Development of Problem-Solving Ability using Deductive Teaching Method with STAR Strategy in Mathayomsuksa 5 Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to develop Problem-solving ability using Deductive Teaching Method integrate STAR strategy in Mathayomsuksa 5 students to pass the criterion of 70 percent of full score. The target group was 24 Mathayomsuksa 5/2 students in academic year 2020 at Strisuksa school that obtained by purposive sampling technique. The research instruments were: 1) nine lesson plans, 2) 3 the Problem-solving ability tests, 3) the teacher’s note and 4) students interview. The data were analyzed by using percentage, mean and standard deviation. The results revealed that the target students who learning using deductive teaching method integrate STAR strategy improved their problem-solving ability. In the first cycle, there were 12 students who reached problem-solving ability at passed the criterion of 70 full score, 19 students in cycle 2 and 22 students in cycle 3 accordingly.
Article Details
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
จรุง ขำพงศ์. (2542). ผลของการใช้กลวิธีเมตาคอกนิชันที่มีต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์ ค.ด.). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตะวัน พันธ์ขาว. (2557). การพัฒนาหลักสูตรเสริมทักษะการเรียนวิชาฟิสิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุบลราชธานี:มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
เตชทัต เรืองธรรม. (2559). SHW การเขียนทางวิทยาศาสตร์. นิตยสาร สสวท, 45(203), 7-13.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น(พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น(พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปาจรีย์ เยาดำ. (2552). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง การประยุกต์ของสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว โดยการใช้กลวิธี STAR ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาคณิตศาสตร์ศึกษา). กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2544).เมตาคอกนิชัน (Metacognition)ในวิทยาการด้านการคิด. กรุงเทพฯ: เดอะ มาสเตอร์กรุ๊ป แมเนจเม้นท์ จำกัด.
รัตนพร บูรณะพล. (2564). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ โดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับกลวิธี STAR ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15(1), 2021.
โรงเรียนสตรีศึกษา. (2562). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET).ร้อยเอ็ด.
โรงเรียนสตรีศึกษา. (2562).หลักสูตรสถานศึกษา. ร้อยเอ็ด: โรงเรียนสตรีศึกษาร้อยเอ็ด.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2563). ค่าสถิติพื้นฐานผลคะแนนการสอบ วิชาสามัญ 9 วิชา ปีการศึกษา 2563 จำแนกตามวิชา. สืบค้นจาก https://www.niets.or.th/th/catalog/view/247
สิริพร ทิพย์คง. (2545). หลักสูตรและการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: พัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.).
สุวร กาญจนมยูร. (2533). เทคนิคการสอนคณิตศาสตร์ระดับประถมศึกษา เล่ม 3. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุวิทย์ มูลคํา และอรทัย มูลคํา. (2545). 21 วิธีจัดการเรียนรู้ เพื่อพัฒนากระบวนการคิด(พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
Constant, F.W. (1967). Fundamental Principle of Physics. Massachusets: Addison Wesley Publishing Company.
Herganhahn, B.R. and and Olson, M. (1993). An introduction to theories of learning 4thed. United States: Prentice Hall.
Kemmis, S & Mc Taggart, R. (1988). The Action Research Planer. 3rd ed. Victoria: Deakib University.45.
Maccini, P. and K. L. Ruhl. (2000). Effects of a graduated instructional sequence on the algebraic subtraction of integers by secondary students with learning disabilities.Education and Treatment of Children, 23(4), 465-489.
Maccini, P., & Hughes, C. A. (2000).Effects of a problem-solving strategy on the introductory.
