  และ “ไช้” โดยพยางค์ “ฉ่าย” และพยางค์ “เต้า” ปรากฏเป็นจำนวนมากที่สุด 6 คำ ส่วนสาเหตุที่คำยืมภาษาจีนในภาษาไทยเขียนแตกต่างกันเกิดจากปัจจัยต่าง ๆ ได้แก่ 1) สำเนียงภาษาจีนแต่ละถิ่น 2) ระบบความหมาย และ 3) ความลักลั่นด้านการเขียน ดังนั้น ผู้ใช้ภาษาไทยจึงจำเป็นต้องเรียนรู้และจดจำความแตกต่างการเขียนคำยืมภาษาจีนดังกล่าว เพื่อนำไปสื่อสารได้อย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพ