Development Cooperation Among Region, Locality, and Area to Strengthen Community by Applying the Philosophy of Sufficiciency Economy in Kaeng Khro Sub-District Municipality, Kaeng Khro District, Chaiyaphum
Keywords:
local regions areas of unity and development, community empowerment, philosophy of sufficiency economyAbstract
This research was conducted to study contexts of Kaeng Khro Subdistrict Municipality, Kaeng Khro District, Chaiyaphum, concerning with development cooperation among region, locality and area to strengthen the community by applying the philosophy of sufficiciency economy, to investigate factors that can lead to problems or affecting obstacles, to find ways of management to strengthen the community. The research is a qualitative research. The research instruments were the study of documents, in-depth interview, focus group and participant observation.
The results found that the contexts of the community according to the development cooperation among region, local and area were derived from 1) The normal of Kaeng Khro Subdistrict Municipality, Kaeng Khro District, Chaiyaphom Province was building the collaborative networks for both public and private sectors, supporting communion, increasing the capabilities of the community association by a variety of supports, and administering the knowledge and learning management of the community; 2) For the factors that can lead to problems or obstacles affecting included were no supports in many parts for knowledge management, lack of public mind, the information system was not supported, and people did not get support in the system of association and public mind; 3) The ways of management were the rehabilitation environment, sustainable living, adaptation, and establishment of a learning center network.
References
กัญญารัตน์ กิ่งก่ำ. (2555). ปัจจัยที่เอื้อต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของชุมชนบ้านม่องหินแก้ว ตำบลวังพร้าว อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
โกวิทย์ พวงงาม. (2553). การจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ. (2550). ธุรกิจชุมชนเส้นทางที่เป็นไปได้. กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กเปอร์เน็ท จำกัด.
วิทยา จันแดง. (2555) การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการชุมชนเข้มแข็งตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในเขตจังหวัดภาคกลางตอนบน.(วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, ปทุมธานี.
สาวิณี รอดสิน. (2554). ชุมชนเข้มแข็ง: กรณีศึกษาบ้านปางจำปี ตำบลห้วยแก้ว อำเภอแม่ฮอด จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญา รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ร่างยุทธศาสตร์ระยะ 20 ปี. สืบค้นจาก www.nesdb.go.th.
สำนักงานสถิติจังหวัดชัยภูมิ. (2563). แผนพัฒนาสถิติระดับพื้นที่ จังหวัดชัยภูมิ ฉบับที่ 2 (2561-2564) ยุทธศาสตร์ที่ 4 การพัฒนาสังคมและคุณภาพชีวิตให้มีความมั่นคงคมหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นจาก http://chaiyaphum.nso.go.th/images/StatPlanV22561-2564/sum.pdf:7
เสน่ห์ จามริก. (2527). นโยบายกลวิธีการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษานโยบายสาธารณสุข มหาวิทยาลัย มหิดล.
เสรี พงศ์พิศ. (2552). วิถีสู่ชุมชนพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พลังปัญญา.
เสรี พงศ์พิศ. (2554). เศรษฐกิจพอเพียง เกิดได้ถ้าใจปรารถนา. กรุงเทพฯ: เทียนวรรณ.
เสาวภา สุขประเสริฐ. (2562). โครงการเสริมสร้างสุขภาวะขุมชนตามแนวทางปรัชญาเศราฐกิจพอเพียงตามความต้องการของชุมชนในองค์การบริหารส่วนตำบลศรีสองรัก จังหวัดเลย. วารสารการวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย, 14(48): 89-100.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ข้อความที่ปรากฎในวารสารฉบับนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนแต่ละท่าน สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย และกองบรรณาธิการ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ
สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ขอให้ผู้อ่านอ้างอิงในกรณีที่ท่านคัดลอกเนื้อหาบทความในวารสารฉบับนี้