แนวทางการจัดการความเสี่ยงสำหรับธุรกิจนำเที่ยวหลังภาวะปกติใหม่ : กรณีศึกษาบริษัทนำเที่ยว เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

Main Article Content

รุจยา ต้นหนองดู่
เกวลิน เชียงธีระ
จุฑาพร สายคำอ้าย
ทรงสุข บุญทาวงค์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ได้แก่ 1) เพื่อศึกษาความเสี่ยงของธุรกิจนำเที่ยว เขตอำเภอเมืองจังหวัดเชียงใหม่ และ 2) เพื่อเสนอแนวทางการจัดการความเสี่ยงธุรกิจนำเที่ยว เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยใช้แบบสัมภาษณ์ กึ่งมีโครงสร้างเป็นเครื่องมือเก็บข้อมูล และใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) กับกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประกอบการบริษัทนำเที่ยวในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 4 บริษัท จากนั้นจึงวิเคราะห์ข้อมูลร่วมกับแนวคิดการจัดการความเสี่ยง
ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างธุรกิจนำเที่ยวในจังหวัดเชียงใหม่ ประสบปัญหาด้าน ความเสี่ยง คือ การขาดกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพต่อการจัดการความเสี่ยงด้านการดำเนินงาน, การตลาด, สังคม และเศรษฐกิจ ทั้งนี้ แนวทางการจัดการความเสี่ยงสำหรับธุรกิจนำเที่ยวหลังภาวะปกติใหม่ (Post New Normal) จึงควรเตรียมความพร้อมด้านสภาพแวดล้อมภายในองค์กร ให้สามารถสร้าง กลยุทธ์ที่ทันต่อเหตุการณ์ ดังนำเสนอด้วยแบบจำลองทักษะ (Skill Maping) ประกอบด้วยการเรียนรู้ทักษะเดิม (Upskill) ได้แก่ บริการ, นวัตกรรมเทคโนโลยี และการจัดการทุน สำหรับการเรียนรู้ ทักษะใหม่ (Reskill) เพื่อเสริมสร้างความรู้ใหม่ ได้แก่ คุณภาพบริการเป็นการนำศาสตร์ทางจิตวิทยาและการคิดเชิงออกแบบมาประยุกต์ใช้ในการให้บริการ, การออกแบบเป้าหมายองค์กรหรือทักษะอื่น ๆ ทั้งนี้ ทักษะข้างต้นจะช่วยส่งเสริมศักยภาพบุคลากรในการจัดการความเสี่ยงสำหรับธุรกิจนำเที่ยว หลังภาวะปกติใหม่ (Post New Normal) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

Article Details

How to Cite
ต้นหนองดู่ ร. . ., เชียงธีระ เ. . ., สายคำอ้าย จ. . ., & บุญทาวงค์ ท. . . (2023). แนวทางการจัดการความเสี่ยงสำหรับธุรกิจนำเที่ยวหลังภาวะปกติใหม่ : กรณีศึกษาบริษัทนำเที่ยว เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 33(1), 161–174. https://doi.org/10.14456/pyuj.2023.11
บท
บทความวิจัย

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2565). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศไทยรายจังหวัด. https://www.mots.go.th/news/category/655

ขวัญฤทัย เดชทองคำ. (2563). ความสำคัญของคุณภาพการบริการสู่ความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยว ภายใต้วิกฤติ COVID-19. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 21(3), 317-326.

จิรพร สุเมธีประสิทธิ์. (2554). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการจัดการความเสี่ยง. ใน วรรณี ชลนภาสถิตย์ (บก.), เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการความเสี่ยงและหลักการประกันภัย (หน่วยที่ 1, น. 1-20). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

ตราดุลย์ นรนิติผดุงการ, และนฤมล อนุสนธิ์พัฒน์. (2563). การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่ส่งผลกระทบ ต่อการท่องเที่ยวไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(4), 174-189.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และปทุมพร แก้วคำ. (2558). ธุรกิจนําเที่ยว (Tour Business) (พิมพ์ครั้งที่ 3). เฟิร์นขาหลวง พริ้นติ้งแอนดพลับบลิชิ่ง.

พรรณนุช ชัยปินชนะ และ ณัฏฐ์ปาลิดา ศรีคาหน้อย. (2560). การจัดการความเสี่ยงของธุรกิจนำเที่ยวในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยในพระราชูปภัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. 23(2). 46-55

นิสิตภาควิชาศิลปาชีพลุ่มที่ 6 ปีการศึกษา 2558. (2559, 1 มกราคม). การจัดการความเสี่ยงสำหรับธุรกิจนำเที่ยวของผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวออกนอกประเทศ (Outbound Tour Operator). คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. http://kuhumcs.blogspot.com/2016/01/inbound_59.html

เมเยอร์, คริสโตเฟอร์ (2549). It’s Alive: ธุรกิจมีชีวิต. (แปลโดย วิทยา สุหฤดำรง). เนชั่นบุ๊คส์. (ต้นฉบับพิมพ์ปี 2003).

สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (2564, 14 กุมภาพันธ์). วิเคราะห์ผลกระทบของของโควิด-19 ต่อธุรกิจ ท่องเที่ยว. https://tdri.or.th/2021/02/covid-112/

สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2564). การประเมินความเสี่ยงและการจัดการความเสี่ยง ประจำปี 2564 ของสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. https://www.depa.or.th/storage/app/media/file/o36-64.pdf

สมชาย หิรัญกิตติ และจีราภรณ์ สุธัมมสภา (2562). การประเมินผลงานด้วยตัวชี้วัดสมรรถนะ. ใน สาขาวิชาวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. เอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการเชิงกลยุทธ์และการจัดการเพื่อสร้างสมรรถนะ (หน่วยที่ 2, น.164-178). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุรเดช ศรีอังกูร. (2561, 18 พฤศจิกายน). หลักคิดสำคัญของการบริการจัดการความเสี่ยง [Status update]. Facebook. https://www.facebook.com/Riskroom/posts/1951235311847210/?_rdc=2&_rdr

พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551. (2551, 6 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 125 ตอนที่ 29 ก. หน้า 1.

สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (องค์การมหาชน). (2566). การบริหารจัดการความเสี่ยง. https://www.businesseventsthailand.com/th/about-us/corporate-fraud-risk-management

Patrizio, A. (2021, October 21). Top 12 risk management skills and why you need them. https://www.techtarget.com/searchcio/feature/Top- 12-risk-management-skills-and-why-you-need-them

Oroian, M., & Gheres, M. (2012). Developing a risk management model in travel agencies activity: An empirical analysis. Tourism Management, 33(6), 1598-1603.