บทวิจารณ์หนังสือ (Book Review) “ พระพุทธศาสนาในเวียดนาม

บทคัดย่อ

ประเทศเวียดนามนับได้ว่าเป็นประเทศในกลุ่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีการนับถือพระพุทธศาสนา โดยส่วนมากนั้นเป็นศาสนาพุทธ นิกายมหายาน ซึ่งสันนิษฐานว่า ศาสนาพุทธเข้าสู่ประเทศเวียดนามจากอนุทวีปอินเดีย ในราวศตวรรษที่ 3 หรือศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช หรือบางความเชื่อมองว่าศาสนาพุทธเข้าสู่ประเทศเวียดนามผ่านประเทศจีนในคริสต์วรรษที่ 1

แต่ถึงอย่างไรก็ตามหนังสือ “พระพุทธศาสนาในเวียดนาม Phật Giáo ở Việt Nam Buddhism in Vietnam” ได้ให้มุมมองใหม่เกี่ยวกับความเชื่อและการนับถือศาสนาพุทธในประเทศเวียดนาม ที่นอกเหนือจากภาพจำในอดีตของวิถีชีวิตคนเวียดนามเกี่ยวกับความวุ่นวายทางการเมือง สงคราม การปกครองระบอบคอมมิวนิสต์ ซึ่งหนังสือเล่มนี้ได้ผ่านการรวบรวมเรื่องราวความเป็นมาของพระพุทธศาสนาในดินแดนเวียดนาม โดย พระภิกษุชาวไทย คือ พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ ที่ได้รวบรวมขึ้นระหว่างที่ทำการศึกษาต่อระดับปริญญาโท และปริญญาเอก ณ ประเทศอินเดีย โดยมีแรงผลักดันให้รวมรวมเรื่องราวของศาสนาพุทธ ในเวียดนาม จากการตั้งคำถามให้กับตนเองเกี่ยวกับการแต่งกายของภิกษุในศาสนาพุทธที่พบในอินเดียว่า ทำไมมีการแต่งกาย ที่หลากหลายของสีจีวร ไม่ว่าจะเป็นชุดสีเหลือง สีเทส สีดำ และสีกรัก แต่ภายใต้ความหลากหลายของสีจีวร สิ่งที่พบว่าเหมือนกันคือ ภาษาพูด ซึ่งเป็นภาษาเวียดนาม
จากปรากฎการณ์ที่พบส่งผลให้ พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ มีความสนใจที่จะศึกษาเรื่องราวของศาสนาพุทธในเวียดนาม จึงได้ทำการรวบรวม บันทึก เหตุการณ์ ประวัติ และสถานการณ์ของศาสนาพุทธในเวียดนาม ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 กระทั่ง พ.ศ.2554 จึงได้ปรับปรุงแก้ไขเนื้อหาและตรวจสอบ ความถูกต้องของเนื้อหากระทั่งนำมาสู่การตีพิมพ์เพื่อเผยแพร่สู่สาธารณะชน