การสร้างคำประกอบในวรรณกรรมไทยถิ่นเหนือ: การศึกษาตามแนวภาษาศาสตร์ปริชาน

บทคัดย่อ

การศึกษาการสร้างคำประกอบในวรรณกรรมไทยถิ่นเหนือตามแนวภาษาศาสตร์ปริชาน มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ลักษณะคำประกอบในวรรณกรรมไทยถิ่นเหนือ โดยวิเคราะห์จากเรื่อง คร่าวหงส์ผาคำ ค่าวซอนกกระจาบ และค่าวซออ้ายร้อยขอด ปรากฏลักษณะดังนี้ ลักษณะแรกคำประกอบที่เกิดขึ้นมาจากพื้นที่ 1 เคลื่อนที่เข้าไปในพื้นที่ 2 ความหมายที่เกิดขึ้นยังคงความหมายของคำในพื้นที่ 1 ลักษณะต่อมาคำประกอบที่เกิดขึ้นมาจากคำในพื้นที่ 2 เคลื่อนที่เข้าไปคาบเกี่ยวกับคำ ในพื้นที่ 1 ความหมายที่เกิดขึ้นยังคงความหมายของคำในพื้นที่ 1 ลักษณะที่สามคำประกอบที่เกิดขึ้นมาจากพื้นที่ 1 และพื้นที่ 2 เคลื่อนที่ความหมายเคลื่อนที่เข้าไปรวมกันความหมายที่เกิดขึ้นเปลี่ยนไป จากความหมายเดิม ลักษณะสุดท้าย คำประกอบที่เกิดขึ้นมาจากพื้นที่ 1 และพื้นที่ 2 เคลื่อนที่เข้าไป ทับกันสนิทไม่มีช่องว่าง ความหมายที่เกิดขึ้นไม่ปรากฏความหมายเดิม และยังมีความหมายเป็นอุปลักษณ์ จากผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นถึงมโนทัศน์พื้นที่ทางความหมาย การเคลื่อนที่ทางความหมาย และกระบวนการดังกล่าวจะช่วยทำให้เห็นความหมายของคำที่เกิดใหม่ ไม่ว่าจะเป็นการขยายพื้นที่เดิม หรือการเกิดความหมายเชิงเปรียบเทียบ และกระบวนการขยายออกไปจากความหมายเดิม