แนวทางการจัดการเรียนรู้แบบเรียนรู้เป็นทีมในชั้นเรียน

บทคัดย่อ

การจัดการเรียนรู้แบบเรียนรู้เป็นทีมเป็นรูปแบบการจัดการเรียนรู้แนวสร้างสรรค์ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญที่ผสมผสานลักษณะของ “ห้องเรียนกลับด้าน” และการเรียนรู้ร่วมกันของผู้เรียนเข้าด้วยกัน ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมกันอย่างกว้างขวางในวงการการศึกษาเกือบทั่วโลก โดยเฉพาะในวงการแพทย์และการจัดการศึกษาให้กับครู แต่ในประเทศไทยการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้นี้อยู่ในวงจำกัด ส่วนใหญ่อยู่ในวงการแพทย์ ส่วนในวงการการจัดการศึกษาให้กับครูนั้นมีการนำไปใช้บ้างไม่มากนัก วัตถุประสงค์หลักของบทความนี้ คือ เพื่อนำเสนอแนวทางการใช้รูปแบบการสอนแบบเรียนรู้เป็นทีมในชั้นเรียนให้เป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับผู้สอนในสถาบันการศึกษาไทย รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบเรียนรู้เป็นทีม เป็นแนวทางการสอนที่มิเชลสัน (LK. Michaelson) พัฒนาขึ้นมาใช้สอนในสาขาวิชาบริหารธุรกิจในช่วงต้นของปี ค.ศ. 1990 ลักษณะเฉพาะของรูปแบบการจัดการเรียนรู้นี้อยู่ที่การจัดลำดับการสอนของหน่วยการเรียนเรียงต่อกัน 3 ขั้นตอน ซึ่งเมื่อนำไปใช้ในชั้นเรียน ผู้เรียนและผู้สอนจะมีบทบาทเฉพาะ ดังนี้ ในขั้นที่ 1 ผู้เรียนแต่ละคนเตรียมความพร้อมก่อนเรียนโดยทำงานที่ได้รับมอบหมาย โดยครูจะออกแบบภาระงานที่สอดคล้องกับจุดประสงค์ของหน่วยการเรียนสำหรับให้ผู้เรียนศึกษาก่อนเป็นการล่วงหน้า ขั้นที่ 2 เมื่อเข้าชั้นเรียนในวันแรก ผู้เรียนจะกิจกรรมการเรียน 4 ประการ ดังนี้ 1) ผู้เรียนแต่ละคนทำข้อสอบ 2) การทำข้อสอบเดิมเป็นทีม 3) การสอบแก้ตัวเป็นทีม และ 4) การรับข้อมูลย้อนกลับจากครู เฉพาะในบางประเด็นที่ไม่เข้าใจหรือยังมีข้อสงสัย ในขั้นที่ 3 ผู้เรียนทำงานเป็นทีมเพื่อฝึกแก้ปัญหาที่สำคัญต่อตัวผู้เรียนโดยต้องประยุกต์ใช้ความรู้ที่เรียน ซึ่งส่วนนี้เป็นส่วนที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ของหน่วยการเรียนนั้น ๆ โดยครูมีหน้าที่ออกแบบหน่วยการเรียนโดยอาศัยหลักการแบบย้อนกลับของวิกกิ้นส์และแมคไทธ์ และจัดทำงานที่มอบหมายที่มีลักษณะสำคัญ 4 ประการ คือ การแก้ปัญหาสำคัญด้วยกันเป็นทีม การแก้ปัญหาเดิมเป็นทีม ทีมตัดสินใจเลือกคำตอบที่ดีที่สุดจากตัวเลือกที่ให้ และทุกทีมรายงานผลการเลือกคำตอบพร้อมกัน