His Majesty the King’s Working Principlesand Thai Democracy
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article presented His Majesty King BhumibolAdulyadej’s working principles, and actions which author considered the supporting factors of Thai democratic consolidation and Thai society stability. The first part of this article presented concepts and characteristics of democracy. Then the author compared two types of democratic regime, they were, one which its government separated from its citizen and one which embraced the principle of brotherhood. Then the analysis of impacts that the principle of brotherhood had on democratic consolidation was presented. The next section the author presented His Majesty’s thoughts on politics, His Majesty’s role in the supporting of democracy. The last important issue in this article is the analysis of His Majesty’s working principle and how these principles support democratic consolidation, which can be considered in 4issues, supporting of the unity; supporting of equality, encouragement of every section to honestly take care of their duties, and supporting of participation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กนก วงษ์ตระหง่าน. (2553).แนวพระราชดำรัสด้านการเมืองการปกครองของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว.กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2554).เสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ: ปรัชญาสังคมอารยะ เพื่อสังคมสงบสุขยั่งยืน.สืบค้นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2559,จากเกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์:http://professorkriengsak.blogspot.com/2011/04/blog-post_5789.html
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. (2550).พระผู้ทรงเป็นนักรัฐประศาสนศาสตร์.อุตรดิตถ์ :คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
ชนินธร ม้าทอง, สัณหภรณ์ เรือนเงิน, และทัชชวัฒน์ เหล่าสุวรรณ. (2557). ศึกษาเปรียบเทียบปฏิสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างนักการเมืองท้องถิ่นกับประชาชนก่อนและหลังได้รับการเลือกตั้งในเขตพื้นที่อําเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์),8(1),159-168.
ธนะชัย ผดุงธิติ. (2549).พระมหากษัตริย์ นักปกครอง นักกฎหมาย.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นิติรัฐ.
ประเวศ วะสี. (2549).พระเจ้าอยู่หัวกับรหัสการพัฒนาใหม่. (3).กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ร่วมด้วยช่วยกัน.
ปราโมทย์ ไม้กลัด. (2555).การทรงงานของพ่อในความทรงจำ.กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ตะวันออก.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2549).หลักการประชาธิปไตย 12 ประการ ที่นักการเมืองต้องเข้าใจและยึดถือ.สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559,จากผู้จัดการ: http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9490000055325
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2549).หลักธรรม หลักทำ ตามรอยพระยุคลบาท. (15).กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์.
Fukuyama Francis. (2013). What is Governance?.Governance,26(3),347-368.
Goodnow, Frank J. (1900).Politics and administration: a study in government.New York:McMillan.
