แบบจำลองความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ผู้แต่ง

  • ประภาส กองจันทร์ นักศึกษา หลักสูตรครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
  • มัณฑนา อินทุสมิต อาจารย์ ประจำคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
  • สัมฤทธิ์ กางเพ็ง ผู้อำนวยการ โรงเรียนหนองกรุงวิทยาคาร จังหวัดขอนแก่น

คำสำคัญ:

ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, achievement

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาแบบจำลองความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ โรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ  ปีการศึกษา 2553 จำนวน 440 โรงได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถาม 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลหาค่าเฉลี่ย () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D) การวิเคราะห์ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson’s Product Moment correlation Coefficient) และใช้โปรแกรมลิสเรล 8.30 ในการวิเคราะห์ ความเบ้ ความโด่ง องค์ประกอบเชิงยืนยันและตรวจสอบความสอดคล้องระหว่างรูปแบบตามสมมุติฐานกับข้อมูลเชิงประจักษ์ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้

  1. แบบจำลองความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์
  2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน เรียงลำดับค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลจากมากไปหาน้อย ดังนี้

           2.1 อิทธิพลตรงทางบวก มี 3 ปัจจัย คือ ผลการปฏิบัติงานของครู ภาวะผู้นำแบบกระจายอำนาจและ การนิเทศภายในโรงเรียน มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลเท่ากับ  0.71 , 0.19 และ 0.08 ตามลำดับ

           2.2  อิทธิพลอ้อมทางบวก มี 2 ปัจจัย คือ ภาวะผู้นำแบบกระจายอำนาจ มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลทางอ้อม เท่ากับ .67 โดยผ่านปัจจัยด้านต่างๆ รวมจำนวน 2 เส้นทาง คือ 1) ส่งผ่านการนิเทศภายในและผ่านผลการปฏิบัติงานของครู 2) ส่งผ่านผลการปฏิบัติงานของครู ปัจจัยการนิเทศภายในโรงเรียน มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลทางอ้อม เท่ากับ .62 โดยส่งผ่านปัจจัยผลการปฏิบัติงานของครู

                        2.3 อิทธิพลรวมทางบวก มี 3 ปัจจัย คือ ภาวะผู้นำแบบกระจายอำนาจ ผลการปฏิบัติงานของครู และการนิเทศภายในโรงเรียน มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลทางบวกเท่ากับ 0.86, 0.71 และ 0.70 ตามลำดับ

                เมื่อพิจารณาจาก ค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ (R2)  ของสมการโครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน พบว่า ตัวแปรที่นำมาศึกษาในแบบจำลองสามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ร้อยละ 77

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2017-11-24

รูปแบบการอ้างอิง

กองจันทร์ ป., อินทุสมิต ม., & กางเพ็ง ส. (2017). แบบจำลองความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 7(22), 38–50. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/researchjournal-lru/article/view/104003

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิทยานิพนธ์