ความคิดเห็นของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ความคิดเห็นของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้านเนื้อหาหลักสูตร ด้านวิทยากร ด้านการดำเนินงานและด้านประโยชน์ที่ได้รับ ต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุน และเพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ที่มีผลต่อความคิดเห็นของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุน โดยใช้วิธีการสำรวจเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 286 ชุด วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาการแสดงค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมานใช้วิเคราะห์ปัจจัยส่วนบุคคล ที่มีผลต่อความคิดเห็นของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุนโดยใช้ t-test (Independent Simple Test) และใช้สถิติวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดี่ยว (One way ANOVA) ผลการศึกษาพบว่า ความคิดเห็นโดยภาพรวมต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุน อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเรียงลำดับความคิดเห็น ต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะหลักสำหรับบุคลากรสายสนับสนุน พบว่า ด้านวิทยากร มีภาพรวมมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านการดำเนินงาน และด้านเนื้อหาหลักสูตร และเปรียบเทียบความคิดเห็นปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความแตกต่างกัน ด้านเพศ อายุ วุฒิการศึกษาและประเภทบุคลากร กับภาพรวมด้านเนื้อหา ด้านการดำเนินงาน ด้านวิทยากร และด้านประโยชน์การนำไปใช้ พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความแตกต่างกัน มีผลต่อประสิทธิภาพโครงการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุนแตกต่างกัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชำนาญ ทองทิพย์. (2542). ผลการฝึกอบรมหลักสูตรศิลปะการขายที่มีต่อความรู้ที่จำเป็นในการขายบริษัทรองเท้าบาจาแห่งประเทศไทย จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต จิตวิทยาอุตสาหกรรม, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชุมพล วงศ์คำจันทร์. (2552). ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนตามหลักสูตรของสถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตภาคเหนือ ปีการศึกษา 2551.
ณรงค์ สำพันโรจน์. (2536). การจัดทำ อนุมัติและบริหารงบประมาณแผ่นดิน ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
ดวงพร วงศ์ฟัก. (2553). ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรของสถาบันการพลศึกษา ในเขตตะวันออกเฉียงเหนือ ปีการศึกษา 2552.
ตรีทิพย์ พุทธรัตน์. (2546). ปัญหาการปฏิบัติงานและปัญหาการฝึกอบรมของบุคลากรวิทยาลัยสารพัดช่างอุบลราชธานี. ปริญญาการบริหารธุรกิจบัณฑิต การบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. (สำเนา).
ธำรงค์ อุดมไพจิตรกุล. (2547). เศรษฐศาสตร์การจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นัยสิทธิ์ ปิ่นม่วง. (2548). พฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรยกระดับฝีมือแรงงานศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงานจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต บริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. (สำเนา)
นุชตรียา ผลพานิชย์. (2553). แนวทางในการพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมของนักศึกษา คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา. รายงานการวิจัย. (สำเนา)
บังอร โสฬส. (2538). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : ความเป็นมาและกระบวนการที่ควรจะเป็น.วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 35(1), (มกราคม-มีนาคม).
พัฒนา สุขประเสริฐ. (2540). กลยุทธ์ในการฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.
วรรณวิมล คงภิบาล. (2540). ศึกษาทัศนคติต่อการฝึกอบรมและขวัญของพนักงาน ธนาคารมหานคร จำกัด (มหาชน).
วรินทร์ จิตตยานุรักษ์. (2546). ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อการฝึกอบรมหลักสูตร. การสอนงานกับการถ่ายโยงความรู้ของหัวหน้างานในโรงงานอุตสาหกรรม.
วิชิต สุรพนานนท์ชัย. (2545). ศึกษาความคิดเห็นของผู้เข้ารับการฝึกอบรมที่มีต่อการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ฝึกอบรม : กรณีศึกษา บริษัทกรุงไทยการไฟฟ้า.
สุขุม อ้นขวัญเมือง. (2552). ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรของสถาบันการพลศึกษา ในเขตตะวันออกเฉียงเหนือปีการศึกษา 2552.
Jonathan Crowther. (1995). Oxford Advanced Learner Dictionary. New York: Oxford University Press.
Pramley. (1991). Evaluating Training Effectiveness : Translating Theory into Practice. London: McGraw-Hill.
