ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนเอกชนในจังหวัดพัทลุง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างการสร้างความเป็นผู้นำ การเป็นผู้นำที่มุ่งผลสัมฤทธิ์ของงาน การเป็นผู้นำการบริหารความเสี่ยง การเป็นผู้นำการเรียนรู้แบบทีม และการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ 2) เพื่อทดสอบความสอดคล้องของโมเดลการสร้างความเป็นผู้นำ การเป็นผู้นำที่มุ่งผลสัมฤทธิ์ของงาน การเป็นผู้นำการบริหารความเสี่ยง การเป็นผู้นำการเรียนรู้แบบทีม และการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ กับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอนในโรงเรียนเอกชนจังหวัดพัทลุง ปีการศึกษา 2568 การกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างอ้างอิงเกณฑ์ของ Hair et al. (2010) กลุ่มตัวอย่างได้มาด้วยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง โดยคัดเลือกโรงเรียนเอกชนที่เปิดสอนตั้งแต่ระดับปฐมวัยถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย และมีจำนวนครูเพียงพอสำหรับการเก็บข้อมูลตามแบบสอบถาม รวมทั้งสิ้น 36 โรงเรียน โรงเรียนละ 12 คน รวม 432 คน เพื่อให้ข้อมูลที่ได้มีความครอบคลุมและสะท้อนลักษณะประชากรได้อย่างเหมาะสม
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยการสอนโดยใช้ผังกราฟิก ผลการวิจัยการตรวจสอบความสอดคล้องของแบบจำลองสมการโครงสร้าง พบว่า โมเดลยังไม่สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยพิจารณาจากค่า = 980.870, df = 124, ค่า p = < .001,
/ df = 7.910, ดัชนี GFI = 0.732, NFI = 0.924, NNFI = 0.919, CFI = 0.842, RMR = 0.058, SRMR = 0.067 และ RMSEA = 0.134 จากค่าสถิติดังกล่าวจะเห็นได้ว่าค่า p < .05 จึงปฏิเสธสมมติฐาน และดัชนีทุกค่าไม่ผ่านเกณฑ์ในการพิจารณา จึงสรุปได้ว่า แบบจำลองสมการโครงสร้างของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ ไม่สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์
ผู้วิจัยจึงได้ปรับโมเดลตามข้อเสนอแนะของโปรแกรม (MI) เพื่อให้สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์มากยิ่งขึ้นผลการตรวจสอบโมเดลที่ปรับแล้ว พบว่า โมเดลสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ในระดับดี ผลการตรวจสอบความสอดคล้องระหว่างแบบจำลองสมการโครงสร้างของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ กับข้อมูลเชิงประจักษ์ พบว่า แบบจำลองสมการโครงสร้างของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยพิจารณาจาก ค่า = 2769, df = 1454, ค่า p = 0.061,
/ df = 1.904, ดัชนี GFI = 0.947, NFI = 0.973, NNFI = 0.978, CFI = 0.969, RMR = 0.049, SRMR = 0.029, RMSEA = 0.003, และ = 0.719 จากค่าสถิติดังกล่าวจะเห็นได้ว่าค่า p มีค่ามากพอที่จะยอมรับสมมติฐาน (p > .05) ดัชนีต่าง ๆ ผ่านเกณฑ์ในการพิจารณา จึงสรุปได้ว่า แบบจำลองสมการโครงสร้างของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ตัวแปรทั้งหมดสามารถอธิบายความแปรปรวนของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ ได้ร้อยละ 71.90
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิตติกร ธรรมกิจวัฒน์. (2562). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดบุรีรัมย์.วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทนงศักดิ์ จันทบุรี, ณัฐิยา ตันตรานนท์, เกตุมณี มากมี, และสุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2562). การพัฒนาคู่มือฝึกอบรมภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของครูแกนนำสู่ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. Journal of Education Studies, 47 (Suppl. 2), 111-129.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2554). การประเมินมาตรฐานการศึกษา: คุณภาพที่ประเทศมุ่งหวัง. กรุงเทพฯ: พริ้นส์เตอร์.
สำนักวิจัยการศึกษาเอกชน. (2563). รายงานสถานการณ์การจัดการศึกษาเอกชนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุภัทรา สิงห์ทอง. (2564). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาครูในโรงเรียนเอกชน. วารสารการบริหารการศึกษา, 12(2), 45-59.
Almazroa, H., & Alotaibi, W. (2023). Teaching 21st century skills: Understanding the depth and width of the challenges to shape proactive teacher education programmes. Sustainability, 15(9), 7365.
Amabile, T. M., & Khaire, M. (2008). Creativity and the role of the leader. Harvard Business Review, 86(10), 100–109.
Ash, R. C., & Persall, J. M. (2000). The principal as chief learning officer: Developing teacher leaders. NASSP bulletin, 84(616), 15-22.
Bass, B. M. (1990). Bass & Stogdill’s handbook of leadership: Theory, research, and managerial applications. Free Press.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving organizational effectiveness through transformational leadership. Thousand Oaks, CA: Sage.
Chen, P., Kee, D. M. H., Tao, X., & Xiao, Y. (2025). Responsible leadership and employee creativity: a moderated mediation model based on social cognitive and situational strength theories. BMC psychology, 13(1), 757.
Day, D. V. (2001). Leadership development: A review in context. The Leadership Quarterly, 11(4), 581–613.
Edmondson, A. (1999). Psychological safety and learning behavior in work teams. Administrative Science Quarterly, 44(2), 350–383.
Farzana, S., & Charoensukmongkol, P. (2024). Effects of transformational leadership on psychological empowerment and employee engagement: a comparative study of Bangladesh and Thailand. Journal of Asia Business Studies, 18(4), 1094-1113.
Garvin, D. A., Edmondson, A. C., & Gino, F. (2008). Is yours a learning organization? Harvard Business Review, 86(3), 109–116.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Pearson Education.
Hillson, D., & Murray-Webster, R. (2017). Understanding and managing risk attitude. Routledge.
Hopkin, P. (2018). Fundamentals of risk management. Kogan Page.
House, R. J., & Mitchell, T. R. (1974). Path-goal theory of leadership. Journal of Contemporary Business, 3(4), 81–97.
Irshad, M., Ziaullah, M., & Hayyat, A. (2023). The Effects of entrepreneurial leadership and transformational leadership on innovative behavior. Global Economics Review, 8(2), 317-333.
Karimi, S., Ahmadi Malek, F., Yaghoubi Farani, A., & Liobikiene, G. (2023). The role of transformational leadership in developing innovative work behaviors: The mediating role of employees’ psychological capital. Sustainability, 15(2), 1267.
Kotter, J. P. (1996). Leadership change. Harvard Business School Press: Boston, MA, USA.
Krause, T. R. (2016). Leading with safety. Wiley.
Li, G., Li, L., Xie, L., & Lopez, O. S. (2024). The effects of ethical leadership on creativity: A conservation of resources perspective. Current Psychology, 43(6), 1-11.
Northouse, P. G. (2018). Leadership: Theory and practice (8th ed.). Sage Publications.
Northouse, P. G. (2021). Leadership: Theory and practice (9th ed.). Sage.
Puccio, G. J., Mance, M., & Murdock, M. C. (2011). Creative leadership: Skills that drive change. Sage.
Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. Doubleday.
UNESCO. (2021). Education for Sustainable Development Goals: Learning Objectives. Paris.
