Guidelines for the Needs of the People in the Four Regions Regarding the Television Programs of Thailand's Terrestrial Digital Television Stations

Main Article Content

Weerinraphat Ruckthum
Songkeat Jarutsantijit

Abstract

This study aimed to examine the guidelines for the needs of the people in the four regions regarding the television programs of Thailand’s terrestrial digital television stations. It utilized a qualitative research approach. Focus group interviews with stakeholders associated with the television programs of Thailand’s terrestrial digital television stations in the four regions were used as a data collection tool for this research. The study was conducted in eight provinces, including Chiang Mai, Phitsanulok, Khon Kaen, Ubon Ratchathani, Chanthaburi, Kanchanaburi, Surat Thani, and Phuket, and involved 83 participants.
The research findings revealed three key guidelines for program needs. 1) The needs for program types, content, news and television program presentation formats included localization, content trustworthiness and news sources, language usage, news anchors and program hosts, broadcast timing, news content, presentation format, and budget allocation. 2) The needs for online platform television programs included language usage, program content, and presentation format in each region. And, 3) the development of community involvement in society included providing feedback, planning and producing programs, and broadcasting them. The research findings provided guidelines for those in charge of producing programs for Thai television stations and online media content. It also facilitated genuine community participation to meet the true needs of the public.

Article Details

How to Cite
Ruckthum, W. ., & Jarutsantijit, S. . (2023). Guidelines for the Needs of the People in the Four Regions Regarding the Television Programs of Thailand’s Terrestrial Digital Television Stations. PAYAP UNIVERSITY JOURNAL, 33(2), 185–200. https://doi.org/10.14456/pyuj.2023.28
Section
Research Articles

References

กมลรัฐ อินทรทัศน์ และกรรพุม บุญทวี. (2558). แนวคิด ประเภท และรูปแบบการผลิตรายการโทรทัศน์. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการผลิตรายการโทรทัศน์เบื้องต้น สาขาวิชานิเทศศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 4, หน่วยที่ 1-7, น 1-35). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กัญญรัตน์ งามพริ้ง. (2543). กลยุทธ์การบริหารการข่าวของยูบีซี. [รายงานโครงการเฉพาะบุคคลปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

กาญจนา แก้วเทพ, กำจร หลุยยะพงษ์, รุจิรา สุภาษา, และวีระพงษ์ พงนิกรกิจ. (2543). สื่อเพื่อชุมชนการประมวลองค์ความรู้. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

จินตนา สุจจานันท์. (2549). การศึกษาและการพัฒนาชุมชน. โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.

ประกาศคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ เรื่องหลักเกณฑ์การจัดทําผังรายการสําหรับการให้บริการกระจายเสียงหรือโทรทัศน์ พ.ศ. ๒๕๕๖. (2556, 27 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 130 ตอนพิเศษ 27 ง, หน้า 22-27,ภาคผนวก.

ปาริชาต สถาปิตานนท์ สโรบล. (2543). องค์ประกอบในการขับเคลื่อนประชาสังคม. ใน อนุชาติ พวงสำลี (บก.), ประชุมทางวิชาการประชาสังคมครั้งที่ 1 ในวันที่ 2-4 เมษายน 2542 ณ หอประชุมณัฐ ภมรประวัติ สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา นครปฐม (น.17-22). มหาวิทยาลัยมหิดล.

ปาริชาต สถาปิตานนท์ สโรบล, ดวงพร คํานูนวัฒน์, หฤทัย ขัดนาค, ศิวพร ศรีสมัย, ดวงแข บัวประโคน,และจําเริญ ใยชิด. (2549). การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมและการพัฒนาชุมชน: จากแนวคิดสู่ปฏิบัติการวิจัยในสังคมไทย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

พนม คลี่ฉายา. (2564). การออกแบบสารเพื่อการสื่อสารแบบบูรณาการ. โครงการตำราคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชราภา เอื้ออมรวนิช. (2561). สื่อสังคมออนไลน์ แหล่งข่าวยุคดิจิทัล. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 9(2), 1-9. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/e-jodil/article/view/230540

เพชรรัตน์ เวสสวัฒน์. (2549). การมีส่วนร่วมของผู้ชมรายการสารคดี "คนค้นฅน". [วิทยานิพนธ์ปริญญา มหบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CU.the.2006.1318

ภูชิตต์ ภูริปาณิก. (2557). โครงสร้างโทรทัศน์สาธารณะ Thai PBS กับการมีส่วนร่วมของพลเมือง. วารสารวิจัย มสด, 10(1), 97-111.

มหาวิทยาลัยพายัพ สาขาวิชานิเทศศาสตร์. (2565). รายงานโครงการพัฒนาสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย ภาคพื้นดินในระบบดิจิตอล ระดับภูมิภาค 4 ภาค ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. ผู้แต่ง.

มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา วิทยาลัยนวัตกรรมและการจัดการ. (2564). รายงานโครงการพัฒนาสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย ภาคพื้นดินในระบบดิจิตอล ระดับภูมิภาค 4 ภาค ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. ผู้แต่ง.

สรรพัชญ์ เจียระนานนท์. (2563). การพัฒนารายการสนทนาข่าวทางโทรทัศน์เพื่อการนำเสนข้อเท็จจริง เชิงลึก. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 14(2), 49-82. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/dpuca/article/download/245040/165749/863830

สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2565). เรตติ้งทีวีดิจิทัลข้ามแพลตฟอร์ม ประจำเดือนพฤศจิกายน (รายงานฉบับเต็ม). https://www.adteb.or.th/content/29835

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา สำนักประชาสัมพันธ์. (2561). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ด้วยการใช้เฟซบุ๊ก (Facebook). ผู้แต่ง. https://borc.anamai.moph.go.th/web-upload/24xe82d9421a764bd38b31a4171c44f37a6/filecenter/KPI64/F1/Level1/F1-1-15.pdf

สุภาภรณ์ สุดหนองบัว. (2565). เอกสารประกอบการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ด้านสังคมและพฤติกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่. https://www.graduate.cmru.ac.th/Uploads/formthesis/%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2.pdf

หนึ่งหทัย ขอผลกลาง. (2560.) รายงานการวิจัย แนวทางการใช้สื่อท้องถิ่นเพื่อการสื่อสารสุขภาพในเขตตะวันออก. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยสีุรนารี. http://sutir.sut.ac.th:8080/sutir/bitstream/123456789/7816/2/Fulltext.pdf

อุดม ไพรเกษตร และปิยากร หวังมหาพร. (2560). การมีส่วนร่วมของประชาชนผ่านทางสื่อสังคมเฟสบุ๊คของหน่วยงานภาครัฐไทย. วารสารการเมืองการปกครอง, 7(1), 39-57.

อุษา ศิลป์เรืองวิไล. (2561) นวัตกรรมการผลิตรายการโทรทัศน์ในยุคดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเซีย. EAU HERITAGE JOURNAL Social Science and Humanity, 9(3), 84-98.