ความเหมาะสมของการนำระบบคณะลูกขุนมาใช้กับระบบวิธีพิจารณาความอาญาไทย: กรณีศึกษาตำบลเมือง อำเภอเมือง จังหวัดเลย

บทคัดย่อ

                บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์  1) เพื่อศึกษาระบบคณะลูกขุนของประเทศที่ใช้กฎหมายในสกุล Common Law ได้แก่ ประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา  2) เพื่อศึกษาระบบคณะลูกขุนของประเทศที่ใช้กฎหมายในสกุล Civil Law ได้แก่ ประเทศ ฝรั่งเศส และศาล Saiban-in ของประเทศญี่ปุ่น  3) เพื่อศึกษาวิวัฒนาการของระบบวิธีพิจารณาคดีอาญาและการสืบพยานของไทย 4) เพื่อศึกษาถึงการยอมรับของประชาชนที่มีต่อคำพิพากษาของศาลในคดีอาญา 5) เพื่อศึกษาถึงความคิดเห็นของประชาชนในท้องถิ่นต่อการที่จะนำเอาระบบคณะลูกขุนมาใช้ในการพิจารณาคดีอาญา 6) เพื่อให้ได้ข้อเสนอแนะและแนวทางที่เหมาะสมของการนำเอาระบบคณะลูกขุนมาใช้ในการพิจารณาคดีอาญาของไทย การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพผสมผสานกับการวิจัยเชิงปริมาณ

                ผลการวิจัย พบว่า มีความเหมาะสมเป็นไปได้ที่จะนำเอาระบบลูกขุนมาใช้กับระบบวิธีพิจารณาความอาญาของไทย โดยเป็นระบบลูกขุนที่ลูกขุนที่เป็นประชาชนทั่วไปมีอำนาจเพียงผู้เดียวในการวินิจฉัยปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนผู้พิพากษาอาชีพมีหน้าที่วินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายและการปรับบทลงโทษดังเช่นระบบลูกขุนของประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา

                ส่วนการยอมรับของประชาชนที่มีต่อคำพิพากษาของศาลในคดีอาญาพบว่าประชาชนที่เป็นกลุ่มตัวอย่างเห็นด้วยและให้การยอมรับในการตัดสินปัญหาข้อกฎหมายของศาลมากกว่าการตัดสินปัญหาข้อเท็จจริงในคดี ด้านความคิดเห็นของประชาชนในท้องถิ่นต่อการที่จะนำเอาระบบคณะลูกขุนมาใช้ในการพิจารณาคดีอาญา  พบว่าเห็นด้วยว่าระบบวิธีพิจารณาคดีอาญาของไทยควรให้มีลูกขุนที่เป็นประชาชนทั่วไปได้เข้ามาทำหน้าที่ตัดสินปัญหาข้อเท็จจริงในคดีอยู่ในระดับมาก (= 3.92, S.D. = 0.81) และด้านถ้าระบบวิธีพิจารณาคดีอาญาของไทยมีการนำระบบลูกขุนมาใช้ก็พร้อมที่จะเข้ามาทำหน้าที่นี้ก็อยู่ในระดับมาก (= 3.84, S.D. = 0.87)