ปัญหาการบอกกล่าวการผิดนัดชำระหนี้ของลูกหนี้กับการคุ้มครองผู้ค้ำประกัน

บทคัดย่อ

การแก้ไขประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 686 เจ้าหนี้จะหน้าที่ต้องบอกกล่าวการผิดนัดชำระหนี้ของลูกหนี้ไปยัง              ผู้ค้ำประกันหรือผู้จำนองก่อนตามมาตรา 686 วรรคหนึ่ง แต่ในทางปฏิบัติพบว่า กรณีที่เจ้าหนี้ผ่อนผันการชำระหนี้ให้แก่ลูกหนี้             และมีแนวคำพิพากษาของศาลฎีกาที่ 1279/2562 โดยวินิจฉัยว่าการที่เจ้าหนี้ผ่อนผันเวลาให้แก่ลูกหนี้นั้น หากลูกหนี้ชำระหนี้              ไม่ตรงกำหนดเวลาตามสัญญาบ้างหรือไม่ครบบ้าง แต่เจ้าหนี้ก็ยอมรับชำระหนี้ไว้โดยไม่ทักท้วง แสดงว่าเจ้าหนี้ไม่ถือระยะเวลาที่กำหนดไว้     ในสัญญาเป็นสาระสำคัญ หากเจ้าหนี้ประสงค์จะเลิกสัญญาจะต้องบอกกล่าวไปยังผู้กู้ให้ชำระหนี้ที่ค้างชำระโดยกำหนดเวลาพอสมควรก่อน ส่งผลให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติว่าลูกหนี้จะเริ่มผิดนัดเมื่อใด จะเริ่มนับตามสัญญาหรือนับจากวันที่ลูกหนี้ได้รับหนังสือบอกกล่าวทวงถาม อันจะเป็นจุดเริ่มต้นในการเริ่มนับระยะเวลา 60 วัน ที่ผู้ค้ำประกันจะหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทน ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกำหนดเวลาชำระหนี้ ตามมาตรา 686 วรรคสอง