The Self-Directed Learning Management to Enhance Analytical Thinking Learning and Learning Achievement About “Solar System” for Grade 9 Students

Main Article Content

Phimonrat Phannawong
Paisarn Worakam

Abstract

The purposes of this research were 1) to compare the analytical thinking of grade 9 students between before and after the self-directed learning, and 2) to compare leaning achievement of grade 9 students after the self-directed learning on “Solar System” with the criteria of 70 percent. The sample was 43- students of class 3/1 in the first semester of academic year 2023 in Kalasinpittayasan school, under the Secondary Educational Service Area Office Kalasin from cluster random sampling. The research instruments were, 1) 5-lession plans of self-directed learning on “Solar System” for 14 hours, which their appropriate between 4.10-4.20, as very appropriateness level, 2) the choices  20-items analytical thinking objective test, with difficulty index ranged from 0.34 to 0.78, discrimination power ranged from 0.32 to 0.62 and reliability of 0.91, and 3) the choices 30-items of leaning achievement test on “Solar System” with difficulty index ranged from 0.59 to 0.78, discrimination power ranged from 0.31 to 0.74, and reliability of 0.93. The data analysis statistics were mean, standard deviation, dependent-sample t-test and one-sample t-test.           


The research results showed that 1) grade 9 students who learned by self-directed learning had analytical thinking higher than before the learning statistically significant at .05 level. And 2) grade 9 students had learning achievement after the self-directed learning higher than the criteria of 70 percent statistically significant at .05 level.

Article Details

How to Cite
Phannawong, P., & Worakam, P. (2024). The Self-Directed Learning Management to Enhance Analytical Thinking Learning and Learning Achievement About “Solar System” for Grade 9 Students. Rajabhat Maha Sarakham University Journal, 18(3), 359–369. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/277695
Section
Research Articles

References

กมลกานต์ พานชาตรี. (2557). การจัดการเรียนรู้แบบนำตนเองเพื่อพัฒนาความสามารถในการคิดวิเคราะห์ และพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

เขมกร อนุภาพ. (2560). การใช้การเรียนรู้แบบนำตนเองเพื่อพัฒนาการเรียนรู้วิชาคอมพิวเตอร์ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

จิราเจต วิเศษดอนหวาย. (2565). การศึกษายุคหลังโควิดจะใช้โลกทั้งใบเป็นห้องเรียน ด้วยการเรียนรู้แบบนำตนเอง (Self-Directed) Learning) สืบค้นเมื่อวั 2 พฤษภาคม 2567 https://www.educathai.com/knowledge/articles/535.

ไพศาล วรคำ. (2566). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 1). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.

รัตตัญญู เชอสดา และลักฃณา สุกใส. (2564). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนและความรับผิดชอบของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเอง. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 521-530.

ลาวัณย์ ทองมนต์. (2550). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของผู้เรียนในระดับประถมศึกษา. (สาขาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วัชรี นวลผ่อง. (2553). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ตามทฤษฎี การสร้างความรู้ เรื่อง งานประดิษฐ์จากภูมิปัญญาไทย วิชางานประดิษฐ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์กาศึกษา มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2567). ผลการประเมินโปรแกรมประเมินสมรรถนะนักเรียนมาตรฐานสากล หรือ PISA (Program for International Student Assessment). กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.

สุวัจนา ศรีวิเนตร. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิชาเคมีที่เน้นกระบวนการเรียนรู้ แบบนำตนเอง เพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. 13(2), 41-52.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2552). 21 วิธีจัดการเรียนรู้: เพื่อพัฒนากระบวนการคิด (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

เสาวภา มาป้อง. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้แบบ 5E ร่วมกับผังมโนมติที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถ ด้านการคิดวิเคราะห์ เรื่องโลกและการเปลี่ยนแปลงของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนนครนายกวิทยาคม จังหวัดนครนายก. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา มาตรา 29. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2566 จาก https://www.bic.moe.go.th/images/stories/5Porobor._2542pdf.pdf.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

Bloom, Benjamin S. (1976). Taxonomy of Education Objective. Handbook: Cognitive Domain. New York: David McKay.

Khiat, H (2017). Academic performance and The Practice of Self-Directed Leaning: The Adult Student Perspectives, Journal of Further and higher Education, 41(1), 44-49.

Knowles, Malcolm. S. (1975). Self-directed Learning. A Guide for Learners and Teachers. New York: Association Press.

Marzano, Robert J. (2001). Designing A New Taxonomy of Educational Objection California: Corwin Press, Inc.

Teo, T., Tan, S., Lee, C., Chai, C., Koh, J., Chen, W., & Cheah, H. (2010). The self-directed learning with technology scale (SDLTS) for young students: An initial development and validation. Computers & Education, 55, 1764-1771.