Knowledge Management for Dressmaking Business Development in Ruamjai Rak Pattana Community, Pracharuamjai 66 Alley, Saikongdintai Sub-District, Klong Samwa District, Bangkok Metropolis
Keywords:
knowledge management, dressmaking business development, dressmaking groupAbstract
The objectives of this participatory action research were to: 1) study condition of dressmaking group of Ruamjai Rak Pattana Community in Pracharuamjai 66 Alley, Saikongdintai, Sub-district, Klong Samwa District, Bangkok Metropolis; and 2) manage knowledge for business management of the dressmaking group of Ruamjai Rak Pattana Community in Soi Pracharuamjai 66 Alley, Saikongdintai Sub-district, Klong Samwa District, Bangkok Metropolis. The study population consisted of 20 cases of local philosophers, experts, community leaders and representatives, researcher team members and villagers of Ruamjai Rak Pattana Community in Soi Pracharuamjai 66 Alley, Saikongdintai Sub-district, Klong Samwa District, Bangkok Metropolis. The research tool included semi-structure interview, focus group, note, observation, voice and video recording, and interview which were used for compiling data. The content analysis was applied for qualitative data analysis, and statistics including frequency and percentage were employed for quantitative data analysis. The results proved that the dressmaking group of Ruamjai Rak Pattana Community in Soi Pracharuamjai 66 Alley, Saikongdintai Sub-district, Klong Samwa District, Bangkok Metropolis can be divided into two groups: 1) without knowledge and skill of dressmaking; and 2) having basic knowledge of dressmaking but each individual having different knowledge and skill. In addition, the dressmaking group lacks knowledge management for dressmaking business development in order to create value added creative products.
References
กมลพร สงมี. (2553). การถ่ายทอดความรู้ในการใช้สมุนไพรที่มีผลต่อการอนุรักษ์ความ หลากหลายทางชีวภาพและการพึ่งพาตนเอง (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ชยุติ ผลชวนปัญโญ. (2553). การจัดการทรัพยากรธรรมชาติตามแนววัฒนธรรมชุมชน กรณีศึกษา บ้านแม่สาใหม่ ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ทรงศิริ สาประเสริฐ. (2552). ลักษณะการถ่ายทอดความรู้ของภูมิปัญญาชาวบ้าน (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพฯ.
บุญดี บุญญากิจ และคณะ. (2557). การจัดการ ความรู้จากทฤษฏีสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จิรวัฒน์เอ็กซ์เพรส.
พรธิดา วิเชียรปัญญา. (2557). การจัดการความรู้: พื้นฐานและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
พาขวัญ ลออสะอาด. (2548). ความสำเร็จในการนำแนวคิดการจัดการความรู้ปฏิบัติในองค์การ และผลของการจัดการความรู้ต่อบุคลากร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
รัชพล ปัจพิบูลย์. (2558). กระบวนการถ่ายทอดวัฒนธรรมการทอผ้าของชาวไทยทรงดำ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
วรพจน์ พุ่มตระกูล. (2561). การจัดการองค์ความรู้ของชุมชนในเรื่องทรัพยากรธรรมชาติ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
วสันต์ ไทรแก้ว. (2550). การจัดการความรู้ในชุมชนเพื่อสนับสนุนการบริหารงานขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลเขาพระ อำเภอพิปูน จังหวัดนครศรีธรรมราช (รายงานการศึกษาอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
วิจารณ์ พาณิช. (2545). องค์การแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้. เอกสารบรรยายในหลักสูตร “การบริหารงานภาครัฐ และกฎหมายมหาชน” รุ่นที่ 1 สถาบันพระปกเกล้า 11 พฤษภาคม 2545.
วิจารณ์ พาณิช. (2547). การจัดการความรู้คืออะไร ไม่ทำ–ไม่รู้. เอกสารประกอบการบรรยายในการประชุมวิชาการ พรพ. ครั้งที่ 5 เรื่อง การจัดการความรู้เพื่อคุณภาพที่สมดุล 17 มีนาคม 2547 ณ ศูนย์การประชุมอิมแพ็ค เมืองทองธานี. สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม (สคส.).
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2559). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ด้วย Competency Based Learning. กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนา อินเตอร์พริ้นท์.
สุธาลี โนมูล. (2554). กระบวนการถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ด้านการเกษตรบนที่สูงอย่าง ยั่งยืน กรณีศึกษาชุมชนม้งบ้านสันเกี๊ยะ ตำบลแม่นะ อำเภอเชียงดาว จังหวัด เชียงใหม่ (การค้นคว้าแบบอิสระ หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
อรศรี งามวิทยาพงศ์. (2559). กระบวนการเรียนรู้ในสังคมไทยและการเปลี่ยนแปลง: จากยุคชุมชน ถึงยุคพัฒนาความทันสมัย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการจัดการทางสังคม.
อรทัย จิตไธสง. (2554). การถ่ายทอดภูมิปัญญาชาวบ้านในการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติเชิง ธุรกิจชุมชน: กรณีศึกษาบ้านสุขสมบูรณ์ ตำบลหนองเสาเล้า อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น(การค้นคว้าแบบอิสระปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
Kemmis, S., & McTaggart, R. (1992). The Action Research Planner (3rd ed). Victoria: Deakin University Press.
Marquardt, M.J. (1996). Building the learning organization: A systems approach to quantum improvement and global success. New York: McGraw-Hill.
Downloads
Published
Issue
Section
License
ข้อความที่ปรากฎในวารสารฉบับนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนแต่ละท่าน สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย และกองบรรณาธิการ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ
สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ขอให้ผู้อ่านอ้างอิงในกรณีที่ท่านคัดลอกเนื้อหาบทความในวารสารฉบับนี้
