Development of Scientific Conceptual Understanding by using 5e Learning Cycle with Concept Mapping on Acid-Base of Grade 11 Students
Main Article Content
Downloads
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. Every article to be published must be screened by peer reviewer
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
ชำนาญ เพริดพราว และโชคชัย ยืนยง. (2555). การศึกษามโนมติเรื่องฟิสิกส์อะตอมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยการสอนแบบเปรียบเทียบ, วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(3), 138-147.
นิภาพร แสนเมือง. (2547). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้รูปแบบการ สอนแบบซิปปาร่วมกับแผนผังมโนมติ เรื่อง ดิน หิน แร่.(วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พัชรนันท์ กลั่นแก้ว. (2551). การใช้มนุษยสัมพันธ์สร้างสรรค์ความสำเร็จในองค์การ. วารสารเพื่อคุณภาพ, 15(134), 27-31
พัชรา ทวีวงศ์ ณ อยุธยา. (2537). การพัฒนาทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ในประมวลสาระชุดวิชาสารัตถะและวิธีทางวิชาวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ภพ เลาหไพบูลย์. (2542). แนวการสอนวิทยาศาสตร์.(พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
มัณฑรา ธรรมบุศย์. (2545). การพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้โดยใช้ PBL (Problem-Based Learning). วารสารวิชาการ, 5(2), 11-17.
ศิริธร อ่างแก้ว. (2560). การพัฒนาความเข้าใจมโนมติวิทยาศาสตร์ เรื่อง กรด-เบส ด้วยวัฏจักรการเรียนรู้แบบสืบเสาะ 5 ขั้น ผสมผสานกับเทคนิคการแข่งขันเกมแบบกลุ่ม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2548). เอกสารประกอบการเผยแพร่ ขยายและอบรมรูปแบบการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
สนทยา บ้งพรม. (2558). การพัฒนาความเข้าใจมโนมติวิทยาศาสตร์ เรื่อง ไฟฟ้าเคมี ด้วยวัฏจักรการเรียนรู้แบบสืบเสาะ 5 ขั้น ผสมผสานกับเทคนิคทำนาย-สังเกต-อธิบาย ในขั้นขยายความรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). อุบลราชธานี:มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
สมเจตน์ อุระศิลป์ และศักดิ์ศรี สุภาษร. (2554). การเปรียบเทียบมโนมติก่อนเรียนและหลังเรียน เรื่อง พันธะเคมีตามโมเดลการเรียนรู้ T5 แบบกระดาษ. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 1(1), 38-57.
สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2545). การเรียนรู้สู่ครูมืออาชีพ.กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดการพิมพ์.
เสาวนีย์ สังฆะขี และวรรณจรีย์ มังสิงห์. (2555). ความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง บรรยากาศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภายหลังการใช้ยุทธศาสตร์การสอนเพื่อเปลี่ยนมโนมติ ของ Heeson & Hewson. วารสารศึกษาศาสตร์ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(2), 186-195
Heinze-Fry & Novak, J. D. (1990). Concept mapping brings long-term movement toward meaningful learning. Science Education, 74(4), 461-472.
Kemmis, S & Mc Taggart, R. (1988). The Action Research Planer. 3rd ed. Victoria: Deakib University. 45.
Mason, C. L. (1992). Concept mapping: A tool to develop reflective science instruction. Science Education, 76, 51-57.
Novak, J. D. & Gowin, D. B. (1985). Learning how to learn. New York: Cambridge University Press.
Slavin, R. E. (1983). Cooperative learning. New York, NY Longman.